Μπούκοβι: Πώς ήρθε και γιατί έφυγε
Ο Μάρτον Μπούκοβι, σημαντική προσωπικότητα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και ιθύνων νούς της μεγάλης Εθνικής Ουγγαρίας, ήρθε στην Ελλάδα για να αναλάβει τα ηνία του Ολυμπιακού, το 1965.
Μέσα σε δύο περίπου χρόνια κατορθώνει να κερδίσει 2 πρωταθλήματα και ένα κύπελλο και κυρίως να αναμορφώσει το ελληνικό ποδοσφαιρικό τοπίο.
Ο "γέρος" ή ο "πατέρας" ή Μάρτσυ Μπάτσι, όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά, εξαναγκάζεται να φύγει από την Ελλάδα 8 μήνες μετά το πραξικόπημα του '67.
Τα "πώς και τα γιατί" εξετάζονται για πρώτη φορά σε αυτό το βιβλίο που στηρίζεται σε πρωτότυπη αρχειακή έρευνα και είναι εμπλουτισμένο με δυσεύρετο φωτογραφικό υλικό της εποχής και πρόσφατο σχολιασμό ανθρώπων και παικτών της περιόδου Μπούκοβι.
Εδώ καταγράφεται η πορεία μίας προσωπικότητας που στο σύντομο διάστημα (1965-67) επιφέρει τομές σε ένα ελληνικό ποδόσφαιρο σκληρής πατερναλιστικής αντίληψης όπου κυριαρχούσε ο παραγοντισμός,ο ερασιτεχνισμός και η διαπλοκή με την εξουσία, ενώ παράλληλα αναδύονται οι πτυχές μίας από τις ζοφερότερες πολιτικά περιόδους της σύγχρονης Ελλάδας.
Παραρτήματα:
- Χρονολόγιο και ταυτότητα αγώνων περιόδου Μπούκοβι (23/9/65-24/12/67)
- Αρχείο με σπάνιο φωτογραφικό υλικό της εποχής
| Τίτλος βιβλίου: | Μπούκοβι: Πώς ήρθε και γιατί έφυγε |
|---|
| Εκδότης: | Νόβολι |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σκρουμπέλος, Θανάσης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789609428019 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2009 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Σημείωση: | Πρόλογος: Ηλίας Μπαζίνας. Έρευνα, φωτογραφικό αρχείο: Χρήστος Πιπίνης. Σημείωμα: Μπάμπης Δρόσος. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Αθλητισμός |
|---|
Hobsbawm, Eric John, 1917-2012
Ο E. J. Hobsbawm γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 1917, από πατέρα βρετανό πολωνικής καταγωγής και μητέρα αυστριακή εβραϊκής καταγωγής, και σπούδασε στη Βιέννη, το Βερολίνο, το Λονδίνο και το Καίμπριτζ. Ήταν μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας και της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών, επίτιμο μέλος του King's College στο Καίμπριτζ και επίτιμος διδάκτωρ πολλών πανεπιστημίων σε αρκετές χώρες. Δίδαξε ως τη συνταξιοδότησή του στο Birkbeck College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου -ένα περιβάλλον/έμπνευση και κίνητρο για το ιστορικό του έργο, όπως ομολόγησε ο ίδιος- και κατόπιν στο New School for Social Research της Νέας Υόρκης. Εκτός από τα διάσημα βιβλία του "The Age of Revolution, 1789-1848" ("Η εποχή των επαναστάσεων, 1789-1848", μτφρ. Μαριέτα Οικονομοπούλου, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ.), "The Age of Capital, 1848-1875" ("Η εποχή του κεφαλαίου, 1848-1875", μτφρ. Δημοσθένης Κούρτοβικ, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ.), "The Age of Empire, 1875-1914" ("Η εποχή των αυτοκρατοριών, 1875-1914", μτφρ. Κωστούλα Σκλαβενίτη, εκδ. Μ.Ι.Ε.Τ.) και "Age of Extremes: The Short Twentieth Century 1914-1991" ("Η εποχή των άκρων: ο σύντομος 20ος αιώνας 1914-1991", μτφρ. Βασίλης Καπετανγιάννης, εκδ. Θεμέλιο), έχει συγγράψει και τα βιβλία: "Primitive Rebels", "Labouring Man and Worlds of Labour", "Industry and Empire", "Nations and Nationalism Since 1780", "The Invention of Tradition" ("Η επινόηση της παράδοσης", μτφρ. Θανάσης Αθανασίου, εκδ. Θεμέλιο), "The Jazz Scene" ("Η σκηνή της τζαζ", μτφρ. Τάκης Τσήρος, εκδ. Εξάντας), "Uncommon People" ("Ξεχωριστοί άνθρωποι", μτφρ. Παρασκευάς Ματάλας, εκδ. Θεμέλιο), "Bandits" ("Ληστές") και "Globalisation, Democracy and Terrorism" ("Παγκοσμιοποίηση, δημοκρατία και τρομοκρατία", μτφρ. Νίκος Κούρκουλος, εκδ. Θεμέλιο), τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, καθώς και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτοβιογραφία του "Interesting Times: A Twentieth-century Life" ("Συναρπαστικά χρόνια: μια ζωή στον 20ο αιώνα", μτφρ. Σταματίνα Μανδηλαρά, εκδ. Θεμέλιο). Έφυγε από τη ζωή "πλήρης ημερών", την 1η Οκτωβρίου 2012, στο Royal Free Hospital του Λονδίνου, σε ηλικία 95 ετών.
