Το τελευταίο στοίχημα
Ένα τελευταίο παιχνίδι
Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, η Έιβερι έχει κατορθώσει να επιβιώσει στην Οικία Χόθορν. Η κληρονομιά, αυτή η απρόσμενη εξέλιξη στη ζωή της, την ανάγκασε να λύσει γρίφους, να ανακαλύψει μυστικά, να αποφύγει μηχανορραφίες και να ωριμάσει. Σε λίγες εβδομάδες ενηλικιώνεται, και παύει να δεσμεύεται από τους όρους της διαθήκης του Τομπάιας Χόθορν. Θα είναι πλέον δισεκατομμυριούχος!
Ακόμη ένας παίκτης
Η Έιβερι νομίζει πως γνωρίζει όλα τα μυστικά αυτής της οικογένειας. Ωστόσο, η απροσδόκητη εμφάνιση ενός νέου παίκτη συνιστά μια συγκλονιστική εξέλιξη. Έτσι, προκύπτει ένας νέος γρίφος που ζητά λύση.
Μία τελευταία ανατροπή
Σταδιακά, η Έιβερι και οι τέσσερις αδερφοί Χόθορν εμπλέκονται σε ένα τελευταίο, θανάσιμο παιχνίδι με κάποιον άγνωστο και επικίνδυνο αντίπαλο.
Τίτλος βιβλίου: | Το τελευταίο στοίχημα |
---|
Εκδότης: | Ψυχογιός |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Lynn Barnes Jennifer (Συγγραφέας) Συλογίδου, Έλλη (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9786180155655 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Πυξίδα (για εφήβους και ενήλικες) | Σελίδες: | 464 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2024 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Ηλικίες: | 14+ | Σειρά βιβλίων: | Πυξίδα (για εφήβους και ενήλικες) |
Κατηγορίες: | Παιδικά - Εφηβικά > Παιδική και Εφηβική Λογοτεχνία > Ηλικία 13+ |

Feynman, Richard P., 1918-1988
Ο Richard P. Feynman γεννήθηκε στο Μπρούκλυν το 1918 και πήρε το διδακτορικό του δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον το 1942. Παρά το νεαρό της ηλικίας του, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο Πρόγραμμα Manhattan στο Λος Άλαμος κατά τη διάρκεια του B΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στη συνέχεια, δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Cornell καθώς και στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας. Το 1965 έλαβε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής -από κοινού με τους SinItiro Tomanaga και Julian Schwinger- για την εργασία του στην κβαντική ηλεκτροδυναμική. Ο δρ. Feynman κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ για την επιτυχή επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων της θεωρίας της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής. Διατύπωσε επίσης μια μαθηματική θεωρία η οποία εξηγούσε το φαινόμενο της υπερρευστότητας του υγρού ηλίου. Στη συνέχεια, μαζί με τον Murray Gell-Mann, επιτέλεσε θεμελιώδες ερευνητικό έργο στον τομέα των ασθενών αλληλεπιδράσεων, όπως η διάσπαση βήτα. Στα επόμενα χρόνια ο Feynman έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της θεωρίας των κουάρκ, εισάγοντας το μοντέλο των παρτονίων για τις διαδικασίες σκέδασης ανάμεσα σε πρωτόνια υψηλής ενέργειας. Εκτός από τα παραπάνω επιτεύγματα, ο δρ. Feynman εισήγαγε εντελώς νέες υπολογιστικές τεχνικές και νέο συμβολισμό στη φυσική, με σημαντικότερες τα πασίγνωστα πλέον διαγράμματα Feynman, τα οποία -ίσως περισσότερο από κάθε άλλο φορμαλισμό στη νεότερη επιστημονική ιστορία- άλλαξαν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τις θεμελιώδεις φυσικές διαδικασίες και υπολογίζουμε τα φυσικά μεγέθη που τις χαρακτηρίζουν. Ο Feynman υπήρξε ένας εξαιρετικά ικανός δάσκαλος. Από όλες τις πολυάριθμες βραβεύσεις του ήταν ιδιαίτερα περήφανος για το Μετάλλιο Διδασκαλίας Oersted, το οποίο κέρδισε το 1972. Το βιβλίο του Διαλέξεις φυσικής, που πρωτοεκδόθηκε το 1963, χαρακτηρίστηκε από έναν βιβλιοκριτικό του περιοδικού "Scientific American" ως "βιβλίο δύσκολο, αλλά γονιμοποιό και σαγηνευτικό -είκοσι πέντε χρόνια αργότερα το βιβλίο εξακολουθεί να είναι ο ιδανικότερος οδηγός για τους δασκάλους και για τους καλύτερους ανάμεσα στους φοιτητές που κάνουν τα πρώτα βήματά τους στο πεδίο της επιστήμης". Εκτός από τη φυσική, κατά καιρούς ασχολήθηκε και με την επιδιόρθωση ραδιοφώνων, την παραβίαση κλειδαριών, τη ζωγραφική, το χορό, το παίξιμο κρουστών, ακόμη και με την αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής των Μάγια. Διαρκώς περίεργος για τον κόσμο που τον περιέβαλλε, υπήρξε ένας υποδειγματικός εμπειριστής. Ο Richard Feynman πέθανε στο Λος Άντζελες στις 15 Φεβρουαρίου 1988.