Ο Θεός φυλάει τους άθεους

Νύχτα 8ης Μαρτίου 2005 -νύχτα της "μεγάλης αγρυπνίας" για την συμφιλίωση λαού και κλήρου, μετά από μακρά περίοδο σκανδάλων- κι ένα θαύμα συντελείται στον ναό της Μητρόπολης στη Θεσσαλονίκη, ξεσηκώνοντας μιαν έκρηξη πίστης. Κάποιος που δηλώνει δημόσια ότι αμφισβητεί αν είναι "εκ Θεού" αυτό το θαύμα έρχεται αντιμέτωπος με μια σειρά περιπετειών, που τον φέρνουν επανειλημμένα στο χείλος του θανάτου. Οι αλλεπάλληλες διασώσεις του, ωστόσο, συνιστούν ένα θαύμα που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
Μια αστυνομική ιστορία που, στην καλή παράδοση των αστυνομικών ιστοριών, προσφέρει κατά την εξέλιξή της τα ίδια στοιχεία σε ήρωα και αναγνώστες. Ευνοώντας τον ευγενή ανταγωνισμό για το ποιος -πρώτος- θα μαντέψει τη λύση.
Σε μια επικαιρότητα νοσηρών συζητήσεων για το "αδιάφθορο" ενός σκηνώματος, το "Ο Θεός φυλάει τους άθεους" είναι ένα διασκεδαστικό θρίλερ όσο κι ένα δροσερό παιχνίδι πάνω στη διαφθορά που σκηνοθετεί θαύματα.
Τίτλος βιβλίου: | Ο Θεός φυλάει τους άθεους | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Νεφέλη | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Μαρτινίδης, Πέτρος (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789602117842 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Σύγχρονη Ελληνική Πεζογραφία | Σελίδες: | 291 |
Στοιχεία έκδοσης: | 2006 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Αστυνομικό Μυθιστόρημα |
Μαρτινίδης, Πέτρος
Ο Πέτρος Μαρτινίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946, με σπουδές αρχιτεκτονικής, ψυχολογίας, θεωρίας κειμένων, ιστορίας και φιλοσοφίας των επιστημών, δίδαξε στην Πολυτεχνική Σχολή για 35 χρόνια και εξακολουθεί να διδάσκει σε μεταπτυχιακά τμήματα άλλων σχολών.
Έχει γράψει πολλά άρθρα και βιβλία σχετικά με τα επιστημονικά του πεδία και 10 αστυνομικά μυθιστορήματα τα τελευταία 20 χρόνια.
Πρώτο του βιβλίο τα δοκίμια "Συνηγορία της παραλογοτεχνίας" (1982), "Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη" (1990), "Κόμικς, τέχνη και τεχνικές της εικονογράφησης" (1990), "Η υψηλή τέχνη της απελπισίας: γύρω από τον Ισοβίτη του Αρκά" (1992), "Μεσιτείες του ορατού: ζητήματα θεωρίας της κριτικής στην αρχιτεκτονική και την τέχνη" (1997) και "Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη των θεάτρων στη Δύση" (1999). Η έντονη παρουσία του στο αστυνομικό μυθιστόρημα ξεκινά με την τετραλογία "Κατά συρροήν" (1998), "Σε περίπτωση πυρκαϊάς" (1999), "Παιχνίδια μνήμης" (2001) και "Δεύτερη φορά νεκρός" (2002). Ακολούθησε η τριλογία "Μοιραίοι αντίκατοπτρισμοί" (2003), "Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία" (2005) και "Ο Θεός φυλάει τους άθεους" (2006). Το 2007 κυκλοφόρησε το κείμενο του "Πώς πάνε στον "παράδεισο" του Αρκά. "Ανατρέχοντας στην ιστορία του γέλιου" και το 2011 το βιβλίο "Κριτική και ευαισθησία". "Η εξέλιξη του κριτικού στοχασμού για την τέχνη". Το 2000 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών θεάτρου για το έργο του "Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη των θεάτρων στη Δύση". Έλαβε μέρος, με διηγήματα του, και στους τρεις πρώτους τόμους των Ελληνικών εγκλημάτων (2007, 2008 και 2009).
(φωτογραφία: Κώστας Μητρόπουλος)
- 17 ώρες (2016)
- Αστυνομική λογοτεχνία (2015)
- Σύρριζα (2014)
- Από άλλοθι σε άλλοθι (2013)
- Ελληνικά εγκλήματα 4 (2011)
- Κριτική και ευαισθησία (2011)
- Χωρίς αποζημίωση (2011)
- Το τελευταίο ταξίδι (2009)
- Ελληνικά εγκλήματα 3 (2009)
- Ελληνικά εγκλήματα 2 (2008)
- Ελληνικά εγκλήματα (2007)
- Πώς πάνε στον "παράδεισο" του Αρκά (2007)
- Το πορτρέτο και η κρίση της αναπαράστασης (2007)
- Εικόνες φυλακής (2006)
- Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία (2005)
- Αστυνομικές ιστορίες (2003)
- Μοιραίοι αντικατοπτρισμοί (2003)
- Δεύτερη φορά νεκρός (2002)
- Παιχνίδια μνήμης (2001)
- Megacities (2000)
- Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου (1999)
- Σε περίπτωση πυρκαϊάς (1999)
- Κατά συρροήν (1998)
- Μεσιτείες του ορατού (1997)
- Συνηγορία της παραλογοτεχνίας (1994)
- Η υψηλή τέχνη της απελπισίας (1992)
- Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη (1990)