Έστω μια φορά
Η συγγραφέας Ευρυδίκη Καρατζόγλου ζει μόνο μέσα απ’ τα βιβλία της τη φαντασμαγορία του έρωτα μένοντας αφοσιωμένη σ’ έναν γάμο συμβατικό με τον Φίλιππο.
Μεγαλωμένη από την αυταρχική Περσεφόνη, που αφότου χήρεψε έμεινε ακλόνητα πιστή στη μνήμη του άντρα της, ακολουθεί τα χνάρια της.
Δεν γνωρίζει όμως πως και η μητέρα της ζει με την ανάμνηση μιας ανεκπλήρωτης αγάπης με τον αστυνόμο Άνθιμο Αργυρίου, επιστήθιο φίλο του νεκρού συζύγου της.
Τι θα συμβεί όταν η Ευρυδίκη παραδοθεί στα αισθήματά της για τον γοητευτικό ηθοποιό Ορφέα;
Τι θα συμβεί όταν η Περσεφόνη ξανασυναντηθεί με τον Άνθιμο;
Και πώς θα εξελιχθεί η σχέση του Άνθιμου με την Καλλιόπη, την αδερφή του, όταν εκείνη αποφασίσει να αποκαλύψει το οικογενειακό μυστικό που τη βαραίνει πενήντα οκτώ ολόκληρα χρόνια;
Τρεις ερωτικές ιστορίες μπλέκονται αναμεταξύ τους και με φόντο έναν φόνο αποδεικνύουν πως ο έρωτας είναι άλλοτε αγγελούδι κι άλλοτε δαίμονας, πως η λογική, όταν επιβάλλεται στην καρδιά, καταλήγει να είναι άλλοτε ο σωτήρας και άλλοτε ο δήμιός της.
20 Ιουλίου 1998
Ανησυχώ... Δεν μου αρέσει ο ώριμος εαυτός μου. Η ωριμότητά μου παραπατάει σαν μεθυσμένη.
Φοβάμαι μήπως φανερωθεί το ανώριμο παιδί που κρύβω μέσα μου. Φοράω τη μάσκα μου και τρέμω μήπως φανεί η αλήθεια.
Άραγε θα την αντέξουν οι άλλοι την αλήθεια; Καλά καλά δεν την αντέχω η ίδια...
17 Αυγούστου 1998
Νιώθω σαν να έχει πιάσει το μυαλό μου σκουριά και αδυνατεί να πάρει στροφές. Κάτι μου πάει στραβά, αλλά, ενώ ξέρω την αιτία, δεν κάνω τίποτα.
Μου λείπει σίγουρα μια ψηφίδα αυτογνωσίας. Μου λείπει εκείνη η εμπειρία που θα με κάνει να τινάξω το ψέμα από πάνω μου…
15 Οκτωβρίου 1998
Νιώθω ελλιπής... Ένα κομμάτι μου έχει μείνει ατροφικό, σαν λουλουδάκι δίχως ήλιο…
Πώς να ανθίσει ένας σπόρος κάτω απ’ τη σκιά;
Χρόνης Βαγγέλης
Ο Βαγγέλης Χρόνης γεννήθηκε το 1947 στη Σταυρούπολη Ξάνθης. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα στο Oxford School of English και Ναυτιλιακά στο City of London Polytechnic. Είναι υψηλό στέλεχος του Ομίλου Λάτση από το 1971 και μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Λάτση.
Το 1999 δημοσιεύονται για πρώτη φορά ποιήματά του (Ο σύμμαχος χρόνος, Εκδόσεις Στοχαστής). Από τότε έχουν εκδοθεί άλλες έντεκα ποιητικές του συλλογές από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, καθώς και κείμενά του σε συλλογικά έργα, ενώ το βιβλίο του Νέοι στον Άδη απέσπασε το Βραβείο Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών τον Δεκέμβριο του 2007 (το 2008 κυκλοφόρησε σε CD από τη Minos EMI – απαγγελία Βαγγέλη Χρόνη, μουσική Θάνου Μικρούτσικου, εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον Αλέκο Φασιανό).
Το 2016 τιμήθηκε με το Α΄ βραβείο Odysseus Awards, στον διεθνή διαγωνισμό ποίησης στο πλαίσιο του 9ου ετήσιου London Greek Film Festival. Τον Σεπτέμβριο του 2017 το μονόπρακτό του Και τώρα τι κάνουμε παρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης, στο πλαίσιο του Θεατρικού Αναλογίου – Analogio Festival, με πρωταγωνιστή τον Αντώνη Καφετζόπουλο και σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη.
Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στην αγγλική γλώσσα. Ποιήματα και κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και στον ημερήσιο τύπο. Είναι Άρχων Μαΐστωρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως τιμηθείς για την κοινωφελή του δράση.
Στις 20 Μαΐου 2019, στην έκθεση «Αλέκος Φασιανός – Βαγγέλης Χρόνης: 30 χρόνια φιλίας. Ζωγραφική και ποίηση», που εγκαινιάστηκε στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη και διήρκεσε έως τις 27 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, παρουσιάστηκε το πολύτιμο αρχείο του ποιητή, με χειρόγραφα, επιστολές, ανέκδοτες φωτογραφίες και πρώτες εκδόσεις, παράλληλα με σημαντικά έργα του μεγάλου καλλιτέχνη, που αποκαλύπτουν το προσωπικό ζωγραφικό του ύφος, τη βαθιά του αναζήτηση για το ωραίο και τη σχέση του με τον ποιητικό κόσμο του Βαγγέλη Χρόνη και φανερώνουν τον κοινό χρόνο της συνεχούς και αμείωτης δημιουργικής τους δράσης –τριάντα χρόνια στη διάρκεια των οποίων οι δυο τους εναλλάσσουν λέξεις με εικόνες– δείχνοντας, για πρώτη φορά στο σύνολό της, την πολυεπίπεδη εποικοδομητική τους συνεργασία.
(Πηγή: "Εκδόσεις Καστανιώτη", 2022)
