The Eastern Mediterranean Under Ottoman Rule: Crete, 1645-1840
The island of Crete was conquered by the Ottomans in the mid-seventeenth century, and was their last significant, and long-lasting, conquest of territory not previously held. Ottoman Crete has in recent years attracted historians’ attention for a number of reasons, among which two particularities related to broader themes in Ottoman history stand out: the institution of private landownership in 1670 in breach of the age-long tradition of the miri (‘state’) land system, and the emergence of a large Muslim population, mainly through the conversion of locals to Islam. The papers in this volume bring to light new archival, narrative, and epigraphic sources for Ottoman Crete and the Eastern Mediterranean, and aspire to contribute to the exploration of these but also other themes: centre-periphery relations and administration of an insular province, taxation, agricultural production, social life, and culture.
This volume is dedicated to Professors Elizabeth A. Zachariadou and Vassilis Demetriades in recognition of their contribution to Ottoman history, and more particularly to the establishment of Ottoman studies at the Institute for Mediterranean Studies/FO.R.T.H and the University of Crete.
Τίτλος βιβλίου: | The Eastern Mediterranean Under Ottoman Rule: Crete, 1645-1840 |
---|
Υπότιτλος βιβλίου: | Halcyon Days in Crete VI: A Symposium held in Rethymnon, 13-15 January 2006 |
---|
Εκδότης: | Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | κ.ά. (Συγγραφέας) Αναστασόπουλος, Αντώνης (Συγγραφέας) Κολοβός, Ηλίας (Συγγραφέας) Faroqhi, Suraiya (Συγγραφέας) Gülsoy, Ersin (Συγγραφέας) Συλλογικό έργο (Συγγραφέας) Αναστασόπουλος, Αντώνης (Επιμελητής)
|
ISBN: | 9789605242718 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Φεβρουάριος 2009 | Διαστάσεις: | 24x17 |
---|
Σημείωση: | Συγγραφική συνυπευθυνότητα: Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (Institute for Mediterranean Studies). |
---|
Κατηγορίες: | Ιστορία > Παγκόσμια Ιστορία Ιστορία > Ελληνική Ιστορία > Νεότερη Ελληνική Ιστορία |

Hegel, Georg Wilhelm Friedrich, 1770-1831
Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770-1831). Στην ελληνική βιβλιογραφία αναφέρεται και ως Έγελος. Γεννήθηκε στη Στουτγκάρδη και σπούδασε στο Τύμπινγκεν Φιλοσοφία και Θεολογία (1788-93). Το 1802 έγινε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Γένα, όπου συνέγραψε το πρώτο σημαντικό έργο του "Φαινομενολογία του πνεύματος" (1807). Ως συντάκτης εφημερίδας στο Bamberg και ως διευθυντής Γυμνασίου στη Νυρεμβέργη έγραψε το δεύτερο σημαντικό βιβλίο του "Η επιστήμη της λογικής" (1812-16). Το 1816 έγινε ο Χέγκελ καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης και το 1818 του Βερολίνου. Το 1830 έγινε πρύτανης αυτού του Πανεπιστημίου. Στο Βερολίνο ανέπτυξε ο Χέγκελ τη μεγαλύτερη φιλοσοφική δράση του, κυρίω μέσω των πανεπιστημιακών παραδόσεων, χαρακτηριζόμενος συχνά ως "πρωσικός κρατικός φιλόσοφος". Με το (εγελιανό) φιλοσοφικό του σύστημα, το οποίο ονομάστηκε "απόλυτος ιδεαλισμός" και ολοκληρώνει την ιδεαλιστική φιλοσοφία, συνεχίζει ο Χέγκελ τον προβληματισμό τού Καντ, δέχεται ότι το πνεύμα ταυτίζεται με το απόλυτο και διαιρείται σε τρία μέρη, τη λογική, τη φιλοσοφία της φύσης και τη φιλοσοφία του πνεύματος. Τα τρία αυτά μέρη του συστήματος αντιπροσωπεύουν τις τρεις διαλεκτικές βαθμίδες της θέσης, της άρνησης και τις σύνθεσης.