Ιλιάς (τ.1)
"Τέλειωσε, κι έδωσε τον γιο του στα χέρια της αγαπημένης του
γυναίκας· τον υποδέχτηκε εκείνη στον μυρωμένο κόρφο της
με δακρυσμένο γέλιο. Την είδε ο ΄Εκτορας και τη λυπήθηκε,
το χέρι του άπλωσε, τη χάιδεψε και την προσφώνησε μιλώντας:
" Αλόγιστη, μην τον αφήνεις τον καημό τόσο να τυραννάει
τον νου σου· αφού κανείς δεν πρόκειται, πριν απ'την ώρα μου
στον ΄Αδη να με στείλει. ΄Ετσι κι αλλιώς δεν ξέρω εγώ κανέναν,
από τη μέρα που γεννήθηκε, να ξέφυγε ποτέ το ριζικό του,
μήτε ο γενναίος μήτε κι ο δειλός."
Η "Ιλιάδα" είναι έπος πολεμικό: δραματοποιεί, ανατέμνει και συμπυκνώνει τον τρωικό πόλεμο σε τέσσερις μάχιμες ημέρες, που καταλήγουν σε ισόπαλη τραγωδία: ο φόνος του Πάτροκλου από τον Έκτορα και ο φόνος του Έκτορα από τον Αχιλλέα σφραγίζονται με ενδεκαήμερη ανακωχή, αφήνοντας μετέωρο το ερώτημα ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο ηττημένος. Τελικώς ο ιλιαδικός πόλεμος περαιώνεται δίχως νικητές και νικημένους. Αντ' αυτού ο αμοιβαίος σπαραγμός (του Αχιλλέα για τον αγαπημένο εταίρο του, του Πριάμου για τον αγαπημένο του γιό) οδηγεί σε ένα είδος συμφιλίωσης των αντιπάλων, υπογραμμίζοντας συνάμα την τραγωδία του πολέμου.
Μαρκάκης, Μίνως
Δεν βρέθηκαν στοιχεία για τον συγγραφέα
