Η παιδεία του Στωικού
Ο Άλβαρο Κοέλιο ντε Αταΐντε, 14ος Βαρόνος ντε Τέιβε, είναι ένας ακόμη ετερώνυμος του Φερνάντο Πεσσόα. Ευπατρίδης, διανοούμενος “άκαμπτος και συγκρατημένος”, αποτυχημένος εραστής και τελειομανής δημιουργός, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της φανταστικής ζωής του σε μια αγροικία στα περίχωρα της Λισαβόνας, αφιερώνοντας τον καιρό του στη σύνταξη σημειώσεων και αποσπασμάτων, καταλείποντας ένα “συνονθύλευμα πραγμάτων” ενός έργου που τελικά δεν είχε γράψει.
Έχοντας κατακτήσει “τη χρήση της λογικής στην πληρότητάς της” ή έχοντας φτάσει “στον κορεσμό του τίποτα, στην πληρότητα του κανενός πράγματος”, οδηγείται στην αυτοκτονία. Πριν από το μοιραίο διάβημα, ο Τέιβε καίει όλα του τα κείμενα εκτός από το έσχατο και μοναδικό χειρόγραφό του, ένα “πνευματικό υπόμνημα” της στωικής του παιδείας και μια απολογία για την απόφασή του να δώσει τέλος στη ζωή του.
| Τίτλος βιβλίου: | Η παιδεία του Στωικού |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | A educaçāo do Estoico |
|---|
| Εκδότης: | Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Pessoa, Fernando, 1888-1935 (Συγγραφέας)
Πρατσίνης, Νίκος (Μεταφραστής)
Παπαδήμα, Μαρία (Επιμελητής)
|
|---|
| ISBN: | 9789600124002 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2022 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Richard Zenith |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Σύγχρονη Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Νικολαΐδης, Αριστοτέλης Θ., 1922-1996
Ο Αριστοτέλης Νικολαΐδης (1922-1996) γεννήθηκε στη Μυτιλήνη στις 25 Νοεμβρίου 1922. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση και φυλακίσθηκε από τους κατακτητές. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην ψυχιατρική. Το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Διαβαθμίσεις". Το 1954 υπέβαλε τη διδακτορική του διατριβή και έφυγε για το Παρίσι ως υπότροφος του γαλλικού κράτους. Το διάστημα 1956-1965 εργάστηκε ως ψυχίατρος στο εξωτερικό. Το 1966 ίδρυσε στην Αθήνα το Διεθνές Ίδρυμα Επιστημονικής Ορολογίας και Γλώσσας, που από το 1973 λειτουργεί και στη Γενεύη. Υπήρξε, επίσης, ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Γλωσσικού Ομίλου. Το 1967 κατέφυγε αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ και στην Ελβετία, μέχρι το 1975, που επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά εκδόθηκε και το μυθιστόρημά του "Η εξαφάνιση", που τιμήθηκε με το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Έργα του, μυθιστορήματα, ποιήματα και δοκίμια, μεταφράσθηκαν στα γαλλικά, γερμανικά, αγγλικά, ρωσικά, σουηδικά και σε άλλες γλώσσες.
