Μάθημα ανατομίας
Στο "Μάθημα Ανατομίας" περιλαμβάνονται αφηγήματα του Βασίλη Βασιλικού, που γράφτηκαν κατά το διάστημα 1965 και 1978, δηλαδή λίγο πριν, λίγο μετά την περίοδο της αυτοεξορίας του.
Πολιτικές εξελίξεις και κοινωνικές αλλαγές, οράματα και διαψεύσεις, αντίσταση αλλά και προσαρμογή, με αφορμή προσωπικά "δράματα" ή τραγωδίες που χαράσσονται έντονα στη μνήμη του αναγνώστη.
Με ιδιαίτερη έμφαση στους χαρακτήρες, τα κίνητρα, άλλοτε υψηλά και άλλοτε ταπεινά, αλλά και στη μοίρα των πρωταγωνιστών, ο Βασίλης Βασιλικός αφηγείται και (ανα)τέμνει με διεισδυτική ματιά, "ξύνοντας" με προσοχή την επιφάνεια και αναδεικνύοντας το βάθος της εποχής.
Το "Μάθημα ανατομίας" μπορεί να διαβαστεί είτε ως σπονδυλωτό μυθιστόρημα είτε ως επώδυνη εξακρίβωση των κρίσιμων συνθηκών που επέφεραν το "μοιραίο", και πάντως ως μία εξαιρετική τοιχογραφία, βγαλμένη από το "ατελιέ" του συγγραφέα, που επιβεβαιώνει τις αφηγηματικές αρετές της "Τριλογίας", του "Ζ" και του "Γλαύκου Θρασάκη".
| Τίτλος βιβλίου: | Μάθημα ανατομίας |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | 1965-1978: Αφηγήματα |
|---|
| Εκδότης: | Ελληνικά Γράμματα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Βασιλικός Βασίλης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604421862 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Βιβλιοθήκη Βασίλη Βασιλικού | Σελίδες: | 364 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 2007 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Σύγχρονη Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Baudelaire Charles
O Charles Baudelaire γεννήθηκε στο Παρίσι τον Απρίλιο του 1821. Σε ηλικία έξι χρονών πεθαίνει ο πατέρας του και η μητέρα του ξαναπαντρεύεται τον Jacques Aupick κι αυτό χαλάει την ήρεμη ζωή του. Η οικογένεια μετακομίζει στη Λυών το 1832 και επιστρέφει στο Παρίσι το 1836. Ο Κάρολος παραμένει εσωτερικός στη Λυών στο κολέγιο Louis-le-Grand, από όπου αποβάλλεται για απειθαρχία, αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να αποφοιτήσει το 1839. Mόνο η λογοτεχνική εργασία τον ενδιαφέρει. Ο ακράτητος δανδισμός του ανησυχεί την οικογένειά του, που τον στέλνει κοντά σε έμπιστό της καπετάνιο να κάνει τον γύρο του κόσμου, μήπως και συνετισθεί. Μετά τα νησιά Maurice, και Βourbon, διασχίζει τις Ινδίες. Επιστρέφοντας στη Γαλλία, το 1842, συνδέεται με τη Jeanne Duval. Συναντά τους Balzac, Nerval, Theophille Gautier, Theodore de Bauville. Δεν καταφέρνει να εκδώσει τα πρώτα του άρθρα και δημιουργεί τέτοια χρέη, που τον οδηγούν σε καταδίκη το 1844 (σε ηλικία 24 χρόνων) -κάτι που δεν συγχωρεί στη μητέρα του, παρά μόνο μετά το θάνατο του στρατηγού Jacques Aupick το 1857.
Δημοσιεύει τα πρώτα του έργα στο "Salon de 1845", "Salon de 1846", - La Fanfarlo- 1847, συνεργάζεται με τα περιοδικά "Τintamarre", "Corsaire-Satan", "Messager", "Monde literaire", "Artiste", με ποιήματα και ποικίλα δοκίμια.
Από το 1851 αρχίζει να μεταφράζει Edgar Poe. Το 1857 εκδίδει τα "Άνθη του κακού" όπου έξι από αυτά στηλιτεύονται από τη δικαιοσύνη.
Η υγεία του είναι εύθραυστη αλλά η λογοτεχνική του δραστηριότητα μεγάλη. Κατά τη διαμονή του στο Βέλγιο επιδεινώνεται η υγεία του, μαζί με τις ατυχίες του. Στην επιστροφή μαζί με τη μητέρα του στο Παρίσι, πεθαίνει τον Αύγουστο του 1867 σε ηλικία 46 ετών.
