Η αγριόπαπια
Η αγριόπαπια είχε χτυπηθεί στο πίσω μέρος των φτερών, προς τη φορά που είχε το πέταγμά της. Γι’ αυτό και γλίτωσε. Αν την είχαν χτυπήσει στο στήθος θα την είχαν σκοτώσει.
Η Μέμα πήρε την αγριόπαπια στην αγκαλιά της, τη σκέπασε με το αδιάβροχό της και συνέχισε τον δρόμο για το χωριό. Είχε πάρει την απόφαση να περιθάλψει με όποιο τρόπο μπορούσε το λαβωμένο αγριοπούλι και να το κάνει να πετάξει για τα μακρινά μέρη. Περίμενε βέβαια να αντιμετωπίσει επικρίσεις, μια σιωπηλή αλλά έκδηλη αποδοκιμασία από τη μητριά της και προετοιμαζόταν να πάρει αμυντική θέση.
Τίτλος βιβλίου: | Η αγριόπαπια |
---|
Εκδότης: | Οσελότος |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Μοσχόπουλος Θεοδόσης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9786182054307 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Ελληνική Λογοτεχνία | Σελίδες: | 156 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2023 | Διαστάσεις: | 21x12 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |

Βέης, Γιώργος, 1955-
Ο Γιώργος Βέης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε επτά ευρωπαϊκές γλώσσες και στα κινεζικά. Το πρώτο του βιβλίο, "Φόρμες και άλλα ποιήματα", εκδόθηκε το 1974. Ακολούθησαν άλλα έντεκα βιβλία ποίησης, έως το "Μετάξι στον κήπο" (Ύψιλον, 2010). Από το 1976 ασχολείται με την κριτική της λογοτεχνίας. Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Υπηρετεί στο Διπλωματικό Κλάδο του Υπουργείου Εξωτερικών. Διετέλεσε Πρόξενος στη Νέα Υόρκη, Γενικός Πρόξενος στο Ντόρτμουντ, στη Μελβούρνη, στο Χονγκ Κονγκ και στο Μακάο, σύμβουλος Πρεσβείας στο Πεκίνο και στη Σεούλ, επιτετραμμένος στο Καμερούν, με παράλληλη διαπίστευση στο Τσαντ, στο Σάο Τομέ-Πρινσίπε, στην Γκαμπόν, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στη Γουϊνέα του Ισημερινού. Διετέλεσε πρέσβης στο Σουδάν, με παράλληλη διαπίστευση στη Σομαλία. Το 2010 τοποθετήθηκε πρέσβης στην Ινδονησία, με παράλληλη διαπίστευση στη Μαλαισία, στο Σουλτανάτο του Μπρουνέι και στο Ανατολικό Τιμόρ. Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Μαρτυρίας το 2000, για το βιβλίο "Ασία, Ασία", και με το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας το 2010, για το βιβλίο "Από το Τόκιο στο Χαρτούμ". Η ποιητική του συλλογή "Λεπτομέρειες κόσμων" (εκδ. Ύψιλον) απέσπασε το Βραβείο Λάμπρος Πορφύρας της Ακαδημίας Αθηνών το 2007. Το 2012 του απονεμήθηκε ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Φοίνικος για τις υπηρεσίες του στο διπλωματικό σώμα.
Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του. Τον Ιούλιο του 2015 προήχθη κατ' απόλυτη εκλογή από τον βαθμό του Πληρεξούσιου Υπουργού Α' στον βαθμό του Πρέσβεως και διορίστηκε Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην UNESCO. Τιμήθηκε με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Μαρτυρίας - Βιογραφίας - Χρονικού - Ταξιδιωτικής Λογοτεχνίας του 2016 για το βιβλίο του με τίτλο "Παντού: Μαρτυρίες, μεταμορφώσεις".
Άλλα έργα του συγγραφέα:
- Καταυλισμός (2023)
- Για την ποιητική γραφή (2021)
- Βράχια (2020)
- Εκεί (2019)
- Ημερολόγιο 2020: 1821, Λογοτεχνία και επανάσταση (2019)
- Πώς φοριούνται οι λέξεις: Εβδομαδιαίο ημερολόγιο 2019 (2018)
- Ινδικοπλεύστης (2017)
- Για ένα πιάτο χόρτα (2016)
- Ο ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης (2016)
- Έκφραση τιμής στον Κώστα Ε. Τσιρόπουλο (2015)
- Παντού (2015)
- Θεωρία, λογοτεχνία, Αριστερά (2013)
- Βλέπω (2013)
- Ο κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη (2011)
- Μανχάταν - Μπανγκόκ (2011)
- Ημερολόγιο 2012: Η δική μας Ελλάδα (2011)
- Η δική μας Αμερική (2010)
- Μετάξι στον κήπο (2010)
- Από το Τόκιο στο Χαρτούμ (2009)
- Εισαγωγή στην ποίηση του Ελύτη (2009)
- Τα ποιήματα του 2008 (2009)
- Ν, όπως Νοσταλγία (2008)
- Ενδοσκεληδόν (2008)
- Θεωρία, λογοτεχνία, Αριστερά (2008)
- Έρωτες τοπίων: Κίνα, Ινδονησία, Ιαπωνία, Ταϊλάνδη: (2007)
- Τα ποιήματα του 2006 (2007)
- Λεπτομέρειες κόσμων (2006)
- Για τον Ηλία Λάγιο (2005)
- Με τις Μογγόλες (2005)
- Υστερόγραφα γης (2004)
- Στην απαγορευμένη πόλη (2004)
- Πιο μακριά δεν γίνεται (2003)
- Το βιβλίο της νύχτας (2001)
- Δεκαέξι κείμενα για το Άξιον Εστί (2001)
- Ασία, Ασία (2000)
- Παράφραση της νύχτας (1999)
- Χρυσαλλίδα στον πάγο (1999)
- Γεωγραφία κινδύνων (1994)
- Πολυφωνία για τον Δ. Π. Παπαδίτσα (1988)
- Ο δράκος του μεσημεριού (1983)