Καζαντζάκης: Η πολιτική του πνεύματος, Α' (τ.1)
«Η ανάμειξη του Καζαντζάκη στην πολιτική», γράφει ο Peter Bien, «ουσιαστικά αντανακλά τις ανάγκες του βαθύτερου, του πιο δημιουργικού επιπέδου της προσωπικότητάς του». Στο βιβλίο αυτό, ο Bien παρουσιάζει μια πολιτική ανάγνωση του έργου του Νίκου Καζαντζάκη, καθώς και τα γεγονότα της ζωής του συγγραφέα και τον τρόπο με τον οποίο αυτά αντανακλώνται στο έργο του. Ξεκινώντας από την αρχή της σταδιοδρομίας του, το 1906, και τις φιλοσοφικές μελέτες του στο Παρίσι, συνεχίζει με την περιγραφή της ανάπτυξης του ιδιόρρυθμου κομμουνισμού του, τα ταξίδια του στη Ρωσία, και την έκδοση του έπους του, της Οδύσσειας, το 1938. Ο Bien τονίζει ότι η πολιτική και η θρησκεία δεν μπορούν να νοηθούν χωριστά στην εξέλιξη της σκέψης του Καζαντζάκη. Οι πολιτικές πεποιθήσεις του προέρχονται στην πραγματικότητα από τη θρησκευτική του αναζήτηση, η θρησκευτική του αναζήτηση από τις πολιτικές πεποιθήσεις του. Αυτό που πάνω απ’ όλα τον απασχολούσε ήταν η ατομική σωτηρία. Κι η μέθοδος ακριβώς που χρησιμοποίησε για να την κερδίσει ήταν η ανάμειξή του στην πολιτική. Η σωτηρία βρίσκεται στον εθνικισμό; Στον κομμουνισμό; Στον φασισμό; Ο Καζαντζάκης απέρριψε τελικά όλες αυτές τις πιθανές λύσεις και επέμεινε σε μια «εσχατολογική πολιτική» πνευματικής ολοκλήρωσης. Το βιβλίο αποτελεί ουσιαστικό βοήθημα τόσο για τους μελετητές του Καζαντζάκη, όσο και για το ευρύ αναγνωστικό κοινό που γνωρίζει ήδη το έργο του, και συνάμα μια εισαγωγή στις τρεις πρώτες δεκαετίες της σταδιοδρομίας του, χρήσιμη για την προσέγγιση των έργων που έγραψε μετά την Οδύσσεια -ανάμεσα σ’ αυτά και τα μυθιστορήματα που του χάρισαν παγκόσμια φήμη.
Πολίτης, Περικλής
Ο Περικλής Πολίτης είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συνεργάτης του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας και επόπτης της αναθεώρησης του Λεξικού της Κοινής Νεοελληνικής (Ινστιτούτο Νεοελ- ληνικών Σπουδών-ΑΠΘ). Πεδία των ερευνητικών του ενδιαφερόντων είναι η κοινωνιογλωσσολογία (γλωσσική ποικιλότητα του δημοσιογραφικού λόγου), η ανάλυση λόγου (θεωρία και τυπολογία κειμενικών ειδών, γλωσσικό προφίλ δημοσιογραφικών ειδών, αναφερόμενος λόγος στα Μέσα) και η γλωσσολογία σωμάτων κειμένων. Ανάμεσα στα πρόσφατα δημοσιεύματά του περιλαμβάνονται άρθρα για την επιστημολογία του λόγου της διαμεσολαβημένης επικοινωνίας, για την προσωδία του δημοσιογραφικού λόγου στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, για τις εννοιακές μεταφορές και τις λεξικές συμπαραθέσεις τηλεοπτικών ειδήσεων, για την παρωδία σε ραδιοφωνικές διαφημίσεις καθώς επίσης και η επιμέλεια ενός τόμου με τίτλο "Ο λόγος της μαζικής επικοινωνίας".
