Μαθηματικά ΣΤ΄ δημοτικού
Στόχος του βιβλίου είναι η μαθηματική εκπαίδευση των μαθητών μέσα από την ενεργητική συμμετοχή τους, τη διερεύνηση και την ανακάλυψη των μαθηματικών εννοιών. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκεται όχι η υποκατάσταση του σχολικού Βιβλίου αλλά η διεύρυνση και η επέκταση του.
- Στην αρχή κάθε κεφαλαίου δίνονται οι στόχοι της διδασκαλίας.
- Παρουσιάζονται τα βασικά σημεία του κεφαλαίου με παραδείγματα και ο μαθητής οδηγείται σταδιακά στις νέες γνώσεις και στη βαθύτερη κατανόηση τους.
- Οι νέες γνώσεις συστηματοποιούνται και ταξινομούνται.
- Ο μαθητής χρησιμοποιεί τις γνώσεις που απέκτησε για να λύσει νέα, παραπλήσια ή πιο σύνθετα προβλήματα.
- Επαναληπτικά μαθήματα για την καλύτερη οργάνωση της μαθηματικής γνώσης.
- Κριτήρια αξιολόγησης για έλεγχο του επιπέδου αφομοίωσης του αντικειμένου μάθησης.
Τίτλος βιβλίου: | Μαθηματικά ΣΤ΄ δημοτικού |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Σύμφωνα με τα νέα Διαθεματικά Προγράμματα Σπουδών του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου |
---|
Εκδότης: | Κέδρος |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Γούπος, Θεόδωρος (Συγγραφέας) Βρυώνης Κωνσταντίνος Ν. (Συγγραφέας) Ζιάραγκας, Ιωάννης (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789600432718 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Εκπαίδευση | Σελίδες: | 677 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2006 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Κατηγορίες: | Εκπαίδευση > Σχολικά > Βοηθήματα > ΣΤ' Δημοτικού |

Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης, Γέροντας
Ο αείμνηστος πατήρ Πορφύριος γεννήθηκε το 1906 στον Άγιο Ιωάννη Καρυστίας Ευβοίας και δώδεκα περίπου χρονών πήγε στο Άγιο Όρος, όπου ασκήτεψε γύρω στα επτά χρόνια. Τότε αρρώστησε βαρειά και οι γεροντάδες του τον στείλανε σε μοναστήρι στον κόσμο. Εκεί τον γνώρισε ο τότε Αρχιεπίσκοπος Σινά Πορφύριος ο Γ’, ο οποίος αφού διαπίστωσε την αρετή του και τα θεία χαρίσματα, που από τόσο νωρίς του είχε δώσει ο Θεός, τον χειροτόνησε ιερέα σε ηλικία είκοσι ετών. Ως ιερέας ο πατήρ Πορφύριος έμεινε μέχρι το 1940 σε μοναστήρια της Εύβοιας. Το 1940 διορίστηκε εφημέριος στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου στην Πολυκλινική Αθηνών, δίπλα στην Ομόνοια (οδός Σωκράτους και Πειραιώς), όπου υπηρέτησε 33 χρόνια. Μετά τη συνταξιοδότηση του λειτουργούσε και εξομολογούσε στο αρχαίο ερημικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Καλλισίων Πεντέλης μέχρι το 1978, οπότε έπαθε έμφραγμα. Αρκετούς μήνες μετά το έμφραγμα έμεινε σε φιλικά σπίτια στην Αθήνα και το 1979 εγκαταστάθηκε στο Μήλεσι, όπου έκτισε το μεγάλο μετόχι του Ησυχαστηρίου η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος. Προς τις αρχές του καλοκαιριού του 1991 έφυγε για το Άγιο Όρος, όπου διατηρούσε κελλί από το 1984. Στις 2 Δεκεμβρίου εκοιμήθη εν Κυρίω στο κελλί του στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους, όπου και ετάφη την επομένη απλά και αθόρυβα, όπως επιθυμούσε.