Τραύμα
Η Μπόνι Γουίντερ είναι μια εργαζόμενη σύζυγος και μητέρα. Η δουλειά της θέλει γερό στομάχι: η Μπόνι καθαρίζει και απολυμαίνει σπίτια όπου διαπράχθηκαν εγκλήματα, ξεπλένει το αίμα των αθώων και τις αμαρτίες των ενόχων. Δύσκολα τη φαντάζεται κανείς να τρομάζει, αν σκεφτεί τι βλέπει κάθε μέρα, και πόσο καλά γνωρίζει πόσο σκοτεινή μπορεί να είναι η ψυχή των ανθρώπων.
Τι είναι, λοιπόν, αυτό που την κάνει να ξεστομίσει τέτοια λόγια;
Γιατί γίνονται τόσοι πολλοί φόνοι στην περιοχή όπου δουλεύει;
Και ποια σχέση έχουν με τη σπάνια πεταλούδα που εμφανίζεται στα σπίτια των θυμάτων;
Ο Graham Masterton επιστρέφει με το πιο ώριμο μυθιστόρημα της καριέρας του, ένα αριστοτεχνικά γραμμένο θρίλερ μυστηρίου, όπου τα όρια μεταξύ υπερφυσικού και πραγματικού είναι εξόχως δυσδιάκριτα και ο αναγνώστης προσπαθεί μέχρι την τελευταία σελίδα να μαντέψει την κατάληξη.
| Τίτλος βιβλίου: | Τραύμα |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Trauma |
|---|
| Εκδότης: | Οξύ |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Masterton Graham (Συγγραφέας)
Ρούσσος, Νίκος, Μεταφραστής (Μεταφραστής)
Μπαμπούρης, Βασίλης (Υπεύθυνος Σειράς)
|
|---|
| ISBN: | 9789608324411 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Κόλαση | Σελίδες: | 174 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Μάιος 2003 | Διαστάσεις: | 23x16 |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Μυθιστόρημα Φαντασίας |
|---|
Ραφαηλίδης, Βασίλης, 1934-2000
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γεννήθηκε το 1934 στα Σέρβια της Κοζάνης και πέθανε στην Αθήνα τον Σεπτέμβρη του 2000. Το 1953 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κινηματογράφο και δούλεψε σαν βοηθός του Ν. Κούνδουρου και του Ρ. Μανθούλη. Το 1964-65 βρέθηκε στην Αλγερία κοντά στον Μιχάλη Ράπτη. Έγινε επαγγελματίας κινηματογραφικός κριτικός στη "Δημοκρατική Αλλαγή" (1965). Συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα των περιοδικών "Ελληνικός Κινηματογράφος" (1966) και "Σύγχρονος Κινηματογράφος" (1968). Εργάστηκε σαν κινηματογραφικός κριτικός και ρεπόρτερ στο "Βήμα" (1974-1983) και στο "Έθνος" (1983-1998) σαν κινηματογραφικός κριτικός, σχολιογράφος και επιφυλλιδογράφος. Επιφυλλίδες ήταν και οι τελευταίες του δημοσιεύσεις στην "Ελευθεροτυπία".
