Ο δύων ήλιος
Αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν εγκατέλειπα την προσπάθεια και παραδινόμουν σε μια πραγματικά στερημένη ζωή
Στο πρόσωπο της Καζούκο, κόρης ενός χήρου αριστοκράτη, ο Dazai βρίσκει τη φωνή που θα αφηγηθεί την ιστορία του. Αφού εγκαταλείπει τον σύζυγό της και παίρνει διαζύγιο, η Καζούκο επιστρέφει στο Τόκιο για να ζήσει με τη μητέρα της. Ωστόσο, επειδή ο πόλεμος, που μόλις τελείωσε, τις άφησε εξαθλιωμένες, αναγκάζονται να πουλήσουν το σπίτι τους στο Τόκιο και να μετακομίσουν σε ένα απομακρυσμένο χωριό.
Η Καζούκο πρέπει τώρα να φροντίσει την άρρωστη μητέρα της χωρίς τη βοήθεια υπηρετών. Ο Ναότζι, ο αδελφός της, επιστρέφει από τον πόλεμο εθισμένος στο όπιο. Μέσα από μια πορεία παρακμής η Καζούκο βρίσκει σε έναν απαγορευμένο έρωτα τη δύναμη για να παλέψει και να συνεχίσει να ζει, εγκαταλείποντας την ανατροφή της.
Ενώ η Καζούκο βρίσκεται στο Τόκιο, ο Ναότζι αυτοκτονεί. Η περιφρόνησή του για τον εαυτό του, την αριστοκρατία και τη ζωή που ζούσε είναι η κραυγή του Dazai.
Ο Ναότζι θα μπορούσε να είναι χαρακτήρας του Όχι πια άνθρωπος, όμως εδώ ο Dazai μας δείχνει και έναν άλλο δρόμο. Τον αγώνα της Καζούκο για ζωή, με τη διαπίστωση ότι ναι μεν ζούμε μια παράλογη ζωή αλλά δεν παραδινόμαστε, όπως μας λέει η ηρωίδα.
Ο Δύων ήλιος αναφέρεται στο περιβάλλον της μεταπολεμικής περιόδου στην Ιαπωνία, όταν η κοινωνία προσαρμόστηκε στην οδύνη της ήττας, η οποία προκάλεσε μια μαζική κοινωνική αλλαγή, καθώς αφηγείται την ιστορία της παρακμής μιας αριστοκρατικής οικογένειας και τη μετάβαση από μια φεουδαρχική Ιαπωνία σε μια βιομηχανική κοινωνία.
Η αίσθηση της αποξένωσης στην αστική ζωή, η κρίση σκοπού, είναι ένας από τους βασικούς λόγους που ο Dazai διαβάζεται τόσο πολύ από τους νέους κάθε χώρας.
Ο Δύων ήλιος θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημά του και ήταν τόσο επιδραστικό ώστε να εισαγάγει στην ιαπωνική γλώσσα τον όρο «άνθρωποι του δύοντος ηλίου».
| Τίτλος βιβλίου: | Ο δύων ήλιος |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | 斜陽 Shayō / The setting sun |
|---|
| Εκδότης: | Διόπτρα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Dazai Osamu (Συγγραφέας)
Τσιρώνη Έφη (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9786182204795 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Σύγχρονη Μεταφρασμένη Λογοτεχνία |
|---|
Μουντές Ματθαίος Γ.
Ο Ματθαίος Μουντές (1935-2000) γεννήθηκε στη Χίο. Σπούδασε Θεολογία και από το 1961 εργάστηκε στην Αθήνα, στην ιδιωτική εκπαίδευση. Το 1959 εγκαινίασε τη συνεργασία του με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας, συνεργασία που συνέχισε στην κρατική ραδιοφωνία, όπου πραγματοποιούσε εκπομπές πολιτιστικού περιεχομένου. Πραγματοποίησε επίσης τηλεοπτικές εκπομπές και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Το Βήμα" και "Η Πρώτη" και τα περιοδικά "Ευθύνη", "Η λέξη", "Νέα Εστία", "Γράμματα και Τέχνες" και άλλα. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1955 με δημοσιεύσεις ποιημάτων στο περιοδικό "Νέα Εστία" και το 1957 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική συλλογή του, με τίτλο "Παρακαταθήκη". Έγραψε επίσης σχολικά εγχειρίδια για το δημοτικό σχολείο. Τιμήθηκε με διάκριση από την Ομάδα των Δώδεκα (1963) και υπήρξε μέλος της επιτροπής κρατικών λογοτεχνικών βραβείων (1984-1986). Μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας και του Ανοιχτού Θεάτρου του Γιώργου Μιχαηλίδη. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Ματθαίου Μουντέ βλ. χ.σ., "Μουντές Ματθαίος", ατο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 6, Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1987 και "Μουντές Ματθαίος", στο "Who’s Who 1998· Επίτομο Βιογραφικό Λεξικό", Αθήνα, Μέτρον, 1998.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΚΕ.ΒΙ.).
