Ηθική και κοινωνική φιλοσοφία της επικοινωνίας
Η επικοινωνία θεμελιώνεται πάνω στην ηθική και κοινωνική σημασία της ρητορικής, η οποία θέτει τις αρχές που καθορίζουν τη φιλοσοφία της επικοινωνίας. Η ρητορική περιλαμβάνει στους κόλπους τη τη γνωστική και τη συναισθηματική αντιληπτική ικανότητα, απ’ όπου απορρέει ένας κώδικας ηθικής και κοινωνικής συμπεριφοράς, μια ηθικά και κοινωνικά αξιακή ιεράρχηση. Αυτό το σκοπό υπηρετεί το σύγχρονο μοντέλο του συναισθηματικού και αντιληπτικού πλέγματος, που προτείνεται και αναλύεται σε αυτή τη μελέτη. Στη βάση της αριστοτελικής θεώρησης του προτεινόμενου επικοινωνιακού μοντέλου επαναπροσδιορίζεται η διαδικασία της επικοινωνίας με τη μορφή μιας "φιλοσοφημένης επικοινωνίας". Η επικοινωνία είναι το μέσο και η μέθοδος καλλιέργειας στάσεων και συμπεριφορών του εαυτού προς τους άλλους, του πομπού προς το δέκτη και αντίστροφα. Σε αυτή τη βιωματική επικοινωνία δίνεται η δυνατότητα στους εργαζόμενους στους Οργανισμούς/Επιχειρήσεις να αναπτύξουν τις επικοινωνιακές τους δεξιότητες, την ενσυναίσθηση και τις συναισθηματικές τους ικανότητες. Αυτή η βιωματική επικοινωνία επιδέχεται εκπαίδευση που διαμορφώνει την κουλτούρα των εργαζομένων και των ηγετικών στελεχών. Ο απόηχος της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και κυρίως στο πεδίο της ηθικής και κοινωνικής σκέψης στο επικοινωνιακό πράττειν καθιστά ένα Οργανισμό και μια Επιχείρηση συναισθηματικά νοήμων, διαπνέοντας αξίες και αρχές, που προσανατολίζουν τις εργασιακές σχέσεις και τις συναδελφικές πράξεις στις αρετές της συναισθηματικής αυτεπίγνωσης, του αυτοελέγχου, της αυτοκριτικής, της ακεραιότητας, της φρόνησης και της αξιοπιστίας. Η σωστή και καλή επικοινωνία σημαίνει ταυτόχρονα απώλεια άγχους, απομάκρυνση από το στρες, απάλειψη έντονων συγκρούσεων με τη συμβολή της διαπραγμάτευσης και της διαμεσολάβησης. Η καλή επικοινωνία βασίζεται στην κατανόηση, στη γνώση, στην αντίληψη, στην ενσυναίσθηση και στην εμπειρία, καθώς επαναλαμβάνεται και είναι αναγκαία στην καθημερινότητα του του ανθρώπου. Η καλή και μη βίαιη επικοινωνία είναι προτροπή για ειρήνη και αποτροπή από τον πόλεμο. Η καλή και μη βίαιη επικοινωνία είναι προτροπή για ειρήνη και αποτροπή από τον πόλεμο. Η καλή επικοινωνία είναι δημιουργός αρμονικών σχέσεων, συναισθηματικής απελευθέρωσης και αλλαγής σκέψης και κουλτούρας. Η καλή και αρμονική επικοινωνία είναι μια "φιλοσοφημένη επικοινωνία".
| Τίτλος βιβλίου: | Ηθική και κοινωνική φιλοσοφία της επικοινωνίας |
|---|
| Εκδότης: | Σταμούλης Αντ. |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τριαντάρη, Σωτηρία (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789606560071 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Αύγουστος 2020 | Διαστάσεις: | 23x16 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου |
|---|
Κιτσίκης Δημήτρης Ν.
Ο Δημήτρης Ν. Κιτσίκης (1935-2021) γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του πρύτανη του Πολυτεχνείου και πολιτικού της αριστεράς, Νίκου Κιτσίκη (1887-1978) και της ελασίτισας και ελληνίδας φεμινίστριας Μπεάτας Κιτσίκη, το γένος Πετυχάκη. Εγκατέλειψε την Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου, το 1947, καταφεύγοντας στη Γαλλία, όπου σπούδασε σε γαλλικό γυμνάσιο, λύκειο και στη Σορβόννη. Εκεί υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή, το 1962, με τίτλο "Προπαγάνδα και πιέσεις στη διεθνή πολιτική" (στα γαλλικά, εκδόσεις PUF). Από το 1960 έως το 1970 εργάστηκε ως εντεταλμένος ερευνών σε ανώτατα επιστημονικά κέντρα (Institut des Hautes Etudes Internationales, Γενεύη, CERI/FNSP και CNRS, Παρίσι), και αναδείχθηκε από τους γνωστότερους τουρκολόγους. Ασπαζόμενος τον μαοϊσμό, μετά από επανειλημμένα ταξίδια στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, ήδη από το 1958, έλαβε ενεργό μέρος στην εξέγερση του Μάη του 1968 στη Γαλλία και, εξαιτίας της, εξεδιώχθη από το γαλλικό πανεπιστήμιο. Κατέφυγε στον Καναδά, όπου το 1970 εξελέγη τακτικός καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα και το 1974 εισήγαγε τις κινεζικές σπουδές. Το 1999 εξελέγη τακτικό μέλος της Καναδικής Ακαδημίας. Στην Ελλάδα υπήρξε εντεταλμένος ερευνών στο ΕΚΚΕ. Στην Τουρκία υπήρξε εντεταλμένος καθηγητής στα πανεπιστήμια Μπογάζιτσι (Κωνσταντινούπολη) και Μπιλκέντ (Άγκυρα). Διετέλεσε σύμβουλος του προέδρου Τουργκούτ Οζάλ και υπήρξε στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή του πρεσβύτερου, κατά τη διάρκεια της αυτοεξορίας του στο Παρίσι. Ήταν κάτοχος τριών υπηκοοτήτων (ελληνικής, γαλλικής, καναδικής), κάτι που ικανοποιεί τον πανελληνισμό του: θεωρεί ότι ο Έλληνας είναι και πρέπει να είναι πλανητικός. Εκτός από τα βιβλία, διέδιδε τις ιδέες του και μέσω του περιοδικού γεωπολιτικής "Ενιάμεση Περιοχή" (1996- ).
