Το Παρίσι δεν τελειώνει ποτέ
Το Παρίσι δεν τελειώνει ποτέ είναι μια ειρωνική αναδρομή στην περίοδο της λογοτεχνικής μαθητείας του αφηγητή στο Παρίσι της δεκαετίας του '60. Θέλοντας να μιμηθεί τον Χέμινγουέϊ, που έγραψε εκεί την Κινητή γιορτή όντας "πολύ φτωχός αλλά και πολύ δυστυχής". Προκύπτει το εξαιρετικό πορτρέτο ενός νέου που θέλει να ξεφύγει από τη μετριότητα και κάνει το ντεμπούτο του στη ζωή, θαμπωμένος όχι μόνο από την ομορφιά της πόλης, αλλά και σπό τη μυθολογία που αυτή σέρνει πίσω της.
| Τίτλος βιβλίου: | Το Παρίσι δεν τελειώνει ποτέ |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μυθιστόρημα |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Paris no se acaba nunca |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Vila - Matas, Enrique, 1948- (Συγγραφέας)
Παπανικολάου, Νάννα (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789600346411 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Συγγραφείς απ' όλο τον Κόσμο | Σελίδες: | 265 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2008 | Διαστάσεις: | 22x13 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
|---|
Parsons, Talcott, 1902-1979
Ο Τάλκοτ Πάρσονς, από τους θεμελιωτές της σύγχρονης κοινωνικής θεωρίας και της κοινωνιολογίας, γεννήθηκε το 1902 και πέθανε το 1979. Σπούδασε βιολογία, φιλοσοφία, οικονομικά και κοινωνιολογία, και η ευρύτητα αυτή των σπουδών του αντανακλάται στον διεπιστημονικό χαρακτήρα των θεωριών του. Υπήρξε μαθητής και μεταφραστής του Μαξ Βέμπερ, ενώ ασχολήθηκε συστηματικά με όλους του κλασικούς των κοινωνικών επιστημών. Ως καθηγητής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ συνέβαλε αποφασιστικά στην εδραίωση της φυσιογνωμίας του ιδρύματος αυτού. Καθοριστική είναι και η περίοδος κατά την οποία υπήρξε πρόεδρος της Αμερικανικής Κοινωνιολογικής Εταιρείας.
Κλασικά είναι πλέον τα έργα του: "The Structure of Social Action" (1937), "The Social System" (1951), "Toward a General Theory of Action" (1951), "Politics and Social Structure" (1969), "Action Theory and the Human Condition" (1978).
