Η θεωρία του μυθιστορήματος

Επανάσταση ή προσπάθεια δίχως αύριο;
Η εμφάνιση του νέου μυθιστορήματος, οι πολεμικές που εγείρει, η επίδραση που ασκεί στη λογοτεχνική δημιουργία τοποθετούν το μυθιστορηματικό είδος στο επίκεντρο γόνιμων θεωρητικών ενασχολήσεων και προβληματισμών. "Η θεωρία του μυθιστορήματος", ένα από τα πρώτα έργα του Lukacs, ανταποκρίνεται στη συγκυρία της εποχής του, συγκεντρώνοντας όλα τα στοιχεία μίας εύστοχης και εποικοδομητικής συμβολής. Προσεγγίζοντας το ζήτημα της μεγάλης επικής λογοτεχνίας στις σχέσεις της με την κοινωνία και τον πολιτισμό, ο συγγραφέας περιγράφει τις ιδιότυπες μορφές της εποποιίας και της τραγωδίας, της νουβέλας και του ειδυλλίου, αναδεικνύοντας ταυτοχρόνως τις χαρακτηριστικές δομές του μυθιστορήματος. Εφαρμόζοντας την αναλυτική του μέθοδο στο έργο του Δάντη, του Θερβάντες, του Μπαλζάκ, του Τολστόι, του Ντοστογιέφσκι συγκροτεί συγκεκριμένες έννοιες και κατηγορίες, αποδίδοντας στις ευρύτερες επιστημολογικές αναζητήσεις την πραγματική φιλοσοφική και ιστορική τους διάσταση.
Τίτλος βιβλίου: | Η θεωρία του μυθιστορήματος | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Die Theorie des Romans | ||
Εκδότης: | Πολύτροπον | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Lukács, Georg, 1885-1971 (Συγγραφέας) Τσελέντη, Ξανθίππη (Μεταφραστής) Σαγκριώτης, Γιώργος (Επιμελητής) Μανιάτης, Γιώργος Ι., πολιτικός επιστήμονας (Υπεύθυνος Σειράς) | ||
ISBN: | 9789608354159 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Θεωρία - Ιδέες | Σελίδες: | 222 |
Στοιχεία έκδοσης: | 2004 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία |
Lukács, Georg, 1885-1971
Ο Γκυόρκυ Λούκατς (Gyorgy Lukacs, 1885-1971) προερχόταν από εύπορη αστική οικογένεια εβραϊκής καταγωγής την εποχή της Αυστρουγγαρίας. Γεννήθηκε στη Βουδαπέστη από πατέρα τραπεζίτη. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Βουδαπέστης και του Βερολίνου και το 1906 ανακηρύχθηκε διδάκτορας φιλοσοφίας. Το 1914 προσχώρησε στο ουγγρικό κομμουνιστικό κόμμα. Από το 1945 χρημάτισε καθηγητής αισθητικής στο πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης. Υπέρμαχος της αποσταλινικοποίησης, το 1956 χρημάτισε υπουργός Πολιτισμού στην κυβέρνηση Νάγκι, μετά την πτώση της οποίας αυτοεξορίστηκε για μικρό χρονικό διάστημα. Στα βασικότερα έργα του συγκαταλέγονται: "Η ψυχή και οι μορφές" (1911), "Το ιστορικό μυθιστόρημα" (1936), "Ο Γκαίτε και η εποχή του" (1946), "Ο νεαρός Χέγκελ και το πρόβλημα της καπιταλιστικής κοινωνίας" (1948), "Η καταστροφή του Λόγου" (1954), "Σολζενίτσιν" (1964).
- Η θεωρία του μυθιστορήματος (2022)
- Κείμενα της δεκαετίας του 1920 (2019)
- Αισθητική της μουσικής (2018)
- Η Οκτωβριανή επανάσταση και η εποχή μας (2017)
- Ψευδής και αληθινή οντολογία του Χέγκελ (2016)
- Η λογοτεχνική θεωρία του εικοστού αιώνα (2013)
- Ιστορία και ταξική συνείδηση (2009)
- Η τραγωδία της μοντέρνας τέχνης (2008)
- Η πραγμοποίηση και η συνείδηση του προλεταριάτου (2006)
- Δύο μελέτες για τον μαρξισμό (1996)
- Η σκέψη του Λένιν (1990)
- Αστική και σοσιαλιστική δημοκρατία (1987)
- Η ψυχή και οι μορφές (1986)
- Φραντς Κάφκα (1983)
- Τακτική και ηθική (1982)