Ματιές στον ακαδημαϊκό λόγο 1
Το παρόν πόνημα αποτελεί μέρος ενός κύκλου βιβλίων της συγγραφέως για τον ακαδημαϊκό γραμματισμό που ξεκίνησε με τις «Στρατηγικές για μια αποτελεσματική ακαδημαϊκή διάλεξη με βάση ερευνητικά αποτελέσματα», ακολούθησαν οι «Διαδρομές προς μια ακαδημαϊκή εργασία», τώρα οι «Ματιές στον Ακαδημαϊκό Λόγο 1: Θεωρητικές προσεγγίσεις» και θα ακολουθήσουν οι «Ματιές στον Ακαδημαϊκό Λόγο 2: Ερευνητικές προσεγγίσεις». Μια προσπάθεια διερεύνησης αυτού του τόσο πολυεπίπεδου χώρου, όπου όλα δυναμικά εξελίσσονται, όπου όλοι αναζητούν το νέο, όλοι προσπαθούν να χτίσουν τη γνώση. Μία τέτοια προσπάθεια κάνει και η συγγραφέας μέσα από πολύχρονες ερευνητικές προσπάθειες.
Τίτλος βιβλίου: | Ματιές στον ακαδημαϊκό λόγο 1 |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Θεωρητικές προσεγγίσεις |
---|
Εκδότης: | Γράφημα |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Παπαδημητρίου, Παναγιώτα (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9786185494322 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιανουάριος 2021 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο Επιστήμες > Θεωρητικές > Παιδαγωγική |

Καρολίδης, Παύλος, 1849-1930
Ο Παύλος Καρολίδης (1849-1930) ήταν ιστορικός, πολιτικός και καθηγητής Πανεπιστημίου. Γεννήθηκε στο Ανδρονίκιο (Εντιρλούκ) της Καππαδοκίας το 1849. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στη Μεγάλη του Γένους Σχολή της Κωνσταντινούπολης και στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στη Γερμανία. Δίδαξε στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη έως το 1886, οπότε εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου διορίστηκε υφηγητής και το 1893, μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, καθηγητής της γενικής ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απολύθηκε για πολιτικούς λόγους το 1918 και διορίστηκε στην ίδια θέση μετά πό δύο χρόνια. Μετά το Νεοτουρκικό κίνημα έγινε μέλος της τουρκικής βουλής ως βουλευτής Αϊδινίου (1908-12). Οι πρωτοβουλίες του κατα την περίοδο αυτή και γενικά η πολιτική γραμμή που ακολούθησε προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις και επικρίσεις στην Ελλάδα, καθώς πίστευε ότι η πραγμάτωση της Μεγάλης Ιδέας έπρεπε και ήταν δυνατόν να επιτευχθεί όχι με πόλεμο αλλά με την ειρηνική διείσδυση των Ελλήνων στον τουρκικό πολιτικό και κοινωνικό βίο και την ανάδειξη τους σε κυρίαρχο παράγοντα μέσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Ως ιστορικός μελετητής ασχολήθηκε με το μικρασιατικό Ελληνισμό, το Ελληνικό έθνος και λοιπούς λαούς.