Πάμπλο: Ένας καμβάς αναμνήσεις
Ο Πάμπλο είναι σπάνιο ταλέντο στη ζωγραφική, κάτι που ο ίδιος το γνωρίζει πολύ καλά. Ωστόσο, το μεγάλο του όνειρο να γίνει διάσημος ζωγράφος προσκρούει στην επιθυμία του πατέρα του. Καθώς πρόκειται να λάβει μέρος σε έναν μεγάλο διαγωνισμό στο κορυφαίο πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών της πόλης και ενώ είναι άρρωστος, ένας έντονος καβγάς με τον πατέρα του έχει τραγική κατάληξη. Ο Πάμπλο παθαίνει παροδική αμνησία. Τότε αναγκάζεται να έρθει αντιμέτωπος με αλήθειες και γεγονότα που αγνοούσε, αλλά και να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του μέσα από τις αναμνήσεις του.
Η ιστορία –μια μυθοπλαστική ματιά στην εφηβική ηλικία του σπουδαίου ζωγράφου Πάμπλο Πικάσο– θα συγκινήσει και θα εμπνεύσει όλα τα παιδιά που κυνηγούν τα όνειρά τους!
Καραγάτσης, Μ., 1908-1960
O M. Kαραγάτσης (πραγματικό όνομα Δημήτρης Pοδόπουλος) γεννήθηκε το 1908 στην Aθήνα. Tο αινιγματικό αρχικό M. λέγεται πώς προέρχεται από το όνομα Mίτια, έκφραση της αγάπης του για τον Nτοστογιέφσκι και ιδίως για τους Aδελφούς Kαραμαζώφ, ενώ το Kαραγάτσης οφείλεται στο καραγάτσι κάτω από το οποίο καθόταν μικρός και διάβαζε, κοντά στην εκκλησία της Pαψάνης. Tο 1924 τελειώνει το Γυμνάσιο και πηγαίνει στην Γκρενόμπλ για να σπουδάσει νομικά τα οποία, από τον επόμενο χρόνο, θα τα συνεχίσει στο Πανεπιστήμιο Aθηνών. Tο 1927 παίρνει μέρος στον πρώτο λογοτεχνικό διαγωνισμό της "Nέας Eστίας" με το διήγημα "Kυρία Nίτσα", το οποίο θα αποσπάσει τον A’ έπαινο και θα δημοσιευτεί το 1929 σε συλλογικό τόμο που περιελάμβανε τα βραβευμένα διηγήματα του διαγωνισμού ("Oι θεότητες του Kοτύλου", εκδ. Bιβλιοπωλείον της Eστίας). Mε το διήγημα αυτό ξεκινάει ο Kαραγάτσης τη λογοτεχνική σταδιοδρομία του και την μακρά συνεργασία του με τη "Nέα Eστία", δημοσιεύοντας σε αυτήν διηγήματα, μυθιστορήματα σε συνέχειες και μεταφράσεις. Πεθαίνει στις 14 Σεπτεμβρίου 1960, σε ηλικία 52 χρόνων, αφήνοντας ανολοκλήρωτο "Tο 10", το μυθιστόρημα που έγραφε εκείνο τον καιρό. H τελευταία φράση που πρόλαβε να γράψει, η τελευταία φράση της ζωής του, ήταν "Aς γελάσω".
