Σώματα αλλιώς
Στο μεγάλο κάδρο, ο λόγος στον χορό μέσα από δεκαπέντε πρόσωπα που έγραψαν ή εξακολουθούν να γράφουν την ίδια την ιστορία μιας τέχνης που διόλου τυχαία ονομάστηκε ως «η κατ’εξοχήν τέχνη του 20ού αιώνα». Και να που μετράμε ήδη τη δεύτερη δεκαετία του επόμενου, με τη γλώσσα του σώματος να αναδεικνύεται σε καταλύτη μεταξύ διαφορετικών μορφών καλλιτεχνικής έκφρασης γεφυρώνοντας σύνορα και αποστάσεις. Στο μικρό κάδρο, ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα με κάποιους από τους πρωταγωνιστές αυτής της πολύχρωμης δημιουργικής περιπέτειας : Πίνα Μπάους, Μωρίς Μπεζάρ, Τρίσα Μπράουν, Λουσίντα Τσάιλντς, Μερς Κάνινγκχαμ, Γιάν Φαμπρ, Ουίλλιαμ Φόρσαϊθ, Αν Τερέζα ντε Κέρσμαεκερ, Γίρζι Κύλιαν, Μαγκύ Μαρέν, Ζοζέφ Νατζ, Οχάντ Ναχαρίν, Λόιντ Νιούσον, Ζουζού Νικολούδη, Δημήτρης Παπαϊωάννου. Εκπροσωπώντας διαφορετικές γενιές, εθνικότητες, αισθητικές αντιλήψεις, έρχονται με τις εξερευνήσεις τους να προσφέρουν το υλικό αυτής της αφήγησης -πολύτιμα θραύσματα στη στροφή του αιώνα- μέσα από κείμενα που γράφτηκαν από το 1987 έως σήμερα. Διαστέλλοντας τον χρόνο, γιατί έτσι ξεχνάμε πως όσα γράφουμε τώρα είναι ήδη παρελθόν. Άλλωστε, The show must go on! Για τον χορό με αγάπη.
Παπαδοπούλου Ελισάβετ
Η Ελισάβετ Παπαδοπούλου γεννήθηκε στο Διδυμότειχο. Σπούδασε νομικά στην Κομοτηνή και εργάστηκε αρχικά ως δικηγόρος και αργότερα ως δικαστής, ενώ σήμερα εργάζεται στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Αρθρογραφεί στην Athens Voice και στο Marie Claire. Έχουν εκδοθεί τα μυθιστορήματά της: Hotel Βικτώρια (1995), Άνεμος Ανατολικός (1997), Ψέματα, ζαχαρωτά και πρωτοσέλιδα (2000), Κληρονόμησα όλες τις φίλες της μαμάς μου (2004), Αγαπώντας τις ερωμένες του (2009) και Μέρες και νύχτες που δεν ήταν δικές μας (2014). Διηγήματά της συμπεριλαμβάνονται σε συλλογικές εκδόσεις.
(Πηγή: "Εκδόσεις Καστανιώτη", 2023)
