Η πτήση του Ίκαρου

Παρίσι, 1896. Ένας συγγραφέας ονόματι Υμπέρ Λυμπέρ ανακαλύπτει σοκαρισμένος ότι ο Ίκαρος, ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματός του, έχει εξαφανιστεί και προσλαμβάνει τον ντετέκτιβ Μορκόλ για να τον βρει, ώστε να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο του. Έχοντας δραπετεύσει από τις σελίδες του χειρογράφου, ο Ίκαρος περιπλανιέται στο Μονπαρνάς, όπου μαθαίνει να πίνει αψέντι και να φλερτάρει, μπλέκοντας σε σπαρταριστές περιπέτειες και αναπτύσσοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα μέσα μεταφοράς. Σύντομα, το χειρόγραφο θα εγκαταλείψουν δύο ακόμα χαρακτήρες με σκοπό να αναζητήσουν τον Ίκαρο, ο οποίος στο μεταξύ έχει βρει δουλειά σε ένα συνεργείο αυτοκινήτων.
Έργο υβριδικό, το τελευταίο μυθιστόρημα του Ρεμόν Κενό, το οποίο εκδόθηκε οκτώ χρόνια πριν τον θάνατό του, αποτελείται από είκοσι τέσσερις σκηνές και εκτενείς σκηνικές οδηγίες, καθιστώντας τα όρια ανάμεσα στα διαφορετικά λογοτεχνικά είδη δυσδιάκριτα.
Τίτλος βιβλίου: | Η πτήση του Ίκαρου | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Le Vol d’Icare | ||
Εκδότης: | Ύψιλον/ Βιβλία | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Queneau Raymond (Συγγραφέας) Κυριακίδης, Αχιλλέας (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789601704036 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2023 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Σημείωση: | Επίμετρο: Νίκος Σταμπάκης | ||
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία |
Queneau Raymond
Ο Ρεϊμόν Κενώ γεννήθηκε στη Χάβρη το 1903. Σπούδασε φιλοσοφία και ψυχολογία στη Σορβόνη (1921-1923), όπου παρακολούθησε και μαθηματικά, και υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στην Αλγερία και το Μαρόκο. Μέλος της ομάδας των Γάλλων σουρεαλιστών μεταξύ 1926-1933, διετέλεσε αργότερα διευθυντής της περίφημης "Encyclopedie de la Pleiade" και από το 1951 μέλος της Ακαδημίας Γκονκούρ. Μεταξύ 1955-1957 υπήρξε μέλος της κριτικής επιτροπής στο Φεστιβάλ των Κανών. Το 1959 γνώρισε την επιτυχία με το παιγνιώδες αφήγημα "Η Ζαζί στο μετρό", που εισήγαγε εκδοχές της καθομιλουμένης στον τρόπο γραφής του, το οποίο μετέφερε την επόμενη χρονιά στον κινηματογράφο της νουβέλ βαγκ ο Λουί Μαλ. Το 1960 ίδρυσε μαζί με άλλους την ομάδα Ouvroir de litterature potentielle (OULIPO). Στις 3 Φεβρουαρίου του 1973, κατά τη διάρκεια έκθεσης προς τιμήν του, του απονεμήθηκε το Μετάλλιο της Πόλης του Παρισιού. Εξέδωσε πεζογραφήματα, ποιητικές συλλογές, δοκίμια και ημερολόγια. Πέθανε στο Παρίσι το 1976.
- Η Ζαζί στο μετρό (2022)
- Ασκήσεις ύφους (2022)
- Παίζουμε λογοτεχνία; (2016)
- Οι σουρεαλιστές συζητούν για το σεξ (2008)
- Τα γαλάζια άνθη (2003)
- Φταίμε εμείς που είμαστε καλοί με τις γυναίκες (1995)
- Το απόκρυφο ημερολόγιο της Σάλλυ Μάρα (1993)
- Όνειρο και φυγή (1992)
- Το δέρμα των ονείρων (1988)
- Ιστορίας πρότυπον (1987)
- Ασκήσεις ύφους (1984)
- Η Ζαζί στο μετρό (1981)