Νίκος Νικολαΐδης
Εκδότης:
Αιγόκερως
Έτος:
2007
ISBN:
9789603223207
Σελίδες:
272
Εξώφυλλο:
Μαλακό
Εξαντλημένο από τον εκδότη
Νίκος Νικολαΐδης
Η αίσθηση της έκπληξης μοιάζει να ήταν ανέκαθεν συνυφασμένη με τον Νίκο Νικολαΐδη, από τη ζωοφόρο αναταραχή που έφερε με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του "Ευρυδίκη ΒΑ 2037" στο τοπίο του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του 1970 μέχρι τον άκαιρο, σοκαριστικό θάνατό του σε ηλικία 68 χρονών τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Η αναπάντεχη αναχώρησή του για το drive in του ουρανού μοιάζει να άφησε πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό πολύ απλά, γιατί οι ταινίες του δεν θα μπορούσαν να έχουν γεννηθεί παρά μόνο από τη δική του σκέψη και την ξεχωριστή, ιδιαίτερη ματιά του. Η άποψή του για το σινεμά, αιρετική, αντικομφορμιστική και θαρραλέα, δημιούργησε γύρω του έναν συμπαγή πυρήνα όχι μόνο πιστών και θαυμαστών, αλλά ιδεών, σκέψεων, εμμονών, συμβόλων. Ένα ολόκληρο σύμπαν δομημένο από τις συνιστώσες της ύπαρξής του, το ταλέντο, τις αναφορές του στην Αμερική του ροκ εν ρόλ και στα Βαλκάνια της ψυχής, την αγάπη του για το περιθώριο και τη συνειδητή του αντίσταση σε κάθε μορφής κατεστημένο.
Ο ίδιος, απόλυτος άρχων αυτού του κόσμου ιδεών, κήρυττε τον λόγο του μέσα από ταινίες (αλλά και βιβλία) που δυναμίτιζαν τις αισθήσεις και το μυαλό, ταινίες που ήταν φτιαγμένες να μην αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο. Αυθεντικές, ειρωνικές, ενοχλητικές, απολαυστικές, σωματικές, ερωτικές, βίαιες, θαρραλέες - οτιδήποτε άλλο εκτός από τετριμμένες, εύκολες ή βαρετές. Φιλμ όπως "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμη", η "Γλυκιά συμμορία", το "Singapore Sling" αλλά και κάθε ταινία στη φιλμογραφία του Νικολαΐδη αποτελούν σημεία μιας διαδρομής προς την κινηματογραφική ιδιοφυΐα και μια κληρονομιά η αξία της οποίας κάθε άλλο παρά έχει εξαργυρωθεί.
Η αίσθηση πως ο Νίκος δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του λέξη, πως το αυθάδες πνεύμα του είχε να προσφέρει πολλά ακόμη, κάνουν τον θάνατό του να μοιάζει διπλά επώδυνος. Όχι μόνο για τη δυσβάσταχτη απώλεια ενός κινηματογραφικού φίλου κι ενός σπάνιου δημιουργού, αλλά και για μια σειρά από ιδέες, εικόνες, σκέψεις που μένουν αγέννητες ή ορφανές, για όλες τις δυνατές στιγμές που ξέραμε ότι Νίκος θα μπορούσε να μας προσφέρει.
Με αυτή τη σκέψη στο μυαλό το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ολοκλήρωσε τη διοργάνωση ενός αφιερώματος στο έργο του, την οποία είχαμε ξεκινήσει μαζί του λίγους μόλις πριν τον θάνατό του. Όχι σαν μνημόσυνο ή αποχαιρετισμό, αλλά σαν μια γιορτή για έναν δημιουργό που μοιάζει προορισμένος να μείνει ζωντανός, σαρκαστικός και "ενοχλητικός" στην αιωνιότητα μέσα από το σινεμά...
(Δέσποινα Μουζάκη, Διευθύντρια τον Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
Η αίσθηση της έκπληξης μοιάζει να ήταν ανέκαθεν συνυφασμένη με τον Νίκο Νικολαΐδη, από τη ζωοφόρο αναταραχή που έφερε με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του "Ευρυδίκη ΒΑ 2037" στο τοπίο του ελληνικού κινηματογράφου τη δεκαετία του 1970 μέχρι τον άκαιρο, σοκαριστικό θάνατό του σε ηλικία 68 χρονών τον περασμένο Σεπτέμβρη.
