Πεθαίνοντας στον Βόσπορο
Το όνομά του έτρεχε πριν τη θωριά του. Για τους συντρόφους του ήταν ο καπετάν Ανδρίτσος, για όσους είχαν την ιστορία του στα χείλη τους θρύλος. Το πέρασμά του από τον κόσμο τούτο μοιάζει με παραμύθι.
Φόβος για τους εχθρούς, αδάμαστος οπλαρχηγός, δεινός στη μάχη, βρέθηκε να παλεύει στην Ιθάκη, τη Μάνη και το Αιγαίο. Κοσμοπολίτης, ωραίος, ακριβός σύντροφος, έφτασε η φήμη του ως τη Δαλματία και τα παλάτια της Αγίας Πετρούπολης. Και ακόμη πιο πέρα, στην πόλη των πόλεων, βασίλισσα των καημών και των πόθων, στην Κωνσταντινούπολη, λουσμένη στη μελαγχολία του Βόσπορου.
Ο Ανδρίτσος, κόντρα στα πεπρωμένα, πάλεψε κι αντιπάλεψε για ό,τι αγάπησε. Με σκέψη του μοναδική τη γυναίκα του Ακριβή, που βρέθηκε στο πλευρό του κάθε δύσκολη ώρα, και όπλα την πίστη και την αγάπη για ελευθερία, έδωσε το δικό του αγώνα. Αγώνα για αγάπη και ζωή. Αγώνα που χρόνια μετά δικαίωσε ο γιος του, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος.
| Τίτλος βιβλίου: | Πεθαίνοντας στον Βόσπορο |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Ιστορικό μυθιστόρημα |
|---|
| Εκδότης: | Εμπειρία Εκδοτική |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καρκαλέτσης, Σταύρος Γ. (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604171026 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Σταθμός στη Σύγχρονη Λογοτεχνία | Σελίδες: | 304 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Νοέμβριος 2004 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Ιστορικό Μυθιστόρημα |
|---|
Κωσταβάρας, Θανάσης Κ.
Θανάσης Κωσταβάρας (1927 - 2007). Ο ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς Θανάσης Κωσταβάρας γεννήθηκε στην Ανακασιά του Βόλου, όπου πέρασε τα παιδικά και μαθητικά χρόνια. Σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων, ως Επονίτης, προσχωρεί στον ΕΛΑΣ. Το 1944 τραυματίζεται σε μάχη με τους Γερμανούς. Με το τέλος του πολέμου έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στην Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1946. Το Νοέμβριο του 1948 εκτοπίζεται στη Μακρόνησο, όπου παρέμεινε τέσσερα χρόνια. Με την απόλυσή του ολοκληρώνει τις σπουδές του και ξεκινά να εργάζεται ως οδοντίατρος. Στο χώρο της λογοτεχνίας παρουσιάστηκε το 1956 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Αναζήτηση". Έγραψε συνολικά είκοσι ποιητικές συλλογές ("Αναβίωση", 1957, "Έξοδος", 1957, "Κοντσέρτο για κυκλάμινα και ορχήστρα ωρών", 1958, "Ρωμαίικη σουίτα", 1959, "Ο γυρισμός", 1963, "Κατάθεση", 1965, "Συμπληρώματα", 1970, "Ο μουγγός τραγουδιστής", "Ιστορήματα", 1985, "Τα ερωτικά", "Ο φόβος του ακροβάτη", 1989, "Κήποι στον παράδεισο", 1990, "Στο βάθος του χρώματος", 1993, "Το ημερολόγιο της αυριανής εξορίας", 1995, "Η μακρινή άγνωστη χώρα", 1999, "Οι μεταμορφώσεις των κήπων", 2003, μεταξύ άλλων), με τελευταία την εκτός εμπορίου αφιερωμένη στην απώλεια της γυναίκας του, δοκιμιογράφου Αγγελικής Κωσταβάρα, με την οποία είχε αποκτήσει έναν γιο. Έγραψε επίσης δοκίμια, διηγήματα (τις συλλογές "Το ρήγμα", 1966 και "Ο λάκκος", 1972), θεατρικά έργα ("Το Φαγκότο ή Το τραγικό τέλος του Νικηφόρου Φωκά" και "Η ηρωική ζωή του Π. Ν. Πάστη"), που ανέβηκαν από τη "Δωδεκάτη Αυλαία" (1960) και το "Θέατρο Τέχνης" την περίοδο 1977-78, ενώ "Τα ιερά και τα όσια" παρουσιάστηκαν το Νοέμβριο του 1983 από την ΕΤ1. Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού "Μανδραγόρας". Αφιερώματα για το έργο του έγιναν από τα περιοδικά "Ελί-τροχος", (τχ. 3, 2001), "Μανδραγόρας", (τχ. 25, Ιούλιος 2001), "Θέματα Λογοτεχνίας", κ. ά. Έργα του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, πολωνικά και γερμανικά. Πέθανε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 2007. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Θανάση Κωσταβάρα βλ. Αργυρίου Αλεξ., "Θανάσης Κωσταβάρας", στο "Η πρώτη μεταπολεμική γενιά", Αθήνα: Σοκόλης, 1982 (στη σειρά "Η Ελληνική ποίηση. Ανθολογία - Γραμματολογία") και Κοτσέτσου Λούλα, "Κωσταβάρας Θανάσης", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 9, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ. και poeticanet.com)
