Η ανθρώπινη φύση, το χαμένο παράδειγμα

Από την εποχή του Δαρβίνου, παραδεχόμαστε ότι είμαστε παιδιά των πρωτευόντων, αλλά όχι ότι είμαστε πρωτεύοντα και εμείς οι ίδιοι. Είμαστε πεπεισμένοι ότι, καθώς κατεβήκαμε το τροπικό γενεαλογικό δέντρο όπου ζούσε ο πρόγονός μας, ξεφύγαμε για πάντα απ' αυτό, για να οικοδομήσουμε για τους εαυτούς μας και έξω από τη φύση, το ανεξάρτητο βασίλειο του πολιτισμού. Το δικό μας πεπρωμένο είναι προφανώς ιδιαίτερο σε σχέση με το πεπρωμένο των ζώων, συμπεριλαμβανομένων και των πρωτευόντων, τα οποία εξημερώσαμε, υποβιβάσαμε, διώξαμε, βάλαμε στο κλουβί ή σε ρεζέρβες· είμαστε εμείς που ιδρύσαμε πόλεις από πέτρα και ατσάλι, που εφηύραμε τις μηχανές, που συνθέσαμε ποιήματα και συμφωνίες, που ταξιδέψαμε στο Διάστημα· πώς να μην πιστέψουμε ότι, αν και βγήκαμε από τη φύση, δεν γίναμε, από κει και πέρα, έξω-φυσικοί και υπερφυσικοί; Από την εποχή του Καρτέσιου, σκεφτόμαστε ενάντια στη φύση, βέβαιοι ότι η αποστολή μας είναι να την εξουσιάσουμε, να την υποτάξουμε, να την κατακτήσουμε... [...]
Τίτλος βιβλίου: | Η ανθρώπινη φύση, το χαμένο παράδειγμα | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Le paradigme perdu: la nature humaine | ||
Εκδότης: | Εναλλακτικές Εκδόσεις | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Morin, Edgar, 1921- (Συγγραφέας) Νάκου, Ελένη (Μεταφραστής) Καραμπελιάς Γιώργος (Επιμελητής) Σταματοπούλου, Χριστίνα (Επιμελητής) | ||
ISBN: | 9789604270613 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Δοκίμια | Σελίδες: | 282 |
Στοιχεία έκδοσης: | Σεπτέμβριος 2000 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Βιολογία |
Morin, Edgar, 1921-
Ο Εντγκάρ Μορέν (Edgar Morin), Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας, γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι από γονείς που ανήκαν στην εβραϊκή μεσογειακή διασπορά και είχαν ζήσει πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Αργότερα (1951) διαγράφηκε από το Γαλλικό Κ.Κ. και έγινε ένας διεισδυτικός και οξύς κριτικός του σταλινικού ολοκληρωτισμού. Αφιερώθηκε έκτοτε στην επιστημονική και τη συγγραφική εργασία του, παραμένοντας πολιτικά αυτόνομος στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, δίνοντας πάντα το παρόν με την κριτική του στάση απέναντι στα "μεγάλα γεγονότα" του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το 1957 ίδρυσε μαζί με τον Κώστα Αξελό και άλλους το περιοδικό "Arguments". Έχουν κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα τα ακόλουθα έργα του Εντγκάρ Μορέν: "Οι σταρ" (Παϊρίδης, χ.χ.), "Αφήνοντας τον εικοστό αιώνα" (Ροές, 1987), "Να σκεφτούμε την Ευρώπη" (Εξάντας, 1991), "Γη-πατρίδα" (Οδυσσέας, 1993), "Έρωτας-ποίηση-σοφία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1997), "Μια πολιτική πολιτισμού" (Νέα Σύνορα, 1998), "Κοινωνιολογία" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1998), "Τα δαιμόνιά μου" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 1999), "Το καλοφτιαγμένο κεφάλι" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2000), "Η ανθρώπινη φύση: το χαμένο παράδειγμα" (Εναλλακτικές εκδόσεις, 2000), "Η Μέθοδος: 3. Η γνώση της γνώσης" (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, 2001). Άλλα έργα του: "L' homme et la mort" (1951), "Autocritique" (1959), "L' esprit du temps" (1962-1976), "Le vif du sujet" (1969), "La methode 5 τόμοι" (1977-1991) κ.λπ.
- Ας ξυπνήσουμε! (2023)
- Μαθήματα ενός αιώνα ζωής (2022)
- Ας αλλάξουμε δρόμο (2021)
- Μάης του '68: Η ρωγμή (2018)
- Γνώση, άγνοια, μυστήριο (2018)
- Για τον Κορνήλιο Καστοριάδη (2017)
- Οι απέναντι (2016)
- Ο δρόμος για το μέλλον της ανθρωπότητας (2016)
- Η μέθοδος (2013)
- Ο δρόμος της ελπίδας (2012)
- Οι σταρ (2011)
- Ο Βιντάλ και οι δικοί του (2011)
- Ο νεωτερικός κόσμος και το εβραϊκό ζήτημα (2007)
- Ευρώπη (2006)
- Η μέθοδος (2005)
- Η μέθοδος (2005)
- Η μέθοδος (2001)
- Οι εφτά γνώσεις κλειδιά για την παιδεία του μέλλοντος (2001)
- Από τη μια χιλιετία στην άλλη (2001)
- Του Κορνήλιου Καστοριάδη (2000)
- Το καλοφτιαγμένο κεφάλι (2000)
- Τα δαιμόνιά μου (1999)
- Μια πολιτική πολιτισμού (1998)
- Κοινωνιολογία (1998)
- Από την κρίση στην πίστη (1998)
- Έρωτας, ποιήση, σοφία (1997)
- Ποια Ευρώπη; (1993)
- Γη - Πατρίδα (1993)
- Να σκεφτούμε την Ευρώπη (1991)
- Αφήνοντας τον εικοστό αιώνα (1987)