Η φιλοσοφία της φυσικής
Η Φιλοσοφία και η Φυσική αλληλεπιδρούν και επηρεάζουν η μία την άλλη. Η Φιλοσοφία αρχικά όρισε τα θεμέλια της Φυσικής. Σήμερα όμως, είναι ιδιαίτερα μεγάλη και η επίδραση της Φυσικής σε κλάδους της Φιλοσοφίας που ασχολούνται με τις εννοιολογικές βάσεις της ανθρώπινης αντίληψης και της ικανότητας κατανόησης της φύσης. Από τον Ντετερμινισμό, που θεωρεί το Σύμπαν σαν μια τεράστια μηχανή η οποία λειτουργεί αιτιοκρατικά, διαμέσου του Υλισμού και του Εμπειρισμού, οι θετικιστές δεν δέχονται τίποτα που δεν θα μπορούσε να παρατηρηθεί άμεσα ως αληθινό, ενώ υποστηρίζουν ότι τα πάντα πρέπει να θεμελιώνονται στα Μαθηματικά και να διατυπώνονται στη γλώσσα της Φυσικής. Ωστόσο, σήμερα η σύγχρονη Φυσική εισήγαγε την αρχή της αβεβαιότητας και της συμπληρωματικότητας και με την αλματώδη ανάπτυξη της Κβαντικής Φυσικής οδεύει προς την τελική Θεωρία των Πάντων (ΤΟΕ). Πράγματι, με τους μεγάλους επιταχυντές στοιχειωδών σωματιδίων στο CERN προσπαθεί να ανακαλύψει το σωματίδιο Χιγκς, το ονομαζόμενο και σωματίδιο του Θεού, που αν τελικά εντοπιστεί θα δώσει πλήθος απαντήσεων σε πολλά αναπάντητα ερωτήματά μας.
| Τίτλος βιβλίου: | Η φιλοσοφία της φυσικής |
|---|
| Υπότιτλος βιβλίου: | Από τον Καρτέσιο στη θεωρία των πάντων |
|---|
| Εκδότης: | Δίαυλος |
|---|
| Συντελεστές βιβλίου: | Θεοδοσίου Στράτος (Συγγραφέας)
|
|---|
| ISBN: | 9789605312374 | Εξώφυλλο βιβλίου: | Μαλακό |
|---|
| Σειρά εκδότη: | Ιστορία και Φιλοσοφία των Επιστημών | Σελίδες: | 333 |
|---|
| Στοιχεία έκδοσης: | Δεκέμβριος 2008 | Διαστάσεις: | 24x17 |
|---|
| Κατηγορίες: | Επιστήμες > Θετικές > Φυσική |
|---|
Νικολαΐδης, Νίκος Γ., 1939-2007
Ο Νίκος Νικολαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 25 Οκτωβρίου 1939. Σπούδασε σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου και σκηνογραφία θεάτρου στη Σχολή Βακαλό. Υπήρξε βοηθός σκηνοθέτη του Βασίλη Γεωργιάδη και από το 1962 έδειξε το ταλέντο του, με τη μικρού μήκους ταινία "Lacrimae Rerum", που τιμήθηκε με κρατικό βραβείο. Τέσσερα χρόνια αργότερα εμφανίστηκε στην πεζογραφία με τη συλλογή διηγημάτων "Οι τυμβωρύχοι". Το 1975 γυρίζει την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, "Ευρυδίκη ΒΑ 2037", μια από τις καλύτερες ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου -σύγχρονη εκδοχή του αρχαίου μύθου περιβεβλημένη με τα σημάδια της ψύχωσης, στα βήματα του κινηματογράφου του Ρ. Πολάνσκι-, που προκάλεσε αίσθηση. Δύο χρόνια αργότερα αναστατώνει και τον χώρο της λογοτεχνίας με το μυθιστόρημά του "Οργισμένος Βαλκάνιος". Το 1979 η ταινία του "Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" ενίσχυσε την απήχηση του "Οργισμένου Βαλκάνιου", η οποία συνεχίστηκε με τη "Γλυκιά Συμμορία" (1983). Σκηνοθετώντας ταινίες νεονουάρ με ατμόσφαιρα φρίκης αλλά και χιούμορ, εκφράζοντας τα χαρακτηριστικά μιας κουρασμένης, χωρίς οράματα γενιάς, ο Νικολαΐδης, επέδειξε και στις επόμενες ταινίες του την ίδια δεξιοτεχνία στη δημιουργία ενός κόσμου ζοφερού και παρακμιακού, σε ένα "γλυκόπικρο" παιχνίδι αλληλοκαταστροφής. Δικαιολογημένα θεωρήθηκε ο πιο "αμερικανός" έλληνας κινηματογραφιστής και βραβεύθηκε πολλές φορές για το έργο του. Οι επόμενες ταινίες του ήταν: "Πρωινή περίπολος", 1987, "Singapore Sling", 1990, "Ο χαμένος τα παίρνει όλα", 2002 και "Zero Years", 2005. Στην πεζογραφία επανήλθε μόνο το 1993, με το μυθιστόρημα "Γουρούνια στον άνεμο". Πέθανε πρόωρα, σε ηλικία 67 ετών, στην Αθήνα στις 5 Σεπτεμβρίου 2007.
