Στο τσιμεντένιο δάσος

Βαρθολομαίος, Οικουμενικός Πατριάρχης
Ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο Α', κατά κόσμο Δημήτριος Αρχοντώνης, γεννήθηκε στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι της Ίμβρου στις 29 Φεβρουαρίου 1940. Διδάχτηκε τα πρώτα γράμματα στην ιδιαίτερή του πατρίδα και στη συνέχεια ήλθε στην Κωνσταντινούπολη για τις εγκύκλιες σπουδές. Στη συνέχεια διακρίθηκε ως σπουδαστής στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και αναδείχτηκε πτυχιούχος της το 1961. Στις 13 Αυγούστου 1961 χειροτονήθηκε διάκονος από τον τότε Μητροπολίτη Ίμβρου και Τενέδου Μελίτωνα, που του έδωσε το όνομα Βαρθολομαίος, τιμώντας τον Ίμβριο μοναχό Βαρθολομαίο τον Κουτλουμουσιανό, διορθωτή και εκδότη των Μηναίων της Εκκλησίας και άλλων λειτουργικών βιβλίων. Το 1963 έρχεται στη Ρώμη, ως υπότροφος του Πατριαρχείου, και παρακολουθεί μαθήματα Εκκλησιαστικού Δικαίου στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών, που είναι παράρτημα του Γρηγοριανού Παν/μίου της Ρώμης για θέματα που σχετίζονται με τη θεολογία των Ανατολικών Εκκλησιών. Μετά τη φοίτησή του αναγορεύεται "Διδάκτωρ" του ανατολικού Κανονικού Δικαίου παρουσιάζοντας τη διατριβή του με θέμα : "Περί την κωδικοποίησιν των ιερών κανόνων και των κανονικών διατάξεων εν τη Ορθοδόξω Εκκλησία". Συμπληρωματικές σπουδές, επίσης, έκαμε στο Οικουμενικό Ινστιτούτο του Bossey της Ελβετίας, καθώς και στο Παν/μιο του Μονάχου. Αφού περάτωσε τις σπουδές του, επιστρέφει στην Κων/λη το 1968 και διορίζεται βοηθός Σχολάρχη στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έλαβε και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα. Το 1972, επί Πατριαρχίας Δημητρίου του Α΄, τοποθετήθηκε ως επικεφαλής του ιδιαίτερου Πατριαρχικού Γραφείου. Το ίδιο έτος η Ιερά Σύνοδος τον εκλέγει Μητροπολίτη Φιλαδελφείας. Από το 1974 και μέχρι της εκλογής του στον Πατριαρχικό θρόνο ήταν μέλος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, καθώς και πολλών Συνοδικών Επιτροπών. Το 1990, μετά το θάνατο του γέροντα και πνευματικού του Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Μελίτωνα, εκλέχτηκε διάδοχός του στη Μητρόπολη της Χαλκηδόνος. Τέλος, στις 22 Οκτωβρίου 1991, μετά το θάνατο του Πατριάρχη Δημητρίου, εκλέγεται παμψηφεί Οικουμενικός Πατριάρχης. Οι διακρίσεις και οι δραστηριότητες του Πατριάρχη Βαρθολομαίου από την αρχή της εκκλησιαστικής του σταδιοδρομίας είναι πολλές. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Εταιρείας του Δικαίου των Ανατολικών Εκκλησιών", μάλιστα διετέλεσε και Αντιπρόεδρός της. Είναι, επίσης, επίτιμο μέλος του ιδρύματος "Ρrο Oriente" της Βιέννης και Εταίρος της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης. Το Νοέμβριο του 1990 ανακηρύχτηκε επίτιμος "Διδάκτωρ" της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών, καθώς και άλλων Παν/μιακών ιδρυμάτων. Ως εκπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έλαβε μέρος σε πολλά Διορθόδοξα και Διαχριστιανικά Συνέδρια και συμμετείχε σε επίσημες αποστολές στις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Ως επικεφαλής του ιδιαίτερου Πατριαρχικού Γραφείου του προκατόχου του Πατριάρχη Δημητρίου, ανέπτυξε πολλές επαφές με τις ανά τον κόσμο Ορθόδοξες Εκκλησίες και συνόδευσε τον αοίδιμο Πατριάρχη σε όλες τις φάσεις της ιερής πορείας αγάπης, ειρήνης και ενότητας στις Ανατολικές Εκκλησίες, στη Ρώμη, Η.Π.Α. κ.ά. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι γλωσσομαθής, γνωρίζει και μιλάει, εκτός από την Ελληνική και Τουρκική γλώσσα, την Ιταλική, Γαλλική, Αγγλική και Γερμανική. Διαθέτει ένα πλούσιο συγγραφικό έργο, που περιλαμβάνει πολυάριθμες μελέτες πάνω σε θέματα Κανονικού Δικαίου, άρθρα και λόγους που έχουν δημοσιευθεί σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες.