10 κείμενα για το ντοκιμαντέρ
Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται μια σύντομη ανάλυση των τρόπων με τους οποίους αντιμετώπισαν την καταγραφή της πραγματικότητας διάφοροι σκηνοθέτες ντοκιμαντέρ. Σκοπός του βιβλίου δεν είναι μια ιστορική ανασκόπηση του ντοκιμαντέρ, αλλά η παρουσίαση του έργου δημιουργών οι οποίοι εισήγαγαν νέους κώδικες στην αποτύπωση του πραγματικού.
Θα μπορούσαμε να διαχωρίσουμε τους κινηματογραφιστές που παρουσιάζονται στο βιβλίο σε δύο κατηγόριες: Σε αυτούς οι οποίοι επιθυμούν να διεισδύσουν στην πραγματικότητα μειώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο το υποκειμενικό στοιχείο, όπως ο Flaherty και η αμερικανική σχολή του cinema-verite, και σε εκείνους οι οποίοι επεμβαίνουν δραστικά στην πραγματικότητα δίνοντας στην υποκειμενική οπτική τον πρωτεύοντα ρόλο, όπως ο Vertov, ο Vigo και ο Rouch. Οι σκηνοθέτες της πρώτης κατηγορίας πιστεύουν ότι για να εκφράσουν την πραγματικότητα πρέπει να απορροφηθούν από αυτήν, ενώ οι δεύτεροι την αντιλαμβάνονται ως πέτρα την οποία πρέπει να σκάψουν και να σμιλέψουν. Εκτός από την ανάλυση του έργου σημαντικών σκηνοθετών, στο βιβλίο περιλαμβάνονται κείμενα που αφορούν τη χρήση του προφορικού σχολίου στο ντοκιμαντέρ, την ιστορία του εθνογραφικού κινηματογράφου και τον τρόπο αναπαράστασης της πραγματικότητας στις ταινίες μυθοπλασίας.
| Τίτλος βιβλίου: | 10 κείμενα για το ντοκιμαντέρ |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Πατάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Στεφανή, Εύα (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789601624655 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Βιβλία για την Τέχνη | Σελίδες: | 135 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2007 | Διαστάσεις: | 21x12 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Βιβλία για την Τέχνη |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Κινηματογράφος
Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > MME |
|---|
Κοντέα, Ρούλα
Η Ρούλα Κοντέα γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τέλειωσε το Αμερικάνικο Κολέγιο και εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο για είκοσι χρόνια. Παντρεμένη με τον Αριστείδη Θεοφανόπουλο από το 1970, έχει δυο γιους. Μεγάλωσε γράφοντας τα βιβλία:
"Χίλιοι θάνατοι και ένας ακόμα", 1979, "Τα χνάρια του λύκου" 1980, "Το Ρηχό πηγάδι", 1982, "Το φιδοτόμαρο", 1983, "Ο βραχνός ήχος μιας επιστροφής", 1984, "Το στυπόχαρτο", 1986, "Ο έρωτας της ανακόντα", 1990, "Η ηλικία ενός φόνου", 1991, "Το νυστέρι", 1997, "Γλυκό σαν μέλι", 1999, "Οι κούκλες μιλούν ψιθυριστά", 2003, "Η διπλή μοναξιά του έρωτα", 2004, "Το φεγγάρι λέει ψέματα", 2005, Οι ώρες μετράνε έρωτες, 2006, "Αγαπώ να επιστρέφω", 2007, "Όλγα σε ψάχνω", 2008, "Μικροί φόνοι" 2009, "Η μνήμη του χρόνου", "Οι μοναξιές που ταιριάζουν", 2015, "Μικρές αλήθειες", 2018. Γράφει ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και παραμύθια. Διηγήματα, ποιήματα και κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Το θεατρικό της έργο "Ο ερωτευμένος θάνατος, ανέβηκε στην θεατρική σκηνή του Δήμου Δάφνης το 1998. Το θεατρικό της έργο "Μαρίκα, Βικτώρια, Τασία", βραβεύθηκε και παίχτηκε στο θέατρο "Τόπος Αλλού", και το μονόπρακτο "Στο Σταθμό", ανέβηκε στην θεατρική σκηνή στο Θησείο. Το μυθιστόρημά της "Οι κούκλες μιλούν ψιθυριστά", θεατροποιήθηκε από τον Γ. Χατζηδάκη και παίχτηκε στο "Cabaret Voltaire", στο Μεταξουργείο. Το μονόπρακτο"Η εξομολόγηση ενός ανέργου" παίχτηκε στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στην "Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης" του Ρένου Αποστολίδη.
