Το ιερό και το βέβηλο
Το υποσυνείδητο προμηθεύει ασταμάτητα το σύγχρονο άνθρωπο με αμέτρητα σύμβολα και κάθε σύμβολο έχει να μεταφέρει ένα συγκεκριμένο μήνυμα, να φέρει εις πέρας μια συγκεκριμένη αποστολή, η οποία σκοπεύει στο να προστατεύσει ή να επαναφέρει την ψυχική του ισορροπία.
Το σύμβολο δεν καθιστά μόνο τον κόσμο "ανοικτό", αλλά εγγυάται στον άνθρωπο και την πρόσβασή του στο σύμπαν.
Τα σύμβολα ξυπνούν το προσωπικό βίωμα και το μετατρέπουν σε πνευματική πράξη, σε μια μεταφυσική αντίληψη του κόσμου. Μπροστά από ένα οποιοδήποτε φανερό σύμβολο του κοσμικού χώρου και της κοσμολογικής ζωής, ένας άνθρωπος βρίσκει την πρόσβαση στην ύψιστη πνευματικότητα, επειδή κατανοώντας το σύμβολο είναι σε θέση να ζήσει το παγκόσμιο.
Η θρησκευτική θεώρηση του κόσμου και η ιδεολογία της, επιτρέπουν στον άνθρωπο να αξιολογήσει όλο αυτό το προσωπικό του βίωμα και να το "ανοίξει" προς το παγκόσμιο.
| Τίτλος βιβλίου: | Το ιερό και το βέβηλο | ||
|---|---|---|---|
| Εκδότης: | Αρσενίδης | ||
| Συντελεστές βιβλίου: | Eliade, Mircea, 1907-1986 (Συγγραφέας) Δεληβοριάς Νίκος Ε. (Μεταφραστής) Σαλίμπα, Αλίκη (Επιμελητής) | ||
| ISBN: | 9789602530863 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
| Στοιχεία έκδοσης: | 2002 | Διαστάσεις: | 21x14 |
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Θρησκεία | ||
Eliade, Mircea, 1907-1986
Ο Μircea Eliade γεννήθηκε το 1907 στο Βουκουρέστι. Σπούδασε στο εκεί Πανεπιστήμιο και μετά τη διδακτορική διατριβή του, συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Καλκούτας, δίπλα στον καθηγητή Superdranath Dasgupta, όπου ασχολήθηκε με τα σανσκριτικά και την ινδική φιλοσοφία. Από εκεί έφυγε και πήγε στην περιοχή των Ιμαλαΐων, όπου μέσα σε δυο χρόνια συγκέντρωσε υλικό για τους ashrams (θρησκευτικές κοινότητες ζωής και εργασίας ανύπαντρων, ένα είδος τάγματος) της Almora, Hardwar και Rishikesh, για τη διατριβή του η οποία δημοσιεύτηκε το 1936 στο Παρίσι με τίτλο "Essai sur les origines de la mystique indienne" ("Δοκίμιο για την καταγωγή του ινδικού μυστικισμού"). To 1933 πήρε την έδρα της ινδικής φιλοσοφίας και της γενικής ιστορίας των θρησκειών στο Πανεπιστήμιο του Βουκουρεστίου. Το 1938 ίδρυσε το περιοδικό "Zamolxis - Revue des etudes religieuses" από το οποίο κυκλοφόρησαν τρεις τόμοι. Το 1940 διορίστηκε πολιτιστικός ακόλουθος στη ρουμανική πρεσβεία του Λονδίνου και το επόμενο έτος στη Λισαβόνα, ως διπλωματικός ακόλουθος για πολιτιστικά θέματα. To 1945 εκλέχθηκε καθηγητής στην Ecole des Hautes Etudes, στο Παρίσι, και άρχισε να γράφει κυρίως στα γαλλικά. Έδωσε διαλέξεις σε θέματα θρησκευτικής ιστορίας στη Σορβόνη και σε άλλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Το 1957 ανέλαβε την έδρα Ιστορίας των Θρησκειών στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Πέθανε στο Σικάγο των ΗΠΑ το 1986.
- Αλχημεία (2009)
- Η δεσποινίς Χριστίνα (2004)
- Το εσωτερικό φως (2003)
- Αλχημεία (2001)
- Ίζαμπελ και τα ύδατα του διαβόλου (2001)
- Πραγματεία πάνω στην ιστορία των θρησκειών (1999)
- Δεκαεννέα τριαντάφυλλα (1999)
- Κόσμος και ιστορία (1999)
- Λεξικό των θρησκειών (1999)
- Εικόνες και σύμβολα (1994)
- Στον ήσκιο ενός κρινολούλουδου (1988)
- Η νύχτα της Βεγγάλης (1988)
- Γιόγκα (1980)
Δείτε επίσης:
Είδατε πρόσφατα:
