Το "φαινόμενο Κασσελάκη"
Πώς εξηγείται το «φαινόμενο Κασσελάκη»; Πού οφείλεται η φρενίτιδα που επικράτησε στα ΜΜΕ, τα social media και σε κάθε γωνιά της χώρας για τον Στέφανο Κασσελάκη; Είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής συνωμοσίας ή του χαρίσματος ενός νέου και άφθαρτου προσώπου;
Πρόκειται για έναν επικοινωνιακό Blitzkrieg; Είναι μια ακραία επίπτωση της κρίσης των δυτικών δημοκρατιών και της μεταδημοκρατίας; Πώς σχετίζεται με τις μεταλλάξεις των πολιτικών κομμάτων σε όλη την Ευρώπη και τις ΗΠΑ; Αποτελεί τη μεσσιανική όψη της μεταπολιτικής;
Στο βιβλίο παρουσιάζεται καταρχάς η διαδρομή του Κασσελάκη και τα συστατικά με τα οποία κατασκευάζεται η περσόνα του, δηλαδή η εικόνα του στη δημόσια σφαίρα. Η εξήγηση του «φαινομένου Κασσελάκη» στηρίζεται στην ανάλυση των μετασχηματισμών της σύγχρονης δημοκρατίας, των νέων επικοινωνιακών εργαλείων, της επιτάχυνσης του πολιτικού χρόνου, αλλά και των εσωτερικών μεταλλάξεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στο πλαίσιο αυτό ο Κασσελάκης κάνει την εμφάνισή του ως ο Μεσσίας που θα θεραπεύσει την «αριστερή μελαγχολία» και θα καταστήσει πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ κυβερνητική δύναμη.
| Τίτλος βιβλίου: | Το "φαινόμενο Κασσελάκη" |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Το μεσσιανικό προσωπείο της μεταδημοκρατίας |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Κοντιάδης Ξενοφών Ι. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789600372021 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Φασιανός Αλέκος
Ο Αλέκος Φασιανός (1935-2022) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε βιολί στο Ωδείο Αθηνών και ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. (1956-1960, εργαστήριο Γ. Μόραλη). Αγάπησε και μελέτησε την αρχαία ελληνική αγγειογραφία και τη βυζαντινή εικονογραφία. Παρακολούθησε μαθήματα λιθογραφίας στην Ecole des beaux-arts του Παρισιού, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης (1962-1964), κοντά στους Clairin και Dayez. Το 1966 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, ενώ από το 1974 ζούσε και εργαζόταν μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Από το 1959, χρονιά της πρώτης ατομικής του παρουσίασης στην Αθήνα, πραγματοποίησε περισσότερες από εβδομήντα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Παρίσι, Μόναχο, Τόκυο, Αμβούργο, Ζυρίχη, Μιλάνο, Βηρυτό, Στοκχόλμη, Λονδίνο κ.ά. Συμμετείχε επανειλημμένα σε ομαδικές εκθέσεις και γνωστές διεθνείς διοργανώσεις ανά την υφήλιο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι: Salon comparaisons (Παρίσι 1970), Biennale του Sao Paulo (1971) και Βενετίας (1972), Graphics Biennale του Baden-Baden (1985) κ.ά. Ο Φασιανός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρακτική, το σχεδιασμό αφισών, καθώς και τη σκηνογραφία, συνεργαζόμενος κυρίως με το Εθνικό Θέατρο Αθηνών ("Αμερική" του Κάφκα, 1975, "Ελένη" του Ευριπίδη, 1976, "Όρνιθες" του Αριστοφάνη, 1978 κ.ά.). Ανέλαβε την εικονογράφηση αρκετών βιβλίων, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, γνωστών ποιητών και συγγραφέων. Ξεχωρίζουν τα ονόματα των Ο. Ελύτη, L. Aragon, G. Apollinaire, Κ. Ταχτσή, Κ. Καβάφη, Α. Εμπειρίκου, Γ. Ρίτσου, Β. Βασιλικού κ.ά. Έργα του κοσμούν επίσης ειδικές εκδόσεις τέχνης, όπως λευκώματα με θέμα αρχιτεκτονικά τοπία, όψεις πόλεων κ.λπ. Είχε επίσης εκδώσει και δικά του κείμενα, πεζά και ποιητικά. Για το σύνολο της δουλειάς του έχουν γυριστεί τέσσερα φιλμς για την ελληνική και τη γαλλική τηλεόραση, ενώ κυκλοφορούν μονογραφίες που αναφέρονται στην εικαστική παραγωγή του.
