Ο βραχόκηπος
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο, καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο, το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός, κάθε στιγμή πεθαίνουμε.
Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.
Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή, κάθε στιγμή γεννιούμαστε.
Γι’ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.
Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν:
α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία,
β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο.
Τίτλος βιβλίου: | Ο βραχόκηπος |
---|
Τίτλος πρωτότυπου: | Les jardin des rochers |
---|
Εκδότης: | Διόπτρα |
---|
Συντελεστές βιβλίου: | Καζαντζάκης, Νίκος, 1883-1957 (Συγγραφέας)
|
ISBN: | 9789606537950 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Σκληρό |
---|
Στοιχεία έκδοσης: | Οκτώβριος 2022 | Διαστάσεις: | 21x14 |
---|
Κατηγορίες: | Λογοτεχνία > Ελληνική Λογοτεχνία > Κλασική Ελληνική Λογοτεχνία |

Κυρτζάκη, Μαρία, 1948-2016
Η Μαρία Κυρτζάκη, από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές της γενιάς του 1970, γεννήθηκε στην Kαβάλα το 1948. Σπούδασε φιλολογία στο Αριστοτέλειο Θεσσαλονίκης (1966-1971) και το 1973 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Για λίγο εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και με τη μεταπολίτευση εντάχθηκε στο τμήμα ραδιοφωνικών παραγωγών της ΕΡΑ. Κεντρικό θέμα των παραγωγών της ήταν η χρήση και η λειτουργία της γλώσσας στον ποιητικό και στον δραματουργικό λόγο, θέματα που επίσης δίδαξε στη Σχολή Θεάτρου "Εμπρός" και ήταν άλλωστε απολύτως σχετικά με την ίδια την ποίησή της. Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε πρώιμα, το 1996, με τα ποιήματά της "Σιωπηλές κραυγές". Ακολούθησαν τα βιβλία της ποιητικού μόχθου, λόγω της επίμονης και επίπονης διαδικασίας της προετοιμασίας τους, "Οι λέξεις" (1973), "Ο κύκλος" (1976), "Η γυναίκα με το κοπάδι" (1982), "Περίληψη για τη νύχτα" (1986), "Ημέρια νύχτα" (1989), "Σχιστή οδός" (1992), "Μαύρη θάλασσα" (2000), "Λιγοστό και να χάνεται" (2002), "Στη μέση της ασφάλτου" (2005) όπου συγκέντρωσε την ποιητική της διαδρομή από το 1973 ως το 2002. Το μονολογικό της κείμενο "Τυφώ" παραστάθηκε το 1996 από το Απλό Θέατρο. Το 2003 τιμήθηκε με το βραβείο Σωτηρίου Ματράγκα της Ακαδημίας Αθηνών.
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 21ης Ιανουαρίου 2016 στην Αθήνα, έπειτα από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, σε ηλικία 68 ετών.