Caput mortuum [1392]
Σηµειώσεις ενός παράδοξου µελετητή του Ευριπίδη; Ένας Δραµατοθεραπευτής αναλαµβάνει ν’ ανακουφίσει τους ήρωες στις Βάκχες; Τραγούδια για την Ήπειρο (αδελφή του Πενθέα); Οντισιόν για έναν ρόλο που δεν υπάρχει;
Στη νουβέλα Caput mortuum [1392], µε τον υπότιτλο Φάρσα αφανισµού, ο Μισέλ Φάις, µε αφορµή τις Βάκχες του Ευριπίδη, µιλάει για τη σαγήνη της βίας, την οικογενειακή αποσύνθεση, την πολιτική αποχαλίνωση, τη σεξουαλική ρευστότητα, τη µεταφυσική κατάπτωση, αλλά και τη µετέπειτα αισθητική και ιδεολογική εργαλειοποίησή τους στη συνείδηση του αναγνώστη και του θεατή ενός τόσο οριακού και αµφίσηµου κειµένου. Ο Φάις κουρδίζει µια κυκλικά διαµελισµένη αφήγηση (αντανάκλαση του διαµελισµένου Πενθέα), εναλλάσσοντας το κωµικό µε το αποτρόπαιο, το οικείο µε το άδηλο, το επινοηµένο µε το αρχετυπικό.
Caput mortuum (mortum/mortem) σηµαίνει νεκρό κεφάλι ή άχρηστα υπολείµµατα οξείδωσης µετάλλων. Πρόκειται για µια ουσία που χρησιµοποιήθηκε τόσο στην αλχηµεία όσο και στη ζωγραφική, ενώ 1392 είναι ο αριθµός των στίχων στην κατάλοιπη τραγωδία του Ευριπίδη, την οποία έγραψε αυτοεξόριστος στην Πέλλα της Μακεδονίας και παραστάθηκε στην Αθήνα (405 π.Χ.) έναν χρόνο µετά τον θάνατό του.
Με αυτό το βιβλίο κλείνει ο κύκλος της αυτοπροσωπογραφίας ενός άλλου· µιας µακράς, άτυπης τετραλογίας: Το µέλι και η στάχτη του Θεού (2002), Ελληνική αϋπνία (2004), Η Ερευνήτρια (2020).
| Τίτλος βιβλίου: | Caput mortuum [1392] |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Φάρσα αφανισμού |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Φάις Μισέλ (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601698939 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 190 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2021 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Μαντζαρίδης, Γεώργιος Ι.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1935 και είναι καθηγητής της Ηθικής και της Κοινωνιολογίας του Χριστιανισμού στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από τα κυριότερα έργα του: Το διδασκαλικόν έργον του Ωριγένους, Θεσσαλονίκη 1960, Γρηγορίου Παλαμά, Πραγματείαι γραφείσαι κατά τα έτη 1341-1343, Θεσσαλονίκη 1966, Η χριστιανική κοινωνία και ο κόσμος, Θεσσαλονίκη 1967, Μέθεξις Θεού, Θεσσαλονίκη 1979, Soziologie des Christentums, Berlin 1981, Κείμενα πατερικής ηθικής, Θεσσαλονίκη 1982, The dedication of man, New York 1984, Etica e vita spirituale. Una prospettiva ortodossa, Bologna 1989, St. Gregoire Palamas. De le deification de l' etre humain, Lausanne 1990, Χρόνος και άνθρωπος, Θεσσαλονίκη 1992, Ορθόδοξη πνευματική ζωή, Θεσσαλονίκη 1993, Η εμπειρική θεολογία στην οικολογία και την πολιτική, Θεσσαλονίκη 1994, Orthodox spiritual life, Brookline Massachusetts 1994, Εισαγωγή στην ηθική, Η ηθική στην κρίση του παρόντος και την πρόκληση του μέλλοντος, Θεσσαλονίκη 1995 κ.ά.
![Caput mortuum [1392]](http://img.bookworld.gr/userfiles/books/260420-caput-mortuum-1392.webp)
