Παραδοσιακά παιγνίδια του χωριού μου
Έχει γίνει περιγραφή 54 παιχνιδιών απ' αυτά που παίζουν τα παιδιά στο χωριό. Βέβαια, παίζονται και άλλα παιχνίδια, αλλ' αυτά είναι μικρότερης σημασίας και θεώρησα περιττό να τα περιλάβω και αυτά, γιατί θα τραβούσε σε πολύ μεγάλο μάκρος η εργασία αυτή. Τέτοια είναι: "Οι κλέφτες", "Τα άλογα", "Τα γομαρούτσια", "Το σουγιαδάκι", "Η γουρούνα" ή "γκούσια" κ.ά.
Καθώς βλέπει ο αναγνώστης, τα παιχνίδια που περιγράφηκαν παίζονται με απλά και πρόχειρα μέσα απ' εκείνα πούναι στο χωριό, όπως ξύλα και πέτρες κατά κύριο λόγο. Παρουσιάζουν πάντως αρκετή εφευρετικότητα και απαιτούν μεγάλες ικανότητες από μέρος των παιδιών για να παιχτούν με επιτυχία. Όλα αυτά δυναμώνουν το σώμα και οξύνουν το πνεύμα των παιδιών. Με τα παιχνίδια αυτά μεγάλωσαν πολλές γενεές παιδιών του χωριού. Μ' αυτά μεγάλωσε και η δική μου γενιά. [...]
(από τον επίλογο του βιβλίου)
Κατσάνης Βαγγέλης
Ο πατέρας μου Αχιλλέας Κατσάνης καταγόταν από την Αγία Παρασκευή Λέσβου και η μητέρα μου Ζωή Φωτιάδη από την Κωνσταντινούπολη. Κατέφυγαν νέοι, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην Αίγυπτο. Εκεί γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν. Εγώ γεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου τον Ιανουάριο του έτους 1935, δεν θυμάμαι ημέρα.
Σπούδασα Οικονομικά, Λογιστική και Εμπορική Αλληλογραφία σε τέσσερις γλώσσες. Έβγαλα την Ιταλική Τεχνική Σχολή «DON BOSCO».
Εργάστηκα στην Αλεξάνδρεια, στον Πειραιά και στην Αθήνα ως λογιστής και αλληλογράφος Αγγλικής. Φοίτησα στη Σχολή Ασυρματιστών Εμπορικού Ναυτικού του Πειραϊκού Συνδέσμου. Το 1958 πρωτομπαρκάρισα ως ασυρματιστής. Έδωσα εξετάσεις στο τότε Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας αποκτώντας δύο Διπλώματα Β΄ και Α΄ Ασυρματιστού. Ταξίδευσα ανά τον κόσμο επί 12 χρόνια.
Το 1972 αφήνω πίσω μου τη ναυτική σταδιοδρομία, μεταπηδώντας σε μια γαλλική εταιρεία, την «ΤΕΧΝΑΛ», η οποία πωλούσε ένα σύστημα αλουμινίου – δεν κατασκεύαζε κουφώματα. Έμαθα την τέχνη και άνοιξα δικό μου κατασκευαστικό. Εν συνεχεία, γνωρίζω έναν Σαουδάραβα. Πάω στη Σαουδική Αραβία και εργάζομαι εκεί 18 χρόνια ως Γενικός διευθυντής. Παρέλαβα ένα υποτυπώδες κατασκευαστικό κουφωμάτων αλουμινίου 1.500 Μ2 με 13 άτομα. Αποχωρώντας οριστικά τον Δεκέμβριο του 1997, παρέδωσα ένα πλήρες εργοστάσιο αλουμινοκατασκευών 6.000 Μ2 με προσωπικό 130 εργαζομένων.
Στην Ελλάδα εργάζομαι στην «Απαλουμίν» ως εργοδηγός, στην «Ντομέκο» ως τεχνικός σύμβουλος, επιβλέποντας-κατευθύνοντας κατασκευές, ωσάν του ξενοδοχείου του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος, του Κρατικού Νοσοκομείου Πύργου Ηλείας κ.λπ. Επίσης, στην «ΑΛΟΥΣΕΤ ΑΕ» ως διευθυντής πωλήσεων, ταξιδεύοντας σε αραβικές χώρες. Συνάπτω επαγγελματική σχέση ως τεχνικός σύμβουλος με την αιγυπτιακή εταιρεία «ALUTEC» στην Αλεξάνδρεια, η οποία διακόπτεται μετά την πρόσφατη επανάσταση του 2013.
Ομιλώ, γράφω και διαβάζω τέσσερις γλώσσες, εκτός της ελληνικής. Κινούμαι πλέον στον χώρο των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων σε αραβικές χώρες.
Είμαι ο Βαγγέλης Κατσάνης του Αχιλλέως, πατέρας δύο αγοριών 58 και 62 ετών, και παππούς μιας εγγονής 27 ετών, άγω δε το 89ο έτος μου.
(Πηγή: "Εκδόσεις Οσελότος", 2024)
