Επανεκτίμηση του Μ. Καραγάτση
Καθώς συμπληρώθηκαν είκοσι κιόλας χρόνια από την αδόκητη, πικρή θανή του Μ. Καραγάτση, η "Ευθύνη" αισθάνθηκε ως χρέος της να του προσφέρει ένα της "Τετράδιο".
Η τιμητική αυτή πράξη του ανήκει δικαιωματικά. Πρώτο, γιατί ο Καραγάτσης υπήρξε ένα από τα εκθαμβωτικά ισχυρότερα ταλέντα της Γενιάς του Τριάντα. Δεύτερο, γιατί η υγιής και λεβέντικη εθνική του συνείδηση τον κράτησε όρθιο, ψηλά, σ' όλες τις κρίσιμες στιγμές του σύντομου βίου του. Τρίτο, γιατί μέσα στην συμφωνία της Γενιάς του, ο Καραγάτσης κρατεί κι αναπέμπει έναν ξεχωριστό, εντελώς δικό του τόνο, γεγονός που καταδείχνει την ισχυρή του προσωπικότητα. Και τέλος, επειδή είναι ο μόνος νεκρός της νεοελληνικής λογοτεχνίας που αιστανθήκαμε το έργο του, μετά τον θάνατό του, να παραδίνεται συνειδητά στο καθαρτήριο του χρόνου.
Τώρα, είκοσι χρόνια μετά την δοκιμασία -είκοσι χρόνια σιγής για κείνη την αντρική και πλούσια φωνή-, έχουμε καθήκον να φέρουμε πάλι στο φως τον Καραγάτση και το έργο του. Να τα μελετήσουμε, να τα ελέγξουμε, να τα χαρούμε, να δοκιμάσουμε την αντοχή τους και να προσπαθήσουμε να διατυπώσουμε ένα λόγο που αν δεν μπορεί να είναι ακόμη ετυμηγορία, ωστόσο μπορεί να είναι κρίση αυστηρή και δίκαιη, απροκατάληπτη και στερεή για την ηφαιστειώδη εκείνη μορφή που καρτερεί την δικαίωσή της.
Προβαίνουμε, λοιπόν, σ' αυτή την πράξη ως άνθρωποι, που αρκετοί, τον γνωρίσαμε και τον τιμήσαμε, και τον αγαπήσαμε, και τον θαυμάσαμε. Τον προσεγγίζουμε, με το φως της αγάπης και με τον πόνο της μνήμης.
Η "Ευθύνη"
| Τίτλος βιβλίου: | Επανεκτίμηση του Μ. Καραγάτση |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Είκοσι χρόνια από τον θάνατό του |
|---|
| Εκδότης: | Ευθύνη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Τσιρόπουλος, Κώστας Ε., 1930-2017 (Συγγραφέας)
Παναγιωτόπουλος, Ι. Μ., 1901-1982 (Συγγραφέας)
Αθανασιάδης, Νίκος, 1904-1990 (Συγγραφέας)
Γλέζος, Πέτρος (Συγγραφέας)
Ιατρίδη, Ιουλία (Συγγραφέας)
Καρούζος, Νίκος, 1926-1990 (Συγγραφέας)
Πολίτης, Νίκος (Συγγραφέας)
Μερακλής Μιχάλης Γ. (Συγγραφέας)
Τουτουντζάκης, Νίκος (Συγγραφέας)
Νεγρεπόντης, Γιάννης, 1930-1991 (Συγγραφέας)
Φωτέας, Παναγιώτης (Συγγραφέας)
Παπανικολάου, Κ. Ν. (Συγγραφέας)
Βαρβέρης, Γιάννης, 1955-2011 (Συγγραφέας)
Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Τετράδια Ευθύνης | Σελίδες: | 159 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 1981 | Διαστάσεις: | 25x16 |
|---|
| Σημείωση: | Περιέχει επίσης κείμενα των: Στρατή Μυριβήλη, Αντρέα Καραντώνη, Φαίδρου Μπαρλά, Γ. Π. Σαββίδη, Γιάννη Χατζίνη. |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Μαρτυρίες - Βιογραφίες - Αυτοβιογραφίες - Ντοκουμέντα
Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Δοκίμιο |
|---|
- Τσιρόπουλος, Κώστας Ε., 1930-2017 |
- Βαρβέρης, Γιάννης, 1955-2011 |
- Παπανικολάου, Κ. Ν. |
- Φωτέας, Παναγιώτης |
- Νεγρεπόντης, Γιάννης, 1930-1991 |
- Τουτουντζάκης, Νίκος |
- Μερακλής Μιχάλης Γ. |
- Πολίτης, Νίκος |
- Καρούζος, Νίκος, 1926-1990 |
- Ιατρίδη, Ιουλία |
- Γλέζος, Πέτρος |
- Αθανασιάδης, Νίκος, 1904-1990 |
- Παναγιωτόπουλος, Ι. Μ., 1901-1982
Hegel, Georg Wilhelm Friedrich, 1770-1831
Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831). Στην ελληνική βιβλιογραφία αναφέρεται και ως Έγελος. Γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη και σπούδασε στο Τύμπινγκεν Φιλοσοφία και Θεολογία (1788-93). Το 1802 έγινε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Γένα, όπου συνέγραψε το πρώτο σημαντικό έργο του "Φαινομενολογία του πνεύματος" (1807). Ως συντάκτης εφημερίδας στο Bamberg και ως διευθυντής Γυμνασίου στη Νυρεμβέργη έγραψε το δεύτερο σημαντικό βιβλίο του "Η επιστήμη της λογικής" (1812-16). Το 1816 έγινε ο Χέγκελ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και το 1818 του Βερολίνου. Το 1830 έγινε πρύτανης αυτού του Πανεπιστημίου. Στο Βερολίνο ανέπτυξε ο Χέγκελ τη μεγαλύτερη φιλοσοφική δράση του, κυρίω μέσω των πανεπιστημιακών παραδόσεων, χαρακτηριζόμενος συχνά ως "πρωσικός κρατικός φιλόσοφος". Με το (εγελιανό) φιλοσοφικό του σύστημα, το οποίο ονομάστηκε "απόλυτος ιδεαλισμός" και ολοκληρώνει την ιδεαλιστική φιλοσοφία, συνεχίζει ο Χέγκελ τον προβληματισμό τού Καντ, δέχεται ότι το πνεύμα ταυτίζεται με το απόλυτο και διαιρείται σε τρία μέρη, τη λογική, τη φιλοσοφία της φύσης και τη φιλοσοφία του πνεύματος. Τα τρία αυτά μέρη του συστήματος αντιπροσωπεύουν τις τρεις διαλεκτικές βαθμίδες της θέσης, της άρνησης και τις σύνθεσης.
