Οι χαρές και τα δεινά της εργασίας
Περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας στη δουλειά -όμως είναι εκπληκτικό πόσα λίγα πράγματα έχουν γραφτεί σχετικά με το τι κάνει την εργασία μία απ’ τις πιο συναρπαστικές και ταυτόχρονα επίπονες από όλες τις δραστηριότητές μας.
Το "Οι χαρές και τα δεινά της εργασίας" διερευνά τις απολαύσεις και τους κινδύνους του σύγχρονου εργασιακού περιβάλλοντος, ζωντανεύοντας εξαίσια με τι ασχολούνται οι άνθρωποι όλη μέρα -και όλη νύχτα- προκειμένου να λειτουργεί ομαλά η ξέφρενη καθημερινότητά μας. Με φιλοσοφική ματιά και με τον χαρακτηριστικό συνδυασμό χιούμορ και γνώσεων, ο Alain de Botton μάς οδηγεί σε ένα ταξίδι που περιλαμβάνει μια εσκεμμένα εκλεκτική ποικιλία επαγγελμάτων, από την κατασκευή πυραύλων ως την παρασκευή μπισκότων, από τη λογιστική ως την τέχνη -στην προσπάθεια να διερευνήσει τι κάνει άλλες δουλειές να μας ικανοποιούν κι άλλες να μας καταστρέφουν την ψυχή.
Το βιβλίο αποτελεί έναν πανηγυρικό και μια έρευνα για κάτι που παίζει εξίσου κεντρικό ρόλο στη ζωή μας όσο ο έρωτας -αν και συνήθως δυσκολευόμαστε υπερβολικά να το αναλύσουμε όπως πρέπει. Όπως επισημαίνει ο De Botton, οι περισσότεροι συνεχίζουμε να κάνουμε τη δουλειά που επέλεξε για λογαριασμό μας ο δεκαεξάχρονος εαυτός μας. Εδώ λοιπόν έχουμε τον τέλειο οδηγό για ορισμένες από τις πλέον παράφορες αγωνίες και δελεαστικές ελπίδες που προκύπτουν από την πορεία μας στον χώρο της εργασίας.
"Το χάρισμα του De Botton είναι ότι μας παρακινεί να σκεφτούμε για τον τρόπο ζωής μας και πώς θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τα πράγματα".
(The Times)
"Αν έχει νόημα να πούμε ότι ένας ήδη διάσημος, πολυδιαβασμένος συγγραφέας, δημιούργησε κάτι το επαναστατικό, τότε σίγουρα μιλάμε γι' αυτό το βιβλίο. Δίχως να χάσει το παραμικρό από τη σαφήνεια και το ανάλαφρο ύφος που τον χαρακτηρίζουν, ο Alain de Botton καταφέρνει να φτάσει σε μια βαθύτερη, καλοπροαίρετη ιλαρότητα και σ' ένα υψηλότερο επίπεδο μελαγχολικής οξύνοιας. Εκτός των άλλων, το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα θρίαμβο στιλιζαρισμένης, ανορθόδοξης δημοσιογραφίας".
(Geoff Dyer)
Καραγεωργίου Τασούλα
Η Τασούλα Καραγεωργίου γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1954. Εργάστηκε ως φιλόλογος και σύμβουλος φιλολόγων στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση.
Έχει εκδώσει εννέα ποιητικά βιβλία, μεταφράσεις αρχαίας ελληνικής λυρικής ποίησης (Σαπφώ, Ήριννα και επιγράμματα της Παλατινής Ανθολογίας), ένα βιβλίο με λυρικά αφηγήματα και μία συλλογή δοκιμίων. Για τη συλλογή Το μετρό (2004) της απονεμήθηκε το βραβείο Γ. Αθάνα της Ακαδημίας Αθηνών και για τη συλλογή Η πήλινη χορεύτρια (2019) το βραβείο Λάμπρου Πορφύρα της Ακαδημίας Αθηνών. Το βιβλίο Ναυαγού τάφος ειμί (2016) ήταν στη βραχεία λίστα του Κρατικού Βραβείου Λογοτεχνικής Μετάφρασης. Υπήρξε μέλος της συγγραφικής ομάδας του σχολικού βιβλίου Νεοελληνική Λογοτεχνία Θεωρητικής Κατεύθυνσης (ΟΕΔΒ 1999).
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, ισπανικά, αραβικά, γερμανικά και ρουμάνικα, και η συλλογή Το μετρό (2004) στα ιταλικά.
Είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Κλασική Φιλολογία και μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, του Κύκλου Ποιητών και της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών. Έχει διατελέσει πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων για δύο θητείες. Από το 2007 διδάσκει ελληνική ποίηση στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Τα δύο τελευταία βιβλία της από τις εκδόσεις Κέδρος: Σαπφώ, Τα ποιήματα, Πρόλογος - Μετάφραση - Σημειώσεις, Τασούλα Καραγεωργίου (2022) και Η Ανδρομάχη όταν λιώσουν οι πάγοι (2024).
(Πηγή: "Εκδόσεις Κέδρος", 2024)
