Οι κόκκινοι φίλοι μου
Οι κόκκινοι φίλοι μου του Θανάση Σκρουμπέλου είναι ένας συνδυασμός ντοκουμέντου και μυθιστορήματος. Μέσα από τη διαμάχη ιδεών και φιλοσοφίας ζωής δυο αντρών, προβάλλει η ιστορία της αντιδικτατορικής οργάνωσης "Ρήγας Φεραίος" και μαζί οι αναζητήσεις και οι προβληματισμοί μιας ολόκληρης γενιάς αντιδικτατορικών αγωνιστών. Ο ένας ήρωας είναι κάποιος νεαρός οργανωμένος στο Ρήγα και ο άλλος ένας δημοκρατικός ώριμος άντρας από τους Έλληνες του Νότου. Σκηνικός χώρος το Βαλπαραΐζο. Εκεί συναντιούνται οι δυο άντρες, μια και ο νεαρός έχει μπαρκάρει με άλλους δυο συντρόφους του, ψάχνοντας επαφή με τις αντάρτικες ομάδες, και το πλοίο του έχει κάνει σκάλα στο Βαλπαραΐζο. Ο ώριμος άντρας προσπαθεί να πείσει το νεαρό για το αδιέξεδο αυτού του τρόπου δράσης και έτσι μέσα από αυτή τη διαπάλη τους ανακαλούνται παλιοί φιλοι και γεγονότα της πρόσφατης ιστορίας. Έρχονται στο φως οι πρώτες ανακοινώσεις του Ρήγα, το πρώτο του Κεντρικό Συμβούλιο, η ομάδα των Καλαματιανών συντρόφων του νεαρού ήρωα, καθώς και οι συλλήψεις, τα βασανιστήρια και η αντίσταση αυτών των νέων που άφησαν σπίτια, σπουδές και καριέρα, για να ορθώσουν ανάστημα κατά της δικτατορίας.
| Τίτλος βιβλίου: | Οι κόκκινοι φίλοι μου |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Μια ιστορία της αντιδικτατορικής οργάνωσης "Ρήγας Φεραίος" |
|---|
| Εκδότης: | Ελληνικά Γράμματα |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Σκρουμπέλος, Θανάσης (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789604064335 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Απρίλιος 2003 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Πολιτική |
|---|
Κοτζιάς, Αλέξανδρος, 1926-1992
Αλέξανδρος Κοτζιάς (1926-1992). Ο Αλέξανδρος Κοτζιάς γεννήθηκε στην Αθήνα, δεύτερος γιος του Παναγιώτη Κοτζιά από τη Δημητσάνα και της Ξένης το γένος Αλεξανδροπούλου από τη Χαλκίδα. Η οικογένειά του ήταν εύπορη, καταστράφηκε όμως οικονομικά κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, καθώς είχε προηγηθεί και ο θάνατος του πατέρα ήδη από το 1936. Ο Αλέξανδρος σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1943 ως το 1947 δεν αποφοίτησε όμως, καθώς το αντικείμενο δεν τον ενδιέφερε. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου προσβλήθηκε από φυματίωση και το πατρικό του σπίτι λεηλατήθηκε και πυρπολήθηκε. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας (1948-1952) επισκέφτηκε πολλά μέρη της Ελλάδας και από το 1950 ως το 1956 στράφηκε μαζί με το μεγαλύτερο αδερφό του Κώστα στις οικοδομικές επιχειρήσεις. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός διηγήματος στο περιοδικό "Μαθητικά Γράμματα" και πιο επίσημα δέκα χρόνια αργότερα με δημοσιεύσεις μεταφράσεων και μυθιστορημάτων, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία και τη λογοτεχνική κριτική (1956-1982). Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Παπαδόπουλου συμμετείχε σε αντιστασιακές οργανώσεις και συνεργάστηκε στις εκδόσεις "18 Κείμενα", "Νέα Κείμενα Ι", "Νέα Κείμενα ΙΙ" και στο περιοδικό "Συνέχεια". Συνεργάστηκε με τις εφημερίδες "Μεσημβρινή" και "Το Βήμα" και από το 1975 ως το 1982 ανέλαβε την επιμέλεια της έκδοσης της "Φιλολογικής Καθημερινής". Εργάστηκε επίσης ως διευθυντής του γραφείου Τύπου της ελληνικής πρεσβείας του Λονδίνου και ως διευθυντής και ειδικός σύμβουλος της Γενικής Γραμματείας Τύπου και Πληροφοριών. Παντρεύτηκε την Ελένη Αποστόλου με την οποία απέκτησε δυο παιδιά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, αντιπρόεδρος (1982-1984) και σύμβουλός της (1986). Τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (1987 για το έργο του "Φανταστική περιπέτεια"). Στο έργο του Αλέξανδρου Κοτζιά κυριαρχεί ο πολιτικός και κοινωνικός προβληματισμός γύρω από τη νεώτερη ελληνική ιστορία, από τη γερμανική κατοχή και τον Εμφύλιο, ως την πτώση της απριλιανής δικτατορίας και τις μέρες μας. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Αλέξανδρου Κοτζιά βλ. Μανώλης Γιαλουράκης, "Κοτζιάς Αλέξανδρος", στη "Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", τ. 9, Αθήνα: Χάρη Πάτση, χ.χ., Αλέξης Ζήρας, "Κοτζιάς Αλέξανδρος", στο "Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό", τ. 5, Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών, 1986, Π.Α. Ζάννας, "Αλέξανδρος Κοτζιάς", στο "Η μεταπολεμική πεζογραφία· από τον πόλεμο του '40 ως τη δικτατορία του '67", τ. Δ', Αθήνα: Σοκόλης, 1988, σ. 142-223, και Αλέξης Ζήρας, "Κοτζιάς Αλέξανδρος", στο "Λεξικό Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη, 2007, σ. 1135-1136.
(Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)
