Οι Έλληνες του σήμερα
Οι «Έλληνες του Σήμερα» γράφτηκαν το 1871-72, μισό αιώνα μετά την Επανάσταση του 1821, και αποτελούν μια εμβριθή ανάλυση του αναιμικού κράτους που προέκυψε από αυτή: της καθημερινής ζωής, των θεσμών, των εσωτερικών καθυστερήσεων και επιτευγμάτων, της θέσης της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον, των προοπτικών της.
Είτε συμφωνήσει, είτε διαφωνήσει κανείς με τις διαπιστώσεις και τις παραινέσεις του συγγραφέα, δεν μπορεί να του καταλογίσει ελλιπή γνώση των θεμάτων που πραγματεύεται, πολλώ δε μάλλον κακή πρόθεση. Αντίθετα, το συγκεκριμένο βιβλίο υπήρξε όαση φιλελληνισμού σε μια περίοδο που ο διεθνής τύπος θεωρούσε το ελληνικό κράτος «χαμένη υπόθεση» και «ιστορική αποτυχία του 19ου αιώνα», και είναι εμφανής η διάθεση του Τάκερμαν να καταρρίψει με απλή γλώσσα ένα προς ένα τα στερεότυπα περί ανίκανων, εκφυλισμένων και εθισμένων στην παρανομία Ελλήνων – στερεότυπα που ακούσαμε ως λαός και σε πολύ πιο πρόσφατους καιρούς.
Η παρούσα κυκλοφορία είναι η πρώτη πλήρης μετάφραση στη δημοτική από το πρωτότυπο κείμενο. Περιλαμβάνει επίσης ως παράρτημα τέσσερα κεφάλαια με ελληνικό ενδιαφέρον από την αυτοβιογραφία του συγγραφέα (1895).
Γούδης, Χρίστος Δ.
Ο Χρίστος Γούδης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1947. Είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών από το 1981 όπου υπηρετεί μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα από το 2001 είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και, από το 2003, αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών. Είναι επίσης υπεύθυνος για το μεγάλο έργο της λειτουργίας του νέου ελληνικού τηλεσκοπίου "Αρίσταρχος".
Διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών κατά τις διετίες 1985-1987 και 1987-1989 και διευθυντής του Τομέα Θεωρητικής και Μαθηματικής Φυσικής, Αστρονομίας και Αστροφυσικής τα ακαδημαϊκά έτη 1999-2000 και 2000-2001. Υπήρξε ιδρυτής και διευθυντής σπουδών του Ελεύθερου Δημοτικού Πανεπιστημίου (ΕΛ.ΔΗ.ΠΑ) του Πειραιά, επί δημαρχίας Ανδρέα Ανδριανόπουλου (1987-1989) και ιδρυτής και διευθυντής του Γραφείου Επικοινωνίας του Δήμου Πατρέων, επί δημαρχίας Ευάγγελου Φλωράτου (1999-2000). Ήταν επίσης μέλος του Δ.Σ. του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου (ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.) Πάτρας (1999 - 2002).
Γνωρίζει επτά ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ρωσικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Πορτογαλικά) και έχει δημοσιεύσει εκτενές μεταφραστικό και πρωτότυπο ποιητικό έργο.
Συνέβαλε, από το 1982 και μετά, στην διαμόρφωση της ιδεολογίας και της πολιτικής φιλοσοφίας της ευρύτερης φιλελεύθερης, εθνικής, και ελευθεριακής Δεξιάς, αλλά και της πολιτικής της στην Έρευνα, την Παιδεία και τον Πολιτισμό, μέσα από τις δραστηριότητές του σε όλα τα think tanks της παράταξης, στο Κ.Π.Ε.Ε. (Κέντρο Πολιτικής Έρευνας και Επιμόρφωσης), την ΚΙ.Π.Α.Ε.Α. (Κίνηση για τον Πολυμερή Αφοπλισμό, την Ελευθερία και την Ασφάλεια της Ευρώπης), την Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ. (Εταιρεία Μελέτης Προβλημάτων Συλλογικών), το Ι.ΠΟ.ΜΕ. (Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών), το "Φιλελέυθερο Φόρουμ", το ΚΕ.ΜΕ.Π.Ε. (Κέντρο Μελέτης Προβλημάτων του Ελληνισμού), τη θέση του ως υπεύθυνου ιδεολογίας και πολιτικής στο Ι.Δ.Κ.Κ. (Ινστιτούτο Δημοκρατίας "Κωνσταντίνος Καραμανλής") αλλά και τη συνεχή συμμετοχή του σε πολλές επιτροπές της ΝΔ για την Έρευνα και την Παιδεία. Παρά την ενεργό συμμετοχή του στα δρώμενα της ευρύτερης παράταξης, παραμένει κομματικά ανένταχτος και αυτοπροσδιορίζεται πολιτικά ως αναρχοδεξιός.
