Αφηγηματικές τεχνικές στον Παπαδιαμάντη 1887-1910
Η μελέτη αυτή αποτελεί μια συστηματική αφηγηματολογική προσέγγιση του έργου του Παπαδιαμάντη, κατά την περίοδο που έγραφε κυρίως διηγήματα (1887- 1910). Ο Χρόνος, η Περιγραφή, ο Λόγος, το Πρόσωπο, εξετάζονται με βάση σύγχρονες θεωρίες, κυρίως αυτή του Genette. Αναλύεται ένας σημαντικός αριθμός διηγημάτων και διαπιστώνεται ότι τα χαρακτηριστικά εκείνα της παπαδιαμαντικής πεζογραφίας που αποκλίνουν από τη ρεαλιστική νόρμα είναι λειτουργικά συστατικά του έργου και υπηρετούν αποτελεσματικά τη βασική θεματική του συγγραφέα. Μέσα απ' αυτή την εξέταση ανασκευάζονται μερικές από τις αρνητικές κρίσεις, κατοχυρώνονται ορισμένες αναπόδεικτα θετικές απόψεις παλαιότερων μελετητών και προβάλλει για μια ακόμα φορά η "μοναδικότητα " του Παπαδιαμάντη.
Περιέχονται οι ενότητες:
Πρόλογος
Εισαγωγή
Κεφ. Α'. Χρόνος
I. Χρόνος της Ιστορίας - Χρόνος της αφήγησης
II. Σειρά
III. Διάρκεια
IV. Συχνότητα
V. Συμπεράσματα και σημειώσεις
Κεφ. Β'. Περιγραφή
I. Εισαγωγή
II. Είδη της περιγραφής
III. Τυπολογία της περιγραφής
IV. Οργάνωση της περιγραφής
V. Λειτουργία της περιγραφής
VI. Περιγραφή και ζωγραφική
VII. Συμπεράσματα και σημειώσεις
Κεφ. Γ'. Βαθμοί αναπαράστασης: Λόγος
I. Μίμηση - διήγηση
II. Αφηγηματοποιημένος λόγος
III. Αναφερόμενος λόγος
IV. Μετατιθέμενος λόγος
V. Συμπεράσματα και σημειώσεις
Κεφ. Δ'. Αυτοδιηγητικές Αφηγήσεις
I. Τρόποι και σημασία των "πρωτοπρόσωπων" αφηγήσεων στον Παπαδιαμάντη
II. "Αμαρτίας φάντασμα"
III. "Τα δαιμόνια στο ρέμα "
IV. "Όνειρο στο κύμα"
V. "Η φαρμακολύτρια"
VI. "Υπό την βασιλικήν δρύν"
VII. Συμπεράσματα και σημειώσεις
Επίλογος
Επίμετρο Ι: Αναλυτικός πίνακας των Αναχρονιών κατά τον Genette
Επίμετρο ΙΙ: Θαμιστική αφήγηση
Βιβλιογραφία
Ευρετήρια
Πατούνα, Αναστασία
Η Αναστασία Πατούνα γεννήθηκε στον Πειραιά. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (Φιλολογικό Τμήμα) και κάτοχος του μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης "Θεωρία και πράξη της διδασκαλίας και της αξιολόγησης" του ιδίου Πανεπιστημίου. Υπηρέτησε στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1983-1998) και από το 1998 είναι αποσπασμένη στο Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας. Στους βασικούς τομείς των μελετών και δραστηριοτήτων της εντάσσονται οι θεωρίες μάθησης και η διδακτική μεθοδολογία για την αξιοποίηση ομαδοκεντρικών και διερευνητικών μοντέλων διδασκαλίας και την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης και της αλληλοαξιολόγησης των μαθητών στη διδακτική πράξη, η ειδική διδακτική της Αρχαίας και Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας με έμφαση στις διαδικασίες κατανόησης, ερμηνείας και σύνθεσης κειμένων και η αξιολόγηση όψεων και παραμέτρων της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού έργου.
