Ψυχομαντεία και ο υποχθόνιος κόσμος
Όμως μες στην χαρούμενη εορτή των Ανθεστηρίων, όπου ο οίνος έρρεε άφθονος κι έπαιρναν όλοι, ακόμη και τα μικρά παιδιά με τα ζωγραφισμένα λαγηνάκια τους, υπήρχε και η Ημέρα των Ψυχών, όπου νεκροί και ζωντανοί συνυπήρχαν. Το βράδυ της δεύτερης ημέρας ήταν θλιβερό και πένθιμο. Πήγαιναν στους νεκρούς προσφορές από όσπρια, την λεγόμενη πανσπερμία, και έκαναν σπονδές με ύδωρ στους τάφους τους. Τα φαντάσματα των νεκρών τριγύριζαν σε όλη την πόλη προκαλώντας δέος.
Την ημέρα των Χύτρων τελείωνε η εορτή και λεγόταν η παροιμιώδης πλέον φράση: "Θύραξε Κάρες, ουκετ' ανθεστήρια"· Φύγετε (έξω από την θύρα) Κήρες, δεν υπάρχουν πια Ανθεστήρια.
Η ημέρα των νεκρών είχε λήξει, κι αυτοί έπρεπε να ξαναγυρίσουν στους τάφους τους.
Βλέπεις πώς ακόμη και τους πιο αγαπημένους μας νεκρούς, δεν τους θέλουμε παρά μόνο για μία ημέρα του έτους. Ακόμη μας ταλανίζει η σκιά τους και το νεκρικό μίασμα.
Κασιντή Χριστίνα
Η Χριστίνα Κασιντή κατάγεται από την Κόρινθο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στον Αμερικανικό Πολιτισμό στο Πανεπιστήμιο του Exeter στη Μεγάλη Βρετανία. Ζει στην Κορινθία μαζί με τον σύζυγό της και τους δυο γιους της και εργάζεται ως καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Στον ελεύθερο χρόνο της πετάει με τη λιβελούλα της στη Χώρα των Παραμυθιών, χτίζει σπίτια από δανδελίωνες με τα τρία γουρουνάκια, φτιάχνει μοσχομυριστές μηλόπιτες με τη Χιονάτη και πλέκει λαχανί πουλόβερ για την Κοκκινοσκουφίτσα.
(Πηγή: "Εκδόσεις Κλειδάριθμος", 2023)
