Ένας άνθρωπος που κοιμάται
O τίτλος του βιβλίου κλείνει με νόημα το μάτι στον Προυστ: «Ένας άνθρωπος που κοιμάται κρατά σε κύκλο ολόγυρά του το νήμα που δένει τις ώρες, την τάξη που ακολουθούν τα χρόνια και οι κόσμοι». Και λειτουργεί παραπλανητικά, διαβρωτικά, όπως διαπιστώνει στη συνέχεια ο αναγνώστης: ενώ στον Προυστ ο ύπνος αναδιπλώνει αλλεπάλληλες αναμνήσεις κι εκτείνεται στη διάρκεια του παρελθόντος, στον Περέκ κυριαρχεί η λευκότητα της ακυρωμένης σελίδας, όπου δεν εγγράφεται καμία ανάμνηση, κανένα ίχνος του παρελθόντος, καμία επιθυμία• ο άνθρωπος που κοιμάται ζει (σχεδόν δίχως να το «βιώνει») μέσα σ’ ένα εμμονικό, ξεκούρδιστο, παραλυτικό παρόν, δίχως ιστορία πίσω του, δίχως εκπλήξεις, σε καθεστώς αδιαφορίας, αδράνειας, ουδετερότητας.
Το τρίτο βιβλίο του Ζορζ Περέκ, μετά Τα πράγματα. Μια ιστορία της δεκαετίας του ’60 (1965) και το Ποιο παπάκι με νικέλινο τιμόνι στο προαύλιο; (1966) κλείνει την προ-ουλιπιανή του φάση: η χρονιά της έκδοσής του συμπίπτει με την είσοδο του συγγραφέα στο Εργαστήριο Δυνητικής λογοτεχνίας (OuLiPo) στο οποίο εφεξής θα θητεύσει με συνέπεια κι ενθουσιασμό. Ανήκει, λοιπόν, στην περίοδο όπου ο Περέκ ψάχνεται, συγκροτεί σταδιακά τη λογοτεχνική του ταυτότητα, προχωρεί ψηλαφητά στα μονοπάτια της γραφής, γνωρίζοντας ωστόσο ότι αυτός είναι ο ζωτικός του χώρος και ότι ο μόνος τρόπος να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και με τον κόσμο είναι να προσπαθήσει να τον διευθετήσει.
Η αυτοβιογραφική σκαλωσιά και σ’ αυτό το κείμενο του Περέκ, όπως σε όλα σχεδόν τα γραπτά του, είναι ορατή και ομολογημένη. Μεταγράφει σ’ αυτό το μαιανδρικό αφήγημα την καταθλιπτική κρίση την οποία βίωσε δέκα χρόνια νωρίτερα (1956) και για την οποία χρειάστηκε να καταφύγει στη μεσιτεία της ψυχανάλυσης. Από αυτήν την άποψη, Ο άνθρωπος που κοιμάται μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί και ως μυητικό αφήγημα, κεκτημένο μιας (μα)θητείας που συνεχίζει την όδευση προς μιαν αυτογνωσία, εύρεση –ή επανεύρεση– του εαυτού.
| Τίτλος βιβλίου: | Ένας άνθρωπος που κοιμάται |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Un homme qui dort |
|---|
| Εκδότης: | Ύψιλον |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Perec, Georges, 1936-1982 (Συγγραφέας)
Κυριακίδης, Αχιλλέας (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789601702766 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2020 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Επίμετρο: Λίζυ Τσιριμώκου |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Σύγχρονη Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Κολιδάκης Δημήτρης
Ο Δημήτρης Κολιδάκης γεννήθηκε το 1955 στην Πετρούπολη της Αθήνας με καταβολές από τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Σπούδασε Ναυπηγική και Διοίκηση Επιχειρήσεων, ενώ μελέτησε Ελληνικό Πολιτισμό μέσω του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Δίδαξε Διοικητική θεματογραφία (Assistant Management, Secretarial Skills) σε επιχειρήσεις καθώς και (Skills for Labour Market) σε Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης.
Είναι τακτικό μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών. Ως Θεατρικός συγγραφέας, Διηγηματογράφος και Ποιητής υπηρέτησε σχεδόν όλους τους Λογοτεχνικούς τομείς.
Έχει εκδώσει μέχρι τώρα: «Η λάμψη μιας αλλιώτικης ζωής» (μυθιστόρημα), «Ο Ψίθυρος είναι ένα ατέλειωτο μυστικό…» (μυθιστόρημα), «Τα κρυφά» (διηγήματα), «Άστο το φως» (ποίηση), «Παράλογη λογική» (ποίηση), «Σμύρνη… Ακόμη καπνίζεις στην καρδιά μου: Ο Μπόγος» (θεατρικό κείμενο), «Θεός Παρών» (θεατρικό κείμενο), «Η Ανταπόδοση» (θεατρικό κείμενο) ενώ εστιάζεται ιδιαίτερα στο Θεατρικό Κείμενο ενασχολούμενος και με την ακριβή Δραματοποίηση τού έργου.
Λογοτεχνικά και ποιητικά έργα του έχουν διακριθεί και βραβευτεί σε Πανελλήνιους και Διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.
Αποσπάσματα πονημάτων του δημοσιεύονται κατά διαστήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, σε ιστοσελίδες πολιτισμικού περιεχομένου και σε blogs με σχετική θεματογραφία.
(Πηγή: "Δημήτρης Κολιδάκης", 2024)
