Ο βραχόκηπος
«Ο "Βραχόκηπος" είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να σώσει την ψυχή του, έχοντας, ωστόσο, έντονη την επίγνωση ότι άλλοι γύρω του μάχονται για την ίδια τους τη ζωή και τον καλούν να ενωθεί μαζί τους. Ίσως κανένα άλλο έργο τού Νίκου Καζαντζάκη δεν πλησιάζει τόσο στο να μας δώσει ολόκληρο το μέτρο τού πνευματικού αγώνα του, όσο αυτό το μυθιστόρημα, που γράφτηκε στο ζενίθ της βίαιης σύγκρουσης μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας.»
(Από την αγγλική έκδοση Nikos Kazantzakis, "The Rock Garden", Simon and Schuster, New York 1963.)
Ο Νίκος Καζαντζάκης έγραψε τον "Βραχόκηπο" απευθείας στα γαλλικά, γλώσσα στην οποίαν έμελλε να εκδοθεί το 1959, δύο χρόνια μετά τον θάνατό του. Η ελληνική έκδοση περιλαμβάνει, εκτός από το κείμενο του μυθιστορήματος, Πρόλογο και Σημείωμα του Παντελή Πρεβελάκη, ο οποίος το μετέφρασε στα ελληνικά.
«Όταν ο Καζαντζάκης έκανε το πρώτο του ταξίδι στην Άπω Ανατολή το 1936, συγκινήθηκε βαθιά από τον γαλήνιο και αφοσιωμένο ηρωισμό των δύο ανταγωνιστικών φυλών: των Κινέζων, που ξεσηκώνονταν απελπισμένα ενάντια στους εχθρούς και στους δικούς τους αφέντες, και των Ιαπώνων, που αφιερώνονταν σε μιαν ανένδοτη και πολεμόχαρη λατρεία.
»Ο Καζαντζάκης, που πάντα ενδιαφερόταν για την προσπάθεια του ανθρώπου να διαγάγει έναν ηρωικό βίο, κεντρίσθηκε από τις ομοιότητες που βρήκε μεταξύ τής Ανατολικής σκέψης και της δικής του φιλοσοφίας, και επέστρεψε στην Ευρώπη για να διοχετεύσει όλες του τις εμπειρίες και τις παρατηρήσεις σ' αυτό το λυρικό και παθιασμένο μυθιστόρημα.
»Η δράση τού Βραχόκηπου εξελίσσεται σε δύο επίπεδα εμπειρίας: Πρώτα, είναι η ιστορία τού Ευρωπαίου ταξιδιώτη που ερωτεύεται την κόρη ενός Κινέζου μανδαρίνου και εμπλέκεται στους κινδύνους τής επαναστατικής δράσης και του ωμού πολέμου.
»Όμως, "Ο Βραχόκηπος" είναι κάτι παραπάνω από ένα μυθιστόρημα έρωτα, ίντριγκας και ανδρείας. Είναι μια σε βάθος μελέτη των ίδιων των συγκρούσεων και των επιθυμιών τού Καζαντζάκη: ο ήρωας του μυθιστορήματος, ο ανικανοποίητος περιπλανώμενος που αποζητά μια πνευματική σιγουριά ανάμεσα στις μεγάλες θρησκείες και φιλοσοφίες της Ανατολής, είναι ο ίδιος ο Νίκος Καζαντζάκης. Ελκόμενος στη μάχη, μπαίνοντας στον πειρασμό να δεσμεύσει τον εαυτό του σε ένα σκοπό, ρουφώντας ολόκληρο το περίπλοκο πνεύμα της Κίνας, ο Καζαντζάκης κατορθώνει αριστοτεχνικά να "προβάλει" τη δική του προσωπικότητα μέσα στη μυθοπλασία μιας συγκινητικής ιστορίας αγάπης και στην πραγματικότητα της απέραντης αναταραχής.»
(Από την αγγλική έκδοση Nikos Kazantzakis, "The Rock Garden", Simon and Schuster, New York 1963)
| Τίτλος βιβλίου: | Ο βραχόκηπος |
|---|
| Τίτλος πρωτότυπου: | Les jardin des rochers |
|---|
| Εκδότης: | Εκδόσεις Καζαντζάκη |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Καζαντζάκης, Νίκος, 1883-1957 (Συγγραφέας)
Πρεβελάκης Παντελής (Μεταφραστής)
|
|---|
| ISBN: | 9789607948342 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | 2005 | Διαστάσεις: | 21x14 |
|---|
| Σημείωση: | Επανέκδοση: "Βιβλιοπωλείον της Εστίας", 1960. Πρόλογος: Παντελής Πρεβελάκης. |
|---|
| Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Κλασική Ελληνική Λογοτεχνία |
|---|
Κυρτζάκη, Μαρία, 1948-2016
Η Μαρία Κυρτζάκη, από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές της γενιάς του 1970, γεννήθηκε στην Kαβάλα το 1948. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης (1966-1971) και το 1973 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Για λίγο εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και με τη μεταπολίτευση εντάχθηκε στο τμήμα ραδιοφωνικών παραγωγών της ΕΡΑ. Κεντρικό θέμα των παραγωγών της ήταν η χρήση και η λειτουργία της γλώσσας στον ποιητικό και στον δραματουργικό λόγο, θέματα που επίσης δίδαξε στη Σχολή Θεάτρου "Εμπρός" και ήταν άλλωστε απολύτως σχετικά με την ίδια την ποίησή της. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε πρώιμα, το 1996, με τα ποιήματά της "Σιωπηλές κραυγές". Ακολούθησαν τα βιβλία της ποιητικού μόχθου, λόγω της επίμονης και επίπονης διαδικασίας της προετοιμασίας τους, "Οι λέξεις" (1973), "Ο κύκλος" (1976), "Η γυναίκα με το κοπάδι" (1982), "Περίληψη για τη νύχτα" (1986), "Ημέρια νύχτα" (1989), "Σχιστή οδός" (1992), "Μαύρη θάλασσα" (2000), "Λιγοστό και να χάνεται" (2002), "Στη μέση της ασφάλτου" (2005) όπου συγκέντρωσε την ποιητική της διαδρομή από το 1973 ως το 2002. Το μονολογικό της κείμενο "Τυφώ" παραστάθηκε το 1996 από το Απλό Θέατρο. Το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα της Ακαδημίας Αθηνών.
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 21ης Ιανουαρίου 2016 στην Αθήνα, έπειτα από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 68 ετών.
