Είδωλα και ομοιώματα
Ο τίτλος αυτής της συναγωγής θεατρολογικών μελετημάτων σχετίζεται με το πρώτο κεφάλαιο, στο βαθμό που οι απαρχές του κουκλοθέατρου ανάγονται από τη μια στα θρησκευτικά είδωλα, από την άλλη στα παιδικά παιχνίδια. Τα είδωλα, από την άλλη στα παιδικά παιχνίδια. Τα είδωλα είναι ομοιώματα κάποιας θεότητας ή και του ανθρώπου, υλικά υποκατάστατα για ένα απροσπέλαστο, συνήθως, ον, λατρευτικό αντικείμενο ή και το παιχνίδι αφημένο στην εξουσία του κατόχου, που το κάνει ό,τι θέλει. Από μιαν άποψη τα είδωλα και ομοιώματα περικλείουν και ολόκληρο το μυστήριο του θεατρικού φαινομένου.
Dahl, Roald
O Roald Dahl γεννήθηκε από νορβηγούς γονείς το 1916 σ' ένα χωριό της Ουαλίας. Ορφανός από πατέρα σε ηλικία δύο ετών, ο Roald φοίτησε στο περίφημο σχολείο του Ρέπτον.
Λάτρης της περιπέτειας, έκανε αίτηση για μια θέση στη Shell, που το 1938 τον έστειλε στη σημερινή Τανζανία. Με την έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου κατατάχθηκε στη RAF. Παρά τον σοβαρό τραυματισμό του όταν το αεροπλάνο του έπεσε στη Λιβύη, υπηρέτησε ως μάχιμος πιλότος στην Ελλάδα και στη Μέση Ανατολή. Το 1942, λόγω προβλημάτων υγείας, τοποθετήθηκε στην Ουάσινγκτον ως Ακόλουθος της Αεροπορίας και αργότερα σε άλλες διοικητικές θέσεις.
Στην Αμερική ξεκίνησε τη συγγραφική του καριέρα. Εκεί γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, τη χολιγουντιανή σταρ Πατρίτσια Νιλ. Παντρεύτηκαν το 1953 και απέκτησαν πέντε παιδιά.
Τα χτυπήματα της μοίρας ήταν συντριπτικά: ο μοναχογιός τους τραυματίστηκε σοβαρά στο κεφάλι το 1960, η μεγαλύτερη κόρη τους πέθανε το 1962, ενώ το 1964 η Νιλ υπέστη βαρύτατο εγκεφαλικό επεισόδιο. Εκείνη την εποχή της δυστυχίας άρχισε να γράφει τα ωραιότερα βιβλία του. Η παγκόσμια αναγνώριση ήλθε σύντομα.
Το 1983 πήρε διαζύγιο για να παντρευτεί την Φελίσιτι Ντ' Αμπρέ, με την οποία πέρασε ίσως τα πιο ευτυχισμένα χρόνια του, στο σπίτι τους στο Μίσεντεν, το λεγόμενο Gipsy House.
O Dahl υπήρξε αντιφατική προσωπικότητα. Ήρωας πολέμου, φιλότεχνος, γενναιόδωρος, καλός οικογενειάρχης, αφοσιωμένος στα παιδιά του -αλλά και χαρτοπαίκτης, πότης, εριστικός κι αυταρχικός στις συναναστροφές του. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του, το σαρκαστικό χιούμορ του και την απρόβλεπτη φαντασία του. Πέθανε το Νοέμβριο του 1990, αφήνοντας κληρονομιά στα παιδιά όλου του κόσμου ιστορίες που έφεραν επανάσταση στο παιδικό βιβλίο.
