Προυστ
Στις 15 Ιουνίου 1930 ο Μπέκετ ενημερώνεται την τελευταία στιγμή για έναν διαγωνισμό ποίησης με θέμα τον χρόνο. Η προθεσμία είναι τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας. Θα υποβάλει ένα ποίημα 98 στίχων και θα κερδίσει το πρώτο βραβείο, εντυπωσιάζοντας τα μέλη της επιτροπής. Λίγες εβδομάδες αργότερα θα του προτείνουν να γράψει μια μονογραφία για τον Μαρσέλ Προυστ, με μέγιστη έκταση 17000 λέξεις. Ο Μπέκετ θα δεχθεί. Είναι είκοσι τεσσάρων ετών και ήδη στις δημοσιεύσεις του στα διάφορα περιοδικά εμφανίζεται ως Ιρλανδός ποιητής και δοκιμιογράφος. Η μονογραφία για τον Προυστ θα είναι μια καλή ευκαιρία να συνυπάρξουν σε ένα κείμενο η αγάπη του για τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία και την ποίηση, με αφορμή το έργο ενός συγγραφέα· αλλά και η ευκαιρία να εμβαθύνει στο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο.
Το δοκίμιο του Μπέκετ για τον Προυστ θα προκαλέσει αρκετή αμηχανία. Απαντάει εμμέσως σε όλες τις κριτικές της εποχής, αλλά ταυτόχρονα προεκτείνει και τις θέσεις του ίδιου του Προυστ. Η πρωτοτυπία της ανάγνωσής του οφείλεται στη μεγάλη χρονική απόσταση που δείχνει να παίρνει από το έργο. Ο Μπέκετ εμφανίζεται ως παρατηρητής-αναγνώστης που διαβάζει μάλλον έναν κλασικό συγγραφέα παρά κάποιον σύγχρονό του. Είναι επίσης ο πρώτος αναγνώστης και κριτικός του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο που κινητοποιεί τόσο πολλούς φιλοσόφους και ρεύματα σκέψης. Θα υποδείξει, για πρώτη φορά, συγγένειες του έργου του Προυστ με τον Λόγο περί μεθόδου του Καρτέσιου, τη Μοναδολογία του Λάιμπνιτς και τη θεματική της φιλίας στον Νίτσε. Ωστόσο, μεγαλύτερη συνεισφορά του μπορεί να θεωρηθεί η ανάδειξη της συνάφειας που υπάρχει ανάμεσα στο έργο του Προυστ και τη σκέψη του Σοπενάουερ: Είμαστε μόνοι. Δεν γνωρίζουμε και δεν μπορούν να μας γνωρίσουν.
Deleuze Gilles
O Ζιλ Ντελέζ, ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους του 20ού αιώνα, γεννήθηκε το 1925 στο Παρίσι. Δίδαξε αρχικώς στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και από το 1957 σε πανεπιστημιακά ιδρύματα (Σορβόνη, Λυών, Βενσέν). Το 1972 ξεκίνησε τη συγγραφική συνεργασία του με τον Φελίξ Γκουαταρί, με τον οποίο διαμόρφωσαν μία νέα μορφή ψυχανάλυσης, τη Σχιζοανάλυση.
Η επιρροή του στην πολιτική ζωή, και μάλιστα σε αυτόνομα και ριζοσπαστικά κινήματα, καθώς και στη θεωρία της λογοτεχνίας, της αρχιτεκτονικής και των εικαστικών τεχνών, διευρύνεται διαρκώς. Το έργο του, πολυσχιδές και πρωτότυπο, εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο έρευνας και σχολιασμού σε πολλές χώρες του κόσμου.
(Πηγή: "Εκδόσεις Κέδρος", 2024)
