Η αίθουσα των φόνων
Όταν ο Νταλγκλίς πείθεται από έναν παλιό φίλο του να επισκεφτεί το Ντιπέιν, ένα μικρό ιδιωτικό μουσείο στην άκρη του δάσους του Χάμπστεντ, δεν μπορεί να φανταστεί ότι μετά από μια βδομάδα θα επιστρέψει εκεί κάτω από πολύ διαφορετικές συνθήκες. Ένας από τους διαχειριστές του μουσείου έχει δολοφονηθεί με φρικτό τρόπο και ο Νταλγκλίς και οι συνεργάτες του καλούνται να εξιχνιάσουν ένα έγκλημα που έχει πολλές παρενέργειες. Το μουσείο είναι αφιερωμένο στην περίοδο του μεσοπολέμου (1919-1939) και μία από τις αίθουσές του, η Αίθουσα φόνων, φιλοξενεί εκθέματα των διασημότερων εγκλημάτων της εποχής εκείνης. Και τώρα έχει εμφανιστεί ένας σύγχρονος δολοφόνος, του οποίου όμως τα εγκλήματα μοιάζουν με υποθέσεις από το χθες.
Η Π.Ντ. Τζέιμς αποδεικνύει, για μια φορά ακόμα, πόσο δίκιο είχε ο Όργουελ όταν έλεγε ότι ο φόνος, το κορυφαίο έγκλημα, προκαλείται μόνο από έντονα συναισθήματα. Στο νέο αυτό μυθιστόρημα της σπουδαίας Aγγλίδας συγγραφέως οι αναγνώστες θα βρουν ό,τι περισσότερο έχουν αγαπήσει στα έργα της: τα πλούσια ψυχολογικά ανθρώπινα πορτρέτα μαζί με τη συναρπαστική πλοκή.
Τίτλος βιβλίου: | Η αίθουσα των φόνων |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Αστυνομικό μυθιστόρημα |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | The Murder Room |
---|
Εκδότης: | Εκδόσεις Καστανιώτη |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | James, P. D., 1920-2014 (Συγγραφέας) Μπαρτζινόπουλος, Ερρίκος, 1944-2016 (Μεταφραστής)
|
ISBN: | 9789600341638 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Σειρά εκδότη: | Συγγραφείς απ' όλο τον Κόσμο | Σελίδες: | 453 |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2006 | Διαστάσεις: | 22x13 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |

Δρακονταειδής, Φίλιππος Δ.
Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής γεννήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 1940 στη Χαλκίδα. Ο πατέρας του, ενεργό μέλος της Εθνικής Αντίστασης, εκτελέστηκε τον Απρίλιο του 1944. Αποφοίτησε από το Βαρβάκειο (1958), πέτυχε στις εισαγωγικές εξετάσεις για την Ανωτάτη Εμπορική (1958), αλλά δεν ολοκλήρωσε, εξαιτίας οικονομικών δυσκολιών, τις σπουδές του εκεί. Έγινε δεκτός στο Προπαιδευτικό Έτος της Σορβόννης και, μετά από εξετάσεις, εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου ολοκλήρωσε πτυχιακές σπουδές φιλολογίας και ιστορίας (1968). Το 1993, έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ Paul Valery (Montpellier III), όπου έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στα κλασσικά γράμματα (1995) και διδακτορικό δίπλωμα (1997, έδρα Αδαμάντιος Κοραής) για τη διατριβή του "Οι φιλόσοφοι της ελληνικής Αρχαιότητας και οι πηγές τους στα Δοκίμια του Μισέλ ντε Μονταίνι". Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1962. Έχει δημοσιεύσει μυθιστορήματα, νουβέλες και συλλογές διηγημάτων. Το 1995 αποκήρυξε ένα μέρος του συγγραφικού του έργου και επανεπιμελήθηκε τα μυθιστορήματα: "Σχόλια σχετικά με την περίπτωση", "Στα ίχνη της παράστασης", "Προς Οφρύνιο", "Το άγαλμα", "Το μήνυμα", "Η πρόσοψη". Οι έξι αυτοί τίτλοι συγκροτούν την ενότητα "Εξάμετρον". Το δοκιμιακό έργο του αναφέρεται σε σύγχρονα προβλήματα, όπως η πολιτική του τρόμου στον 20ο αιώνα ("Ο Φεβρουάριος αιών"), η εξέλιξη της λογοτεχνίας από την Αναγέννηση ως τις μέρες μας ("Παραμύθι της λογοτεχνίας"), οι αλλαγές που κομίζει η τεχνολογία στην αντίληψη της προσωπικής και συλλογικής ιστορικής μνήμης ("Μνήμη και μνήμη", "Εκτός πλαισίου"), η αντιμετώπιση του ερωτήματος τι; ως υποχρέωσης του σκέπτεσθαι ("Λόγος ερειπίων"). Οι μεταφράσεις του, από τα γαλλικά και ισπανικά, φέρνουν για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό τα πλήρη και σχολιασμένα κείμενα του Μισέλ ντε Μονταίνι ("Δοκίμια"), του Φρανσουά Ραμπελαί ("Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ"), του Ισπανού ιερωμένου και στοχαστή Μπαλτάσαρ Γκρασιάν ("Χρησμολόγιο και τέχνη της φρόνησης", "Ο ήρωας"), του Πορτογάλου ποιητή Φερνάντο Πεσσόα ("Τα ποιήματα του Αλμπέρτο Καγιέιρο"), του Μεξικανού πεζογράφου Χουάν Ρούλφο ("Η πεδιάδα στις φλόγες"). Επιπλέον, μετέφρασε για το Θέατρο Τέχνης- Κάρολος Κουν το έργο του Ραμόν Μαρία δελ Βάγιε Ινκλάν "Θεϊκά λόγια", το οποίο ανέβηκε στη σκηνή της οδού Φρυνίχου. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, Ιππότης της Τάξης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας, Ιππότης της Τάξης της Ισαβέλλας της Καθολικής (Ισπανία), μέλος της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας και έχει τιμηθεί με β’ Kρατικό Bραβείο Mυθιστορήματος (1981). Συνεργάστηκε και συνεργάζεται με λογοτεχνικά έντυπα, αρθρογραφεί και παρουσιάζει βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και στοχαστών σε περιοδικά και εφημερίδες. Το 2015, δώρισε το προσωπικό αρχείο του (1955-2010), λογοτεχνικά και επιστημονικά βιβλία, ξένα περιοδικά και αντικείμενα τέχνης, στο Μουσείο Μπενάκη, τις συλλογές του λογοτεχνικών περιοδικών στην Εταιρεία Κερκυραϊκών Σπουδών-Μουσείο Σολωμού και βιβλία τέχνης στο υπό ίδρυση Μουσείο Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Αθήνα. Είναι γνώστης της γαλλικής, της αγγλικής και της ισπανικής γλώσσας. Διατηρεί την ιστοσελίδα: www.philipdracodaidis.gr, όπου μπορεί κανείς ν' αναζητήσει τις περιλήψεις, καθώς και χαρακτηριστικά αποσπάσματα των έργων του.