Μουσική. Τόμος Β΄
[σετ 3 τόμων]
Στην Αρχή είν’ ο Παλμός κι ο Παλμός είν’ η Ύλη κι η Ύλη είν’ κι ο Ήχος κι ο Ήχος είν’ η Μουσική. Από τον Παλμό ως τον Ήχο η απόσταση είναι σχεδόν μηδενική. Από τον Ήχο ως την Μουσική η απόσταση είναι απέραντη, δύσβατη, σχεδόν Μεταφυσική.
Η μουσική είναι ο ήχος και ο μη ήχος. Αν ο ήχος είναι το Κάτι και ο μη ήχος το Τίποτα τότε ίσως το Κάτι του ήχου είναι αυτό που ακούμε και το Τίποτα αυτό που νομίζουμε ότι δεν ακούμε. Οι αποστάσεις και οι ποσότητες του Κάτι και του Τίποτα του ήχου ίσως είναι η μουσική. Οι αποστάσεις και οι ποσότητες του Κάτι και του Τίποτα του ήχου που ωφελούν την Υγεία, δηλαδή η Αισθητική, νομίζω είναι η Κλασσική Μουσική, όχι με την έννοια της τεχνοτροπίας και της περιόδου, αλλά με την σκέψη της διαχρονικότητας αυτής. Η Τέχνη δηλαδή που δεν δημιουργείται από Κοινωνικό αλλά από Βιολογικό κίνητρο. Αν την κοινωνική τέχνη την ονομάσουμε μόδα που συντελείται σε συγκεκριμένο χρόνο και χώρο τότε ίσως την βιολογική τέχνη την ονομάζουμε κλασσική, που μπορεί να υπάρχει πάντα και παντού. Ορίζω στην σκέψη μου την Μουσική ως την τέχνη των τεχνών.
Το μόνο ίσως που μπορεί να προσφέρει ο άνθρωπος στους πολιτισμούς του σύμπαντος. Ενδέχεται ακόμα και η μεγάλη εικαστική τέχνη να είναι αυτή που ενώ νομίζεις ότι την βλέπεις στην πραγματικότητα την ακούς. Αν είμαστε ο ήχος μας τότε χάριν της υγείας ίσως πρέπει να γινόμαστε όλο και περισσότερο η μουσική μας. Η απόλυτη ίσως ανθρώπινη κατασκευαστική δομή βασίζεται στο ανθρώπινο μέγεθος, δονείται και τείνει προς την Υγεία, δηλαδή την Ηθική, δηλαδή την Αισθητική, με βασικά δε συστατικά για την επίτευξη αυτού, την ισορροπία και την κανονικότητα, δηλαδή την Αρμονία. Αν ένας αρμός ενός πλοίου είναι ανάρμοστος, τότε αυτό χάνει την ισορροπία του, βυθίζεται και οι άνθρωποι πνίγονται, ενώ αν οι αρμοί αρμόζανε αρμονικά θα αρμένιζε προς τον προορισμό του και ίσως ένας από αυτούς τους ζωντανούς πια ναυτιλομένους, να κατασκεύαζε ένα καινούριο πλοίο.
| Τίτλος βιβλίου: | Μουσική. Τόμος Β΄ |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Η παγκόσμια γλώσσα της αρμονίας |
|---|
| Εκδότης: | Υδροπλάνο |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Χριστόπουλος Ταξιάρχης-Άγις (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9786182071748 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2022 | Διαστάσεις: | 30x21 |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Μουσική - Τραγούδι |
|---|
Murdoch, Iris, 1919-1999
Η Άιρις Μέρντοχ γεννήθηκε στο Δουβλίνο το 1919 από γονείς Άγγλους και Ιρλανδούς. Πήγε σχολείο στο Μπρίστολ και σπούδασε κλασική φιλολογία στην Οξφόρδη. Κατά τη διάρκεια του πολέμου εργάστηκε για την UNRRA στο Λονδίνο, το Βέλγιο και την Αυστρία. Κέρδισε μια υποτροφία φιλοσοφίας στο Καίμπριτζ και το 1948 επέστρεψε στην Οξφόρδη, όπου άρχισε να διδάσκει φιλοσοφία στο St. Anne's College. Το 1956 παντρεύτηκε τον καθηγητή και κριτικό λογοτεχνίας John Bayley, με τον οποίο έζησε ως τον θάνατό της τον Φεβρουάριο του 1999. Η μεγαλύτερη ίσως συγγραφέας της μεταπολεμικής αγγλικής λογοτεχνίας, άφησε πλουσιότατο έργο. Μετά την πρώτη εμφάνισή της στα γράμματα με το "Under the net" (1954), ακολούθησαν είκοσι έξι μυθιστορήματα, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται τα: "A severed head" (1961), "A fairly honourable defeat" (1970), "The philosopher's pupil" (1980), "Ο πράσινος ιππότης" (1993) και "Το δίλημμα του Τζάκσον" (1995). Τιμήθηκε με το βραβείο James Tait Black Memorial το 1973 για τον "Μαύρο πρίγκηπα", με το βραβείο Whitbread το 1974 για το "The sacred and profane love machine" και με το βραβείο Booker το 1978 για το "Θάλασσα, θάλασσα". Στα φιλοσοφικά έργα της περιλαμβάνονται τα "Sartre: romantic rationalist", "Acastos: two platonic dialogues", "Metaphysics as a guide to morals" και "Εμπειριστές και μυστικιστές" (1997). Έγραψε αρκετά θεατρικά έργα, ανάμεσα στα οποία το "The Italian girl" και το "The black prince" (διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματός της). Το 1978 εκδόθηκε ο τόμος με ποιήματα "A year of birds". Η Άιρις Μέρντοχ τιμήθηκε με τους τίτλους CBE (1976) και DBE (1987) για την προσφορά της στα βρετανικά γράμματα, καθώς με το χρυσό βραβείο PEN για τη συνολική προσφορά της στη λογοτεχνία. Μετά το θάνατό της ο άντρας της John Bayley δημοσίευσε τα βιβλία "Iris: a memoir" και "Elegy for Iris" (που μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο, στην ταινία "Iris", από τον Richard Eyre), και ο φίλος της κριτικός λογοτεχνίας Peter J. Conradi, συγγραφέας της συλλογής δοκιμίων "Iris Murdoch: the Saint and the artist" (1986), εξέδοσε την πλήρη βιογραφία της με τίτλο "Iris Murdoch: A life" (2001).
