Παγκόσμια τέχνη (τ.27)
Ο τόμος "Παγκόσμια τέχνη" της "Εκπαιδευτικής Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας" παρουσιάζει την ιστορική εξέλιξη του φαινομένου της παγκόσμιας καλλιτεχνικής παραγωγής όλων των εποχών και όλων των περιοχών της γης από την προϊστορική ζωγραφική των σπηλαίων ως τα πιο σύγχρονα καλλιτεχνικά κινήματα. [...] Εκτός από τις "μείζονες" εικαστικές τέχνες (ζωγραφική και γλυπτική) ο τόμος αφιερώνει σημαντική έκταση στην αρχιτεκτονική, που σύμφωνα με την αναγεννησιακή άποψη είναι και η βασική τέχνη, εφόσον σκοπός των υπόλοιπων τεχνών είναι κυρίως η διακόσμηση των κτιρίων. Εξάλλου, πολλά άρθρα του βιβλίου είναι αφιερωμένα στις "ελάσσονες" και εφαρμοσμένες τέχνες, όπως η χαρακτική, η μικροτεχνία, η φωτογραφία, οι ταπισσερί, τα νομίσματα κ.ο.κ. Τέλος, ορισμένα άρθρα είναι καθαρώς αρχαιολογικού ή μουσειολογικού περιεχομένου (π.χ. ανασκαφή, συντήρηση έργων τέχνης κ.ά.). [...]
| Τίτλος βιβλίου: | Παγκόσμια τέχνη |
|---|
| Εκδότης: | Εκδοτική Αθηνών |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Συλλογικό έργο (Συγγραφέας)
Αδαμοπούλου, Αρετή (Συγγραφέας)
Ανανιάδου - Τζημοπούλου, Μαρία (Συγγραφέας)
Αχειμάστου - Ποταμιάνου, Μυρτάλη (Συγγραφέας)
Βαλαβάνης Πάνος Δ. (Συγγραφέας)
Γεωργιάδου - Κούντουρα, Ευθυμία (Συγγραφέας)
κ.ά. (Συγγραφέας)
Οικονόμου Νικόλαος (Εικονογράφος)
|
|---|
| ISBN: | 9789602133842 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Δερματόδετο |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια | Σελίδες: | 381 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 1998 | Διαστάσεις: | 30x24 |
|---|
| Ηλικίες: | | Σειρά βιβλίων: | Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια |
|---|
| Κατηγορίες: | Γενικά Βιβλία > Καλές Τέχνες > Ιστορία της Τέχνης |
|---|
Πικιώνης, Δημήτρης, 1887-1968
Ο Δημήτρης Πικιώνης (1887-1968) υπήρξε Έλληνας αρχιτέκτονας και ακαδημαϊκός. Γεννήθηκε στον Πειραιά από Χιώτες γονείς. Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι στη ζωγραφική και στην αρχιτεκτονική. Το πρώτο του έργο είναι η οικία Μωραΐτη στις Τζιτζιφιές που χρονολογείται το 1921 ως το 1923, οπότε έγινε η ολοκλήρωση της κατασκευής. Πρόκειται για οικοδόμημα με χαρακτήρα αττικής λαϊκής αρχιτεκτονικής. Το 1925 εκλέχθηκε στην Έδρα Διακοσμητικής του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και δημοσίευσε το περίφημο άρθρο με τίτλο "Η λαϊκή τέχνη κι εμείς". Το 1932 έκτισε το Δημοτικό Σχολείο στα Πευκάκια και το θερινό θέατρο Μαρίκας Κοτοπούλη, εμπνευσμένο από τη θεατρική σκηνή της Ιαπωνίας, που σήμερα δεν διασώζεται. Το 1933 έκτισε το Πειραματικό Σχολείο Θεσσαλονίκης. Το 1949 κτίζει την οικία-εργαστήρι της γλύπτριας Φρόσως Ευθυμιάδη-Μενεγάκη στην οδό Γρυπάρη 1, στη συνοικία Κυπριάδου - Άνω Πατήσια. Την περίοδο 1951-1957 δημιούργησε τις διαμορφώσεις των αρχαιολογικών χώρων γύρω από την Ακρόπολη, δουλειά πολύ σημαντική και αξιόλογη. Το 1961-1964 χρονολογείται η τελευταία αξιόλογη δημιουργία του, η Παιδική Χαρά της Φιλοθέης, που είναι συνδυασμός της ελληνικής και της ανατολικής παράδοσης. Το 1966 εκλέχθηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Πέθανε στην Αθήνα στις 28 Αυγούστου 1968.
