Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο

Η "βακχική" ποίηση του Ουίτμαν, χειμαρρώδης, επική, ρωμαλέα ρητορική, απόλυτα προσηλωμένη στη γήινη ρίζα και στους καρπούς της, εξυμνεί το ένστικτο και τον περιφρονημένο φορέα του, το σώμα, τη ζωική ορμή και τη φύση στη θεία απλότητά της. Η φιλία, η ισότητα και η δημοκρατία διατρέχουν τους γεμάτους πληθωρική, σχεδόν διονυσιακή λυρική κατάφαση στίχους του ποιητή, για τον οποίο, αν κανείς αναζητούσε νεοελληνικό ανάλογο, θα όφειλε να "εκβιάσει" μια αινιγματική σύγκλιση μεταξύ Κάλβου, Παλαμά και Σικελιανού.
Μέρος τον "Φύλλων χλόης" του Ουίτμαν έχει μεταφερθεί στα ελληνικά από τον λησμονημένο σήμερα Νίκο Προεστόπουλο. Το αμετάφραστο από τον Προεστόπουλο συνθετικό ποίημα "By blue Ontario' s shore" - "Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο" (η μετάφραση από το: Walt Whitman, "The complete poems", Penguin 1977), πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Πλανόδιον", τεύχος 9, Μάρτιος 1989.
Τίτλος βιβλίου: | Στη γαλάζια όχθη της Οντάριο | ||
---|---|---|---|
Τίτλος πρωτότυπου: | By Βlue Ontario's Shore | ||
Εκδότης: | Ύψιλον | ||
Συντελεστές βιβλίου: | Whitman Walt (Συγγραφέας) Βαρβέρης, Γιάννης, 1955-2011 (Μεταφραστής) | ||
ISBN: | 9789607949479 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
Σειρά εκδότη: | Ξένοι Ποιητές | Σελίδες: | 67 |
Στοιχεία έκδοσης: | Ιούνιος 1999 | Διαστάσεις: | 21x14 |
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Μεταφρασμένη λογοτεχνία > Ποίηση |
Whitman Walt
Ο Ουώλτ Ουίτμαν (Walt Whitman), ο επιφανέστερος αμερικανός ποιητής του προηγούμενου αιώνα (1819-1892), είχε αγγλική και ολλανδική την καταγωγή. Στα νεανικά του χρόνια αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τις σπουδές του για να εργασθεί ως ξυλουργός, οικοδόμος, τυπογράφος και δάσκαλος. Από το 1838 άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά.
Βαθιά επηρεασμένος από τις θεωρίες του Έμερσον εκδίδει, το 1855 στην πρώτη της μορφή, τη συλλογή του "Φύλλα χλόης", αποτελούμενη από δώδεκα ποιήματα. Έκτοτε εμπλουτίζει σε αλλεπάλληλες εκδόσεις τη συλλογή αυτή με νέες συνθέσεις, εξασφαλίζοντας την αναγνώριση φανατικών θαυμαστών όπως ο Σουίνμπερν και ο Ο.Μ. Ροσσέτι, αλλά και την επιφυλακτικότητα του ευρύτερου κοινού, κυρίως για τις προωθημένες περί ηθικής αντιλήψεις του. Κατά τον Αμερικανικό Εμφύλιο υπηρετεί ως εθελοντής νοσοκόμος, εμπειρία που τον σφραγίζει και που την καταγράφει στα "Πολεμικά απομνημονεύματά του" (1875). Άλλα του έργα: "Δημοκρατικές απόψεις" (1871), "Δείγματα ημερών" (1882), "Κλαδιά του Νοεμβρίου" (1888), "Χαίρε, φαντασία μου" (1891).