Η οντολογία του κακού παρά Πλωτίνω. Ηθικοί και μεταηθικοί απόηχοι
Εκδότης:
Καρδαμίτσα
Έτος:
2002
ISBN:
9789603541202
Σελίδες:
299
Εξώφυλλο:
Μαλακό

Τιμή εκδότη:€20,14
Η τιμή μας: €18,13
Η οντολογία του κακού παρά Πλωτίνω. Ηθικοί και μεταηθικοί απόηχοι
Σ' ένα αγαθοκρατικό σύμπαν το κακό εισέβαλε στον κόσμο σαν λαθρεπιβάτης. Κάποιοι το είπαν παρυπόσταση, άλλοι το είπαν μη ον, χωρίς να λησμονούνται εκείνοι που θεώρησαν την παρουσία του αναγκαίαν, προκειμένου ν' αρχίσει στην σκηνή του κόσμου το παιχνίδι των εναντίων, η παλίντονος αρμονία, όπως του τόξου και της λύρας. Δεν υπάρχει φως χωρίς σκιά και η συνείδηση είναι μοιραίο να γνωρίσει τη νύκτα. Ιδού, τα πάντα καλά λίαν, υπό τον αστερισμό, ενίοτε, του κακού, Ο άνθρωπος, μη γνωρίζοντας τις καίριες στιγμές του, συλλαμβάνεται σαν τα ψάρια σε αμφίβληστρο κακό, όταν, κατά την μοιραία ώραν, επιπέσει πάνω του αιφνιδιαστικά. Και το ανεννόητο ή το παράλογο είναι ότι κάποτε η συμφορά έρχεται αναίτια. Η άτη προκύπτει χωρίς να προηγηθεί ύβρις. Ο Ιώβ, ο Kierkergaard, o Άγνωστος με τη μεγάλη καρδιά και τη μεγάλη δυστυχία... Το κακό είναι η πλήρης αποδυνάμωση της δημιουργικής δυνάμεως, της από του Ενός. Είναι το φως, όταν, στην έσχατη συνέπειά του, γίνεται σκότος. Η ωραία διαλεκτική δείχνει, ωστόσο, ότι το καθαρό κακό είναι αγαθό. Τα πράγματα οδηγούνται στον καιρό τους, και η συνείδηση καλείται ν' αποφασίσει, αν θα γίνει η καλύτερη ή θα παραμείνει η χείριστη. Πρόκειται για την πιο επίσημη ώρα του ανθρώπινου πεπρωμένου, όπου οι τελώνες δικαιώνονται, οι πόρνες καθοσιώνονται και ο ληστής εισέρχεται στον παράδεισο. Όποιος δεν αγάπησε τον αδελφό και τον εχθρό του μένει εν τω θανάτω.
Σ' ένα αγαθοκρατικό σύμπαν το κακό εισέβαλε στον κόσμο σαν λαθρεπιβάτης. Κάποιοι το είπαν παρυπόσταση, άλλοι το είπαν μη ον, χωρίς να λησμονούνται εκείνοι που θεώρησαν την παρουσία του αναγκαίαν, προκειμένου ν' αρχίσει στην σκηνή του κόσμου το παιχνίδι των εναντίων, η παλίντονος αρμονία, όπως του τόξου και της λύρας. Δεν υπάρχει φως χωρίς σκιά και η συνείδηση είναι μοιραίο να γνωρίσει τη νύκτα. Ιδού, τα πάντα καλά λίαν, υπό τον αστερισμό, ενίοτε, του κακού, Ο άνθρωπος, μη γνωρίζοντας τις καίριες στιγμές του, συλλαμβάνεται σαν τα ψάρια σε αμφίβληστρο κακό, όταν, κατά την μοιραία ώραν, επιπέσει πάνω του αιφνιδιαστικά. Και το ανεννόητο ή το παράλογο είναι ότι κάποτε η συμφορά έρχεται αναίτια. Η άτη προκύπτει χωρίς να προηγηθεί ύβρις. Ο Ιώβ, ο Kierkergaard, o Άγνωστος με τη μεγάλη καρδιά και τη μεγάλη δυστυχία... Το κακό είναι η πλήρης αποδυνάμωση της δημιουργικής δυνάμεως, της από του Ενός. Είναι το φως, όταν, στην έσχατη συνέπειά του, γίνεται σκότος. Η ωραία διαλεκτική δείχνει, ωστόσο, ότι το καθαρό κακό είναι αγαθό. Τα πράγματα οδηγούνται στον καιρό τους, και η συνείδηση καλείται ν' αποφασίσει, αν θα γίνει η καλύτερη ή θα παραμείνει η χείριστη. Πρόκειται για την πιο επίσημη ώρα του ανθρώπινου πεπρωμένου, όπου οι τελώνες δικαιώνονται, οι πόρνες καθοσιώνονται και ο ληστής εισέρχεται στον παράδεισο. Όποιος δεν αγάπησε τον αδελφό και τον εχθρό του μένει εν τω θανάτω.
Τίτλος βιβλίου: | Η οντολογία του κακού παρά Πλωτίνω. Ηθικοί και μεταηθικοί απόηχοι | ||
---|---|---|---|
Εκδότης: | Καρδαμίτσα | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Μάνος, Ανδρέας (Συγγραφέας) | ||
ISBN: | 9789603541202 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Στοιχεία έκδοσης: | 2002 | Διαστάσεις: | 24x17 |
Κατηγορίες: | Επιστήμες > Επιστήμες του Ανθρώπου > Φιλοσοφία > Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία |
Μάνος, Ανδρέας
Ο Ανδρέας Μάνος γεννήθηκε στο χωριό Λάνια-Λεμεσού της Κύπρου. Απόφοιτος του Λανιτείου Γυμνασίου Λεμεσού, σπούδασε Παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου και Φιλοσοφία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, του οποίου είναι αριστούχος διδάκτωρ φιλοσοφίας από το 1989. Τα φιλοσοφικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην πλατωνική και νεοπλατωνική διανόηση. Από το 1998, εκλεγείς, διδάσκει, ως επίκουρος καθηγητής, αρχαία ελληνική φιλοσοφία και ψυχολογία στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Έλαβε μέρος σε πολλά τοπικά και διεθνή συνέδρια και είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων κι επιστημονικών άρθρων.
Άλλα έργα του συγγραφέα:
- Η αρχαία φιλοσοφία ως τέχνη της ζωής (2013)
- Η αρχαία φιλοσοφία ως τέχνη βίου (2010)
- Πλατωνική φιλοσοφία (2007)
- Πρόκλος ο Πλατωνικός διάδοχος (2006)
- Το παράστημα του Κώστα Π. Μιχαηλίδη (2006)
- Έν και πολλά (2004)
- Η ευδαιμονία ως εύροια βίου στην αρχαία στωική φιλοσοφία (2002)
- Προσωκρατική, πλατωνική και μεταπλατωνική διανόηση (2001)
- Το αγγελικό και μαύρο φως: Επιβάθρα στην ποιητική σοφία του Γιώργου Σεφέρη (2000)
- Η μεταφυσική της τέχνης και του ωραίου (1999)
- Φωτεινότης και διαφάνεια (1998)
- Φιλόσοφοι στο Αιγαίο (1998)
- Η έννοια της ελπίδας στον νεοπλατωνικό στοχασμό (1998)
- Η έκθεση ιδεών ως κριτικός και δημιουργικός λόγος (1994)
- Τέχνη και τεχνική του λόγου στην έκθεση ιδεών (1993)