Ιστορία του ελληνικού έθνους (τ.16)
Το 1821 είναι η χρονιά της παλιγγενεσίας.Στεριανές και ναυτικές δυνάμεις αποδύονται σε αγώνα μέχρις εσχάτων εναντίον του φθαρμένου πια Οθωμανού κατακτητή. Στην πορεία τους θα προσκρούσουν στην αντίδραση των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων, που βλέπουν τα συμφέροντα τους να κινδυνεύουν σοβαρά, και στις εμφύλιες διενέξεις που θα θέσουν σε κίνδυνο την απελευθέρωση. Τελικά ο αγώνας θα δικαιωθεί και τα σύνορα του νέου Ελληνικού Κράτους θα χαράξουν ανεξίτηλη γραμμή μέσα στα σπλάχνα της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Τίτλος βιβλίου: | Ιστορία του ελληνικού έθνους |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Νέος ελληνισμός ΙΙΙ: Η μεγάλη επανάσταση και η πρώτη πολιτική αποκατάσταση του νέου ελληνισμού |
---|
Εκδότης: | Κάκτος |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Παπαρρηγόπουλος, Κωνσταντίνος Δ., 1815-1891 (Συγγραφέας) Μοσχόπουλος, Θ. Θ. (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789603828686 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | 1993 | Διαστάσεις: | 21x13 |
---|
Τόμος: | 16 | Βάρος (Kg): | 0,255 |
---|
Σημείωση: | Αρχική απόδοση στη σημερινή γλώσσα: Χ. Σακελλαροπούλου |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία > Ελληνική Ιστορία |

Παπαρρηγόπουλος, Κωνσταντίνος Δ., 1815-1891
Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1815 και πέθανε στην Αθήνα το 1891. Το 1821, μετά τον απαγχονισμό του πατέρα του μαζί με άλλους Έλληνες προκρίτους, κατέφυγε με τη μητέρα του στην Οδησσό, όπου σπούδασε στο λύκειο Ρισελιέ ως υπότροφος του αυτοκράτορα της Ρωσίας Αλέξανδρου Α'. Το 1830 ήρθε στην Ελλάδα και συνέχισε τις σπουδές του στην Αίγινα και αργότερα σε γαλλικά και γερμανικά πανεπιστήμια. Δίδαξε ιστορία στο γυμνάσιο και στο πανεπιστήμιο των Αθηνών. Το απαράμιλλο συνθετικό του έργο, η πεντάτομη "Ιστορία του ελληνικού έθνους", εκδόθηκε από το 1860 έως και το 1872, και ολοκληρώθηκε με τον "Επίλογο της ιστορίας του ελληνικού έθνους" το 1877. Αποτελεί το πρώτο έργο στο οποίο εκτίθεται ολόκληρη η ιστορία του ελληνικού έθνους συνεχόμενη και αδιαίρετη, ως μια αδιάσπαστη αλυσίδα συγγενών περιόδων και γεγονότων. Πρώτος ο Παπαρρηγόπουλος κατέδειξε τη μεγάλη σημασία του μεσαιωνικού ελληνισμού και άνοιξε το δρόμο για την αποκατάσταση της φήμης του Βυζαντίου.