Ελεγείες
ΔΥΟ ΤΡΙΣΤΙΧΑ
Όταν τ' ανώνυμα άνθη την πέτρα ραγίζουν
αντάρτη ταπεινέ ανιδιοτελή
λάμπρυνε λάμπρυνε την ψυχή μου
όταν το στόμα την αλαλία καταπιεί
χώμα και σκόνη κι αέρας ας μείνει
(ένα κλαδί το δάχτυλό μου να 'ρχονται τα πουλιά).
(από την ενότητα "Τα πουλιά")
ΑΦΗΓΗΜΑ
Μικρό παιδί πότε μεγάλωσε πότε αντρειώθηκε πότε
γκριζάρισαν τα μαλλιά του· και καλοκαίρια και χει-
μώνες χελιδονίσματα ανθών και πρωτοβρόχια· να' ταν
για πάντα κόκκινη η στέγη του σπιτιού η ροδιά να 'ταν
στον παράδεισο της αυλής -πώς όμως πέρασαν τα χρόνια
αφού το μαύρο κλάμα νύχτωνε διαρκώς τη ζωή του;
ΤΟ ΣΥΝΟΡΟ
Μεταίχμιο ξυράφι· πρέπει ν' ασκηθείς
με τις πατούσες ισορροπώντας· ένα πουλί ένας ο αέρας
κι ένα το φως
από τη μια πλευρά κι από την άλλη.
ΑΚΟΜΑ
Ξεχασμένος ο γρύλος
άσπρες πεταλούδες στα πέταλα των λουλουδιών
γυρίζει ο καιρός πρώτες ψιχάλες
χειμώνιασε.
Φως αργυρό υπάρχει ακόμα
μέρα γαλάζια στον ουρανό
και σύννεφα χαιρετισμών ακόμα υπάρχουν.
Λευκά στο σκοτάδι, στο μαύρο φως.
14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2001
Κάπως έτσι· παρόμοια όλα.
Κυπαρίσσι λογχίζοντας τα στέρεα της γης
μα τον ουρανό γιατί;
(από την ενότητα "Ο χορός των Αγίων")
| Τίτλος βιβλίου: | Ελεγείες |
|---|
| Εκδότης: | Ίκαρος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Μέσκος, Μάρκος, 1935-2019 (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789608399044 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2004 | Διαστάσεις: | 25x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ποίηση |
|---|
Κόκκινος, Ζήσης
Ο Ζήσης Κόκκινος γεννήθηκε το 1941 στο Μεγάλο Σειρήνι Γρεβενών και ζει μόνιμα στο Βέλγιο. Είναι παντρεμένος, έχει έναν γιο και σήμερα είναι συνταξιούχος. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στο Βέλγιο μαζί με άλλους αγωνιστές. Λόγω έλλειψης διδασκάλων, την πρώτη περίοδο για κάποιο διάστημα δίδαξε στα ελληνόπουλα της περιοχής του Βερβιέ ως δάσκαλος.
Έχει στο ενεργητικό του πλούσια κοινωνική, συνδικαλιστική, πολιτική και αντιδικτατορική δράση. Έγραφε στον παράνομο τύπο στην Ευρώπη κατά τη δικτατορία. Στις αρχές της χούντας έγραψε μερικά σημειώματα στην εφημερίδα του Ακέλ και με το ψευδώνυμο Υψηλάντης στη Χαραυγή Κύπρου. Μετά τη δικτατορία έγραφε στο Ριζοσπάστη και στον τύπο της ομογένειας Βελγίου. Γράφει ποιήματα από νεαρή ηλικία. Αυτοδίδακτος. Αφοσιωμένος, δοσμένος στη μάθηση, μια ζωή στις στράτες του αγώνα για το δίκαιο και την ανθρωπιά.
