Μηνύματα και ομιλίαι δια το περιβάλλον
Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον από πολλών ετών κατενόησεν ότι ο σύγχρονος άνθρωπος διά των δυνατοτήτων τας οποίας παρέχει εις αυτόν ο τεχνικός πολιτισμός επιχειρεί αλόγιστους και επιζήμιους επεμβάσεις εις την φύσιν και προκαλεί εις αυτήν καταστροφάς, αι οποίαι έχουν βαρείας επιπτώσεις εις την ζωήν του άνθρωπου. Προς περιορισμόν και αποτροπήν αυτών πρέπει να καλλιεργηθή το εμπρέπον περιβαλλοντικόν ήθος εις όλα τα μέλη της παγκοσμίου κοινωνίας, διότι τόσον αι επιβλαβείς δράσεις όσον και αι επιβλαβείς επιπτώσεις ενεργούνται εφ' όλης της γης και επεκτείνονται πέραν των γεωγραφικών ορίων των υπαιτίων εφ' ολοκλήρου του πλανήτου. [...]
Εν όψει των ανωτέρω η ημετέρα Μετριότης συνεπικουρούμενη υπό πάντων των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου, και εν συνεργασία μετά πολλών άλλων συνανθρώπων και οργανώσεων ήδη ευαισθητοποιημένων ως προς το θέμα τούτο, απεδύθημεν εις μιαν προσπάθειαν ευαισθητοποιήσεως των συνειδήσεων των ανθρώπων ως προς το ηθικόν χρέος αυτών προς προστασίαν του περιβάλλοντος. Είναι, άλλωστε, γεγονός ότι εν τελευταία αναλύσει το προστατευόμενον δεν είναι το περιβάλλον καθ' εαυτό, αλλ' αυτός ούτος ο άνθρωπος, ο οποίος εάν ζη εντός υγιούς φυσικού περιβάλλοντος προστατεύεται από των δυσμενών διά την υγείαν του, την ζωήν του, την περιουσίαν του, την πολιτιστικήν του κληρονομίαν και τους όρους διαβιώσεως των τέκνων του επιπτώσεων της υποβαθμίσεως των περιβαλλοντικών συνθηκών. [...]
(από τον πρόλογο του βιβλίου)
Αναγνωστόπουλος Βασίλειος Δ.
Ο Β. Δ. Αναγνωστόπουλος, Ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, γεννήθηκε στον ΄Αγιο Γεώργιο Δομοκού, σπούδασε με υποτροφία Κλασική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη Γερμανία. Υπηρέτησε επί 42 χρόνια ως φιλόλογος στη δημόσια και ιδιωτική εκπαίδευση: στο Ιεροδιδασκαλείο Βελλάς Ιωαννίνων (1966-1971), στην ιδιωτική Εκπαίδευση (1971-1975), στη Σχολή Νηπιαγωγών Καρδίτσας (1976-1989) και Καθηγητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας (με έμφαση στην Παιδική) στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, από το 1989 έως το 2008, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Έχει κατευθύνει τη δράση του σε εκπαιδευτικά, κοινωνικά και πολιτιστικά ζητήματα. Ασχολείται με την κριτική του βιβλίου, ιδιαίτερα με την έρευνα και τη μελέτη της παιδικής λογοτεχνίας, καθώς και με τη λαϊκή παράδοση και γλώσσα. Έχει διατελέσει Μέλος και Πρόεδρος πολλών σωματείων, Διευθυντής του περιοδικού ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ (από την ίδρυσή του ως το τέλος (1986- 2018) και Πρόεδρος του Κέντρου Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων (ΚΕΒΙΜΑΣΥ). Έχει βραβευτεί από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, το πανεπιστήμιο της Padova, της Λευκωσίας Κύπρου, της Θεσσαλίας και από πολλούς άλλους φορείς και συλλόγους . Το έργο του περιλαμβάνει βιβλία της ειδικότητάς του (πάνω από 70) για τη γλώσσα, την ποίηση, την παιδική/ νεανική λογοτεχνία, την εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την κριτική του βιβλίου, τη λαϊκή παράδοση, το δημοτικό τραγούδι, το παραμύθι, βιβλία για παιδιά, ανθολόγια κ.ά.
(Πηγή: "Εκδόσεις Ήβη", 2023)
