Εκδίωξη από την Εδέμ
Με την διεισδυτική ματιά του κοινωνιολόγου και την πολιτική ανάλυση ενός έμπειρου διπλωμάτη ο Μιχάλης Ατταλίδης αφηγείται χωρίς να αποκλείει και λυρισμό, διάχυτο ταυτόχρονα με καυστικό πραγματισμό, την σύγχρονη ιστορία της Κύπρου σε μια παράλληλη πορεία με την ιστορία της οικογένειας του. Μας αφηγείται με ιδιαίτερη διορατικότητα και ευαισθησία την μετάβαση ενός λαού υπόδουλου στην Οθωμανική αυτοκρατορία σε υπήκοο της Μεγάλης Βρετανίας, σε αγωνιστή της ελευθερίας που τον μετέτρεψε σε πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε Ευρωπαίο πολίτη. Αυτή η διαδρομή είναι συνυφασμένη με την ιστορία μιας οικογένειας που είχε σε κάθε στάδιο τη δική της συμμετοχή στα γεγονότα. Η αφήγηση του ρίχνει φως και στα αναχώματα υστέρησης που κράτησαν την κυπριακή κοινωνία καθηλωμένη και εξέθρεψαν τις αιτίες της κατάρρευσης του δικοινοτικού κράτους και τελικά την κατέστησαν ευάλωτη στο πραξικόπημα και στην Τουρκική Εισβολή και την κατοχή της μισής Κύπρου από το 1974 μέχρι σήμερα. Η ζωή του πλούσια σε εμπειρίες αφού έζησε, σπούδασε και εργάστηκε σε πολλές χώρες φέρει ανεξίτηλα την σφραγίδα του τραύματος της εισβολής και της κατοχής της αγαπημένης του πατρίδας και ιδιαίτερα της Καρπασίας του, από όπου εκδιώχθηκε το 1974, χάνοντας τον φυσικό και υπαρξιακό του παράδεισο. Αυτό το τραύμα προσπαθεί από το 1974 να επουλώσει αφού αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα επανένωσης της Κύπρου.
Engels, Friedrich, 1820-1895
Ο Φρειδερίκος Έγκελς (Friedrich Engels) γεννήθηκε το 1820, γόνος ενός επιτυχημένου Γερμανού βιομηχάνου. Σε ηλικία 24 ετών ο πατέρας του τον έστειλε στο Μάντσεστερ της Αγγλίας σε ένα εργαστήριο βάμβακος. Ο νεαρός Φρειδερίκος συγκλονίστηκε από τη φτώχια της πόλης και ξεκίνησε τη συγγραφή μιας έκθεσης η οποία δημοσιεύτηκε ως "Η κατάσταση των εργατικών τάξεων στην Αγγλία" - "Condition of the working classes in England" (1844). Λίγο αργότερα, στη Γαλλία, ο Έγκελς συναντά τον Μαρξ και εφεξής συνδέονται με μια εγκάρδια φιλία. Συμμερίστηκε της απόψεις του Μαρξ σχετικά με τον καπιταλισμό και είχε ιδιαίτερη ικανότητα στο να γράφει λόγους που επρόκειτο να απαγγελθούν στο ευρύ πλήθος. Ο Έγκελς έπειτα ακολούθησε τον Μαρξ στο Βέλγιο, αφού οι Πρωσικές αρχές πίεσαν τη Γαλλία να εξορίσουν τον δεύτερο. Το Βέλγιο τότε αποτελούσε μια χώρα όπου υπήρχε περισσότερη ελευθερία έκφρασης συγκριτικά με τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Το 1846 δημιούργησαν την "Κομμουνιστική επιτροπή ανταπόκρισης" ("Communist correspondence committee") με σκοπό να συνενώσουν τους σοσιαλιστές ηγέτες που ζούσαν σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Οι σοσιαλιστές στην Αγγλία, επηρεασμένοι από αυτή την έντονη κινητικότητα αποφάσισαν να διαμορφώσουν ένα νέο οργανισμό, την "Κομμουνιστική Συνομοσπονδία" ("Communist League"). Σκοπός αυτής της οργάνωσης ήταν η "ανατροπή της αστικής τάξης, η επικράτηση του προλεταριάτου, η απεμπόληση της παλαιάς καπιταλιστικής κοινωνίας που βασίζεται σε ταξικούς ανταγωνισμούς και η εγκαθίδρυση μιας νέας αταξικής κοινωνίας όπου δε θα υπάρχει προσωπική ιδιοκτησία". Ο Έγκελς αργότερα επέστρεψε στη Γερμανία για λόγους οικονομικούς και εργάστηκε στην επιχείρηση του πατέρα του. Έτσι εξασφάλισε εισόδημα και για τον Καρλ Μαρξ. Οι δυο φίλοι κράτησαν στενή επαφή για τα επόμενα δώδεκα χρόνια. Εποικοινωνούσαν ταχυδρομικά κατά μέσο όρο με ένα γράμμα κάθε δυο μέρες. Μετά το θάνατο του Μαρξ το Μάρτη του 1883, ο Έγκελς αφιέρωσε τη ζωή του στην έκδοση και τη μετάφραση των έργων του Μαρξ μέχρι το θάνατό του στα 1895. Φυσικό επόμενο των ριζοσπαστικών θέσεων που πρέσβευε είναι η δημιουργία αντιλόγων και εξίσου ριζικών διαφωνιών που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Είναι παρολαυτά φανερή η συμβολή του στην ανανέωση και δημιουργία νεότερων φιλοσοφικών ιδεών που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη.