Η αναπάντεχη αναχώρησή του για το drive in του ουρανού μοιάζει να άφησε πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό πολύ απλά, γιατί οι ταινίες του δεν θα μπορούσαν να έχουν γεννηθεί παρά μόνο από τη δική του σκέψη και την ξεχωριστή, ιδιαίτερη ματιά του. Η άποψή του για το σινεμά, αιρετική, αντικομφορμιστική και θαρραλέα, δημιούργησε γύρω του έναν συμπαγή πυρήνα όχι μόνο πιστών και θαυμαστών, αλλά ιδεών, σκέψεων, εμμονών, συμβόλων. Ένα ολόκληρο σύμπαν δομημένο από τις συνιστώσες της ύπαρξής του, το ταλέντο, τις αναφορές του στην Αμερική του ροκ εν ρόλ και στα Βαλκάνια της ψυχής, την αγάπη του για το περιθώριο και τη συνειδητή του αντίσταση σε κάθε μορφής κατεστημένο.
Ο ίδιος, απόλυτος άρχων αυτού του κόσμου ιδεών, κήρυττε τον λόγο του μέσα από ταινίες (αλλά και βιβλία) που δυναμίτιζαν τις αισθήσεις και το μυαλό, ταινίες που ήταν φτιαγμένες να μην αφήσουν κανέναν ασυγκίνητο. Αυθεντικές, ειρωνικές, ενοχλητικές, απολαυστικές, σωματικές, ερωτικές, βίαιες, θαρραλέες - οτιδήποτε άλλο εκτός από τετριμμένες, εύκολες ή βαρετές. Φιλμ όπως "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμη", η "Γλυκιά συμμορία", το "Singapore Sling" αλλά και κάθε ταινία στη φιλμογραφία του Νικολαΐδη αποτελούν σημεία μιας διαδρομής προς την κινηματογραφική ιδιοφυΐα και μια κληρονομιά η αξία της οποίας κάθε άλλο παρά έχει εξαργυρωθεί.
Η αίσθηση πως ο Νίκος δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του λέξη, πως το αυθάδες πνεύμα του είχε να προσφέρει πολλά ακόμη, κάνουν τον θάνατό του να μοιάζει διπλά επώδυνος. Όχι μόνο για τη δυσβάσταχτη απώλεια ενός κινηματογραφικού φίλου κι ενός σπάνιου δημιουργού, αλλά και για μια σειρά από ιδέες, εικόνες, σκέψεις που μένουν αγέννητες ή ορφανές, για όλες τις δυνατές στιγμές που ξέραμε ότι Νίκος θα μπορούσε να μας προσφέρει.
Με αυτή τη σκέψη στο μυαλό το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ολοκλήρωσε τη διοργάνωση ενός αφιερώματος στο έργο του, την οποία είχαμε ξεκινήσει μαζί του λίγους μόλις πριν τον θάνατό του. Όχι σαν μνημόσυνο ή αποχαιρετισμό, αλλά σαν μια γιορτή για έναν δημιουργό που μοιάζει προορισμένος να μείνει ζωντανός, σαρκαστικός και "ενοχλητικός" στην αιωνιότητα μέσα από το σινεμά...
(Δέσποινα Μουζάκη, Διευθύντρια τον Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης)
| Τίτλος βιβλίου: | Νίκος Νικολαΐδης | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Αιγόκερως | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Τσακωνιάτης, Μίμης (Συγγραφέας) Σολδάτος, Γιάννης, 1952- (Επιμελητής) Νικολαΐδης, Συμεών (Επιμελητής) Βαρθολομαίου, Μαρί - Λουίζ (Επιμελητής) | ||
| ISBN: | 9789603223207 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2007 | Διαστάσεις: | 26x21 |
| Σημείωση: | Το βιβλίο αυτό εκδόθηκε με την ευκαιρία του αφιερώματος στον Νίκο Νικολαΐδη, που οργανώθηκε από το 48ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (16-25 Νοεμβρίου 2007) | ||
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Κινηματογράφος | ||
Δεν βρέθηκαν στοιχεία για τον συγγραφέα
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
